I'm Yours

hoofdstuk 45

{Scarlett pov.}

Ik word wakker met een flinke koppijn en een pijn aan mijn borstkast. Ik verwacht de blaadjes om me heen te voelen omdat ik natuurlijk in het bos was gevallen maar ik voel iets zachts. Ik doe voorzichtig mijn ogen open. Ik lig in een bed. Ik kijk de kamer rond. Wacht maar dit is ik bedoel was lex en mijn kamer. Op de stoel zie ik lex liggen slapen. Ik wil rechtop gaan zitten. "Auwwhh!!" Gil ik en grijp naar mijn borstkast het doet zoveel pijn. Lex schiet wakkker. Yeey heb ik weer. Ik wou gewoon weer gaan. "Heey je bent wakker" glimlacht hij. "Ik ben dan misschien tegen een boom aangeknalt maar ik ben niet vergeten wat je gedaan hebt" grom ik. Ik probeer rechtop te gaan zitten. Het doet super veel pijn. Er rolt een traan over mijn wang heen. "Scar het spijt me echt. " zucgt hij. "Hoe moet ik dat nou weten" zeg ik en ga toch maar weer liggen want gaan staan heeft geen nut. "Ga met me mee naar de club. Dan kan jij kijken wat er gebeurt en me tegenhouden want ik herinner me er niks van." Zegt hij licht wanhopig. "Goed" zucht ik. Hij glimlacht opgelucht. "Maar als het niet waar is ben je er geweest" hij slikt en knikt. Hij staat op en komt naast het  bed staan. "Vind je het erg als ik... naast je kom liggen?" Vraagt hij. "Wat denk jezelf" zeg ik. "Weet ik veel anders vraag ik het toch niet" zegt hij. "Alleen liggen he" zeg ik. Hij knikt. "Oke" zeg ik. Lex gaat naast me liggen. Hij probeert mijn hand te pakken die ik meteen weg trek. Hij gaat op zijn zij liggen en kijkt me aan. "Wat is er?" Vraag ik. "Ik bewonder gewoon even hoe mooi mijn mate is" grijnst hij. "Slijmbal"mompel ik maar ik moet toch lichtjes glimlachen. "Je vind het wel leuk" grijnst hij. "Lexx!" Grinnik ik en sla mijn handen voor mijn gezicht.hij legt ze weer naast me neer en glimlacht. Er word op deur geklopt. "Binnen" zegt lex maar haalt zijn igen geen seconde van me af. Olivia komt binnen. "Scarlett! Ik ben zo blij dat je er bent. " zegt ze. "Ik heb niet echt een keus" mompel ik. "Ze heeft haar rib gekneusd" zegt lex. Olivia knikt. Brady komt ook binnen  lopen." Haha dat heb je ook snel goed geregeld lex" lacht brady. "er is nog niks goed hoor" grom ik. Hij heft zijn handen in de lucht. "De club eigenaar wil je de sleutels overhandigen" zegt brady. Lex slikt en kijkt mij aan. "Ik kan niet echt opstaan"mompel ik.lex staat op en loopt de kamer uit. Niet veel later is hij terug met een rolstoel. Ik grinnik. Hij loopt naar me toe. "Mag ik?" Vraagt hij. Ik knik. Hij legt een arm onder mijn knieën en tilt voorzichtig me ook bij mijn rug op. Ik ben nog boos op hem maar toch lig ik in zijn armen. Goed bezig scar. Hij zet me voorzichtig neer op de rolstoel. Een pijnlijke rilling schiet door mijn rug heen. Ik trek een pijnlijk gezicht. "Gaat het?" Vraagt lex bezorgd. Ik knik. "Maar als jullie er zijn moet scar wat achter je blijven zodat ze je niet zien" zegt brady. Ik knik. "Iik kan alleen niet met deze rollstoel de trap op" zucht ik. "In de hoek is een lift" glimlacht lex. "Okee lets do this" zeg ik. Lex duwt de rolstoel naar beneden. We hebben ook een lift gek genoeg in dit huis dus ik kan ook naar beneden. Lex loopt naar buiten. Daar gaan we dan. Ik hoop volr hem dat ie gelijk heeft...

Heyy mensjes,
Zou lex gelijk hebben?
Dit was deel 45. Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen.

Groetjes roos