{Lex pov.}
Mees loopt voorop naar beneden. Als we in de woonkamer zijn zie ik de directeur staan en degene die ik hier niet wil hebben. Brithney. "Heyy lexie" zegt ze flirterig. Arghh verschrikkelijk. Ze loopt naar me toe en legt een hand op mijn schouder. Ik zet een stap achteruit en kijk de directeur vragend aan. "Ik wil dat je scarlett dumpt en met brithney neemt" zegt hij dringend. Niet nog een keer! Hij heeft me nu niks meer te maken. Hij kan niet zeggen dat ik moet nablijven.ik loop op de directeur af en duw hem tegen de muur. "Je hebt niks meer over mij te zeggen" grom ik. "Ik kende je moeder." Zegt hij met een stikkend geluidje. "HOU JE BEK OVER MIJN MOEDER!!!" roep ik. Ik moet moeite doen om niet weer aan het ongeluk te denken. "Ze zou het veel beter gevonden hebben als je met brithney uitging" zegt hij. "IK WIL ALLEEN SCARLETT SNAP DAT DAN!!IK WIL BRITHNEY NIET. NU NIET EN NOOIT NIET!" Grom/roep ik dreigend en duw hem nog harder tegen de muur en versterk mijn greep."papie!!" Snikt brithney als hij stikkende geluiden begint te maken. Ik grijns. Net goed. "Lex waar ben je mee bezig?!?" hoor ik scar geschrokken roepen. Niet veel later voel ik haar dunne zachte armen om mijn middel. Ik word langzaam rustiger. "Laat hem los lex" zegt ze. Ik laat de directeur meteen los.ik werp hem een moordende blik toe en druk een kus op scar haar voorhoofd. "Je moet maar iets beter op die mate van je letten!" Zegt brithney. Scarlett stormt nu op brithney af en duwt haar tegen de muur. "Jij moet al helemaal je mond houden slet!!" Roept scar. Ik grinnik en loop naar scar toe. Ik pak haar bij haar heupen en til haar op. Ze probeert zich los te wurmen en op brithney af te stormen maar het lukt haar niet. "Jullie kunnen beter gaan" grom ik. Ze twijfelen een beetje maar als scar nog een keer gevaarlijk gromt knikken allebei geschrokken en lopen ze eindelijk weg.het packhuis uit. Urghh waarom zitten ze ook nog eens allebei in onze pack.misschien kan ik ze eruit gooien? Het zou een stuk beter zijn. Als ze de deur uit zijn laat ik scarlett los. Ze zucht vermoeid. "Is er nog iets aan de hand wat is moet weten mees?" Vraag ik. Hij schud nee. Ik til scar over mijn schouder een loop weer terug naar onze kamer. Scar laat een geschrokken kreetje horen waardoor ik grijns. Mees zie ik in mijn ooghoek flirterig naar scar kijken. Ik zet scar meteen neer. Ik voel me boos worden. Ik storm op mees af en duw hem hard tegen de kast. In de kast valt van alles om en iedereen kijlt mij aan. "ZE IS VAN MIJ!" roep ik. "Maar ik deed niks" zegt mees. Ik versterk mijn greep om zijn nek en hij maakt stikkende geluiden. "sorry...alpha...het spijt me" stottert hij. Ik laat hem tevreden los en loop naar scar. Ik pak haar hand en trek haar mee naar de kamer. "Jaloerse hond" lacht scar. "Ha ha ha" zucht ik maar glimlach naar scar en druk een kus op haar slaap. Als we in de kamer zijn zet ik scar op bed neer. Ik ga naast haar zitten en leg 1 hand op haar knie. "Scar?" Vraag ik. "Hmm" mompelt ze. "Wil je luna worden van de pack?" Vraag ik. Ze knikt blij en drukt een kus op mijn wang en slaat dan haar armen om mijn nek. Ze laat haar hoofd op mijn schouder rusten. "Heel graag" zegt ze vrolijk. Ik glimlach. "Ik zou niemand liever als luna hebben" zeg ik. Scar drukt nog een kus op mijn wang en laat onze voorhoofden tegen me aansteunen. "Wanneer wil je de ceremonie doen?" Vraagt ze. "Overmorgen?" Grijns ik. Ze knikt. "Mag ik iets vragen?" Vraagt ze. "Jij altijd" glimlach ik. "Wat is er met je moeder gebeurd?" Vraagt ze. Ik slik. Dit word een lastig verhaal...
Heyy mensjes,
Dit was deel 34. Hopelijk vonden jullie het leuk. Wat zal er met lex zijn moeder zijn gebeurd? Laat weten wat je ervan vond in de reacties. Tips en ideeën zijn altijd welkom. Sorry voor de spelfouten.
Vergeet niet te stemmen.Groetjes roos
JE LEEST
I'm Yours
WerewolfDeel 2 van de You're mine serie Als twee tegenpolen ben je het nou bepaald over veel dingen eens. Bij Lex en Scarlett is dit het geval. Ondanks hun meningsverschillen weten de twee toch vaak het beste in elkaar naar boven te halen. Dat allemaal door...