hoofdstuk 44

2.1K 135 10
                                    

{Scarlett pov.}

"JE SNAPT HET NIET OLIVIA IK HOU ECHT VAN SCAR!" roept lex. "OJA WAAROM LIG JE DAN MET DIE 2 SLETTEN IN BED!" schreeuwt olivia. Ik loop de badkamer uit. Ze zijn meteen stil. "Scar" mompelt lex. Ik schud mijn hoofd en veeg een traan weg die over mijn wang rolt. Ik ren naar beneden het packhuis uit. Ik moet zo snel mogelijk weg hier.

{Lex pov.}

"KIJK NOU WAT JE DOET" roep ik naar Olivia. "WAT IK DOE! MEEN JE DAT NOU LEX GA DER NOU MAAR ZOEKEN ANDERS IS ZE DALIJK AL OVER DE GRENS EN VIND JE HAAR NIET MEER" roept olivia. Oja.ik duw olivia zacht aan de kant en ren het huis uit. Ik volg scar haar geur. Hij gaat het bos in. Ik blijf rennen. Ik kom steeds dichter bij de grens. Ze is nergens te zien.

Als ik bij de grens ben waar haar geur stopt zie ik ze nog niet. Kut ik ben te laat! Er klinkt een hartverscheurend gehuil aan de andere kant van de grens. Duidelijk scar... ik zak op mijn knieeën. Wat heb ik gedaan? Ik ben der kwijt. Voorgoed. Ik vind haar niet meer over de grens. Er rolt een traan over mijn wang. Ik hou echt zielsveel van scar. Hoe kon ik nou zo stom zijn! Ik ga weer staan en loop naar een boom. Ik sla er hard op en zak dan weer tegen de boom op de grond. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik kijk op. Brady. "Gaat het?" Vraagt hij. Ik veeg snel mijn tranen weg en ga weer staan. "Tuurlijk waarom zou het niet gaan" probeer ik. "Lex stop maar weer je kan slecht liegen" lacht brady. Ik zucht. " ze is weg en ik zie haar nooit meer"mompel ik. "Kom op lex we gaan der zoeken" zegt brady. Hij veranderd in zijn wolfvorm en rent de grens over. Ik verander ook en ren hem achterna. Ik voel een stevige pijn op mijn borstkast. Och jee als er maar niets mis is gegaan. Want dan is het mijn fout en dat vergeef ik me nooit. Ik ga harder rennen. We rennen steeds verder het bos in. Ik kan net op tijd stil staan voor ik in een diepe kuil was gevallen. Ik ruik heel lichtjes scar haar geur. Brady weet ook net op tijd naast me te stoppen. Ik verander terug. Brady doet hetzelfde. Ik klim naar beneden met brady achter me. Als we beneden zijn zie ik scar naast een boom liggen. Ze is er vol tegen aan gelopen?! Ik ren naar haar toe. Ik buk naast scar neer. Ze is bewusteloos. "ZE MOET NU MEE TERUG!" roep ik in paniek. "Verander is in je wolf" zegt hij. Ik knik en verander. Hij tilt scar voorzichtig op en zet haar op mijn rug neer. Ik begin rustig te lopen zodat ze niet valt.

Als we terug in de pack zijn mindlink ik een arts dat  hij moet komen. Ik verander terug en neem scar in mijn armen mee naar boven toe. Ik leg haar voorzichtig op bed neer. De arts komt binnen. "Alpha u moet even op de gang wachten" zegt hij. Ik grom maar loop toch de gang op. Na een paar minuten komt de arts weer naar buiten. Ik duw hem tegen de muur. "Hoe gaat het met haar" grom ik. "Ze heeft een gekneusde rib.Ze moet rusten." Zegt hij. Ik laat hem los en knik. "Dankuwel u kunt weer gaan"zeg ik. Hij knikt eerbiedig en loopt weg. Ik loop de kamer in en ga naast scar op bed zitten. Ik druk een kus op haar hoofd. "Het spijt me zo scar" zeg ik.

Heyy mensjes,
Wat vonden jullie ervan?laat het weten in de reacties. Vergeer niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos

I'm Yours Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu