I'm Yours

hoofdstuk 67

{Scarlett pov.}

We zijn klaar met de laatste voorbereidingen. Lex staat grijnzend achter me en slaat zijn armen van achter om mijn middel en drujt een kud op mijn mark. Melody staat blij te klappen.we hebben alle 3 een honkbal knuppel in onze handen. Brithney en kim zijn nu allebei in dit huis. Melody kijkt ons vragend aan. We knikken en rennen dan het huis via de achterdeur binnen. Brithney en kim kijken meteen flirtend naar lex. We rennen op ze af met de honbal knuppels waardoor ze beginnen te gillen. Ze rennen naar de voordeur. Precies goed. Ze maken hem open en liters roze verf valt over hun heen. Lex kijkt me grijnzend aan en ik grinnik. Ze rennen bang de oprit op. Ze zijn ook zo dom. Op de oprit ligt een plas modder waar ik echt geen lijm bij heb gedaan hoor. Echt niet hoe kom je daar bij...😂 ze vallen over het struikeldraad wat we gespannen hebben en vallen recht in de modder. Lex pakt snel een bak veren die klaar stond en gooit ze helemaal over hun leeg. Kim en brithney gillen. "Aahhhhh nu ben ik helemaal vies!" Gilt brithney. "Jij moet niet zeuren brith mijn mascara is uitgelopen!"gilt kim. Ik lach en ren weer naar ze toe met de honkbalknuppel. Maar ik ben slim genoeg om over het struikeldraad te stappen. Kim en brithney rennen weg . Letterlijk als 2 bange kippen. Ik,mel en lex rennen achter hun aan het dorp in. Melody deelt heel sneeky tomaten aan iedereen uit. Lex en ik rennen nog achter ze aan. "GOOI"roept mel hard. Iedereen begint met de tomaten naar ze te gooien. Lex en ik stoppen met rennen. Ik lig dubbel van het lachen en lex ook. Ik val lachend in zijn armen. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik voel hem tegen mijn huid ana lachen. "Papa kijk wat ze hbben gedaan!"Roept brithney histirisch. Ohja niet onze pack. Lex hoort het ook. "We gaan"lacht lex. Ik pal snel mel bij haar arm en samen rennen we naar de auto.

We stappen in en lex rijd snel aan. Zodra we de pack uitrijden barst iedereen in lachen uit."dat was geweldig"lacht mel. Lex knikt instemmend. Ik grinnik en knik. Ik krijg het beeld van kim en brithney die als 2 kippen rondrennen niet uit mijn hoofd en moet nog harder lachen.

Als we mel thuis af hebben gezet
Rijden lex en ik naar huis. "Lex"zeg ik. "Hmm"reageert hij. "Denk je dat we de oorlog net erger gemaakt hebben" vraag ik langzaam. Ik eil helemaal geen oorlog. "Ja"zegt hij vastbesloten met zijn ogen op de weg. Als hij een vlugge blik op mij werpt xiet hij dat er een traan over mijn wang rolt. Hij zet de auto meteen langs de kant en komt naar mij toe. Hij doet de deur open en hurkt voor me neer. "Wat is er?"vraagt hij bezorgd terwijl hij met een duim mijn tranen weg veegt. "Ik ben gewoon bang"snik ik. Hij trekt me in een knuffel en slaat zijn armen stevig om me heen. "Wij kunnen dit scar. Samen zijn we de maangoden. Ze kunnen niet tegen ons op. Ik overleef alles weet je nog. En zolang ik bij jou ben jij ook"zegt hij lief en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Beloofd?"snik ik. Hij knikt en glimlacht. "Beloofd"antwoord hij. Ik vlieg hem nog een keer in zijn armen en laat mijn laatste tranen over zijn shirt rollen.  Hij wrijft met zijn hand zacht over mijn hoofd heen. "Shhtt...."sust hij zachtjes. Ik word al wat rustiger.  "Zullen we maar naar huis gaan?" Vraagt lex. Ik knik en stap weer in de auto. Lex doet hetzelfde en rijd naar huis.

Als we thuis komen gaapt lex. "Ben je ook moe"grinnik ik. Hij knikt. "Jij ook?"vraagt hij. "Ja" antwoord ik. Lex gebaart naar de trap. Ik grinnik en loop achter hem aan naar onze kamer. Lex trekt zijn broek en shirt uit en gooit zijn shirt naar mij. Ik glimlach en kleed me ook om. Lex ploft op bed. Ik ga naast hem liggen en hij nestelt zich meteen tegen me aan. Ik grinnik en hij drukt een kus op mijn wang. "Trusten babe"grinnikt hij. "Trusten"glimlach ik en val in slaap.

Heyy mensjes,
Laat weten wat je ervan vond en vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos