I'm Yours

hoofdstuk 14

{Scarlett pov.}

Ik loop weer naar beneden. Als ik inde gang ben hoor ik lex en mijn vader praten. "Hoe bewijs ik dat nou weer" hoor ik lex geirriteerd grommen. "Alleen een True Alpha kan door een circel van lijsterbes heen breken" hoor ik mijn vader zeggen. Is lex een True alpha? Ik open zachtjes de deur. Ze staan om de hoek. Ik zie mijn vader een potje lijsterbes van de plank pakken en hij gooit het in een circel om zich heen. Lex gromt "ik heb dit nog nooit gedaan" "eens word de eerste keer en anders ben je geen True Alpha"zegt mijn vader eigenwijs. Lex gromt weer. Hij gaat dit toch niet echt doen. "Ik zal het anders zeggen als jij dit doet mag je tegen scarlett zeggen dat jullie mates zijn"zegt mijn vader en grijnst. Wat zijn ik en lex? Mates? Wat een raar woord. Lex zucht en loopt op de lijsterbes af. Hij raakt het aan maar vliegt meteen weer een stuk achteruit. Mijn vader staat lachend toe te kijken. "Ik wist het je bent geen True Alpha" zegt mijn vader. Lex gromt luid en loopt weer op de lijsterbes. Zijn ogen zijn compleet rood. Zijn handen zet hij tegen de lijsterbes. Het gaat steeds beter. Hij zet langzaam een voet over de lijsterbes en dan de andere. De kant waar lex door heen liep is kapot en mijn vader staat met open mond te kijken net als ik. "Zo nu mag ik het zeggen" grijnst lex. "NEE DAT KAN JE NIET!" roept mijn vader. "Waarom kan lex niet zeggen dat we...euhmm wat was het ook al weer....oja mates zijn" zeg ik. Mijn vader kijkt geschrokken mijn richting in en lex grijnst. "Jesse laat het hem gewoon vertellen" hoor ik mijn moeder van achter me zeggen. Mijn vader zucht "goed dan" en gaat op de bank zitten. Lex komt naar me toe en pakt mijn handen vast. "Kunnen we naar jou kamer toe?" Vraagt hij. Ik knik en mijn vader gromt. Ik negeer het en trek lex mee naar mijn kamer. Als we boven zijn plof ik op bed neer en lex gaat naast me zitten. "Als ik dit doe wat voel je dan?" Vraagt hij en hij legt zijn hand op mijn knie. "Het tintelt helemaal en het word warm"grinnik ik. Lex knikt. "Als je mij aanraakt heb ik dat gevoel ook." Zegt lex. "Hoe kan dat dan" vraag ik. "De maangodin koppelt 2 weerwolven aan elkaar. Ze zijn dan mates. Dat zijn wij dus ook. Als je je mate eenmaal ontmoet hebt kan je niet meer zonder diegene leven" zegt lex. "Maar dan zou mijn moeder ons gekoppeld hebben" zeg ik vragend. "Nee dat doet zij niet. Ze heeft wel de ziel van de maangodin maar de maangodin zelf is ze niet" zegt lex.

{Lex pov.}

Ze kijkt me raar aan. "Maar dit wist jij dus heel de tijd al" zegt ze langzaam. Ik knik. Ze is best lang stil. "Scarlett?" Vraag ik. "Kus me" zegt ze vastberaden. "Zeker?" Vraag ik. Ze knikt en komt bij mij op schoot zitten. "Jouw benen tintelen nu dus helemaal"zegt ze vragend. Ik knik. Ik pak haar hoof tussen mijn handen en plant mijn lippen op de haren. Ze schrikt een beetje maar laat het dan toe. Het voelt weer alsof er vuurwerk word afgestoken. Ik vraag om toestemming. Scarlett reageert niet. Ik knijp zacht in haar kont. Een geschrokken kreetje komt uit haar mond. Nu heb ik toch mijn toestemming. Grinnik ik in mezelf.  Onze hoofden laat ik tegen elkaar aan steunen. "Lex" zegt ze zacht. "Hmmm" reageer ik."ik ben je vriendin nog niet he"zegt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. "Mijn telefoonnummer krijg je wel"grinnikt ze en drukt een kus op mijn wang. Wacht ik weet iets. Ik ga op de grond op een knie zitten en pak een hand van scarlett. "Lieve leuke aardige grappige knappe scarlett. Wil je mijn vriendin zijn"vraag ik.

Heyyy mensjes.
Dit was deel 14. Hopelijk vonden jullie het leuk. Vergeet niet te stemmen. Laat weten wat je ervan vond. Tips en ideeën zijn altijd welkom. Sorry voor de spelfouten.

Groetjes roos