hoofdstuk 53

2.2K 134 9
                                    

{Scarlett pov.}

Hij kijkt glimlachend naar me om. Hij trekt me naar zich toe en slaat een arm om mijn middel. "Heb jij dat gemaakt?" Vraagt hij en wijst naar een blaadje waar sierlijk mijn naam op staat. Dat heb ik toestraks getekend. Ik knik. Hij bestudeerd de tekening. "Hij is echt prachtijg"brengt hij uit. "Hou maar"lach ik. "Zeker?"vraagt hij. Ik knik. Hij glimlacht dankbaar en gaapt dan. "Slapen?" Vraag ik. Hij knikt dankbaar en kleed zich uit tot aan zijn boxershort. Hij slaapt altijd zo. Ik trek een shirt uit de kast van lex en kleed me om. Ik kruip langs lex in bed. Hij trekt de warme deken over ons heen. Ik draai op mijn zij en hij nestelt tegen me aan. "Trusten babe"mompelt hij. "Trusten handsome"grinnik ik. Hij slaat zijn armen nog om me heen en dan val ik in slaap.

Ik moet zo nodig naar de wc! Ik kan niet wachten tot morgenvroeg. Volgens de klok is het half 2 snachts. Ik vlieg het bed uit naar de badkamer. Als ik naar de wc ben geweest en heel even een slok water neem hoor ik lex hartverscheurend roepen "MAM!!" Ik doe de deur van de badkamer open. Lex ligt in zijn dekens gewikkeld. Hij worstelt met zich zelf. Er ligt zelfs ewn dun laagje zweet op zijn voorhoofd. "NEE BLIJF VAN SCARLETT AF!!"roept hij weer en worstelt alle kanten in. Zit ik in zijn droom? Met zijn moeder? Wat moet ik doen?

Blijf rustig. Probeer hem te kalmeren zegt mijn innerlijke wolf en ze heeft weer eens gelijk. Zoals gewoonlijk.  Ik raak hem voorzichtig aan op zijn schouder. Hij is bloedheet. Dalijk heeft hij nog koorts!

Dat kan  niet we zijn wolven weetje nog scar

Zegt ze weer. Ohja vergeten. Ik ren snel naar de badkamer en pak een washandje. Ik ga weer naar lex en leg hem op zijn voorhoofd. Even ontspant hij en dan begint hij weer hartverscheurend te roepen "NEE LAAT ME NIET ALLEEN!"wat kan ik doen nu raka ik echt in paniek. Ik ga voorzichtig naast lex liggen en nestel me tegen hem aan. "Ik ben hier. Lex ik ben bij je" probeer ik zo geruststellend mogelijk te zeggen. Ik leg mijn hand op zijn borstkast. Hij slaat zijn armen stevig om me heen en begint gevaarlijk naar zijn droomvijand te grommen. "IK ZEI BLIJF VAN HAAR AF EN LAAT MIJN MOEDER GAAN!!"schreeuwt hij weer. Hij verstevigt zijn grip net iets te stevig waardoor ik het benauwder krijg. Hij begint weer te spartelen en gooit me van het bed af. Ik val met een luide klap tegen de muur. Hij schiet meteen overeind. Ik wrijf over mijn hoofd. Lex zijn hoofd is compleet bezweet. Als hij mij ziet snelt hij naar me toe en slaat wanhopig zijn armen stevig om me heen. "Wat heb ik gedaan"zegt hij bezorgd. De pijn is in zijn ogen te lezen. "Je had een nachtmerrie"zeg ik. "Je gooide me van het bed af dus heb ik wat hoofdpijn" Zeg ik. Hij slaat zijn ogen neer. "Lex ik vergeef het ja het was maar een nachtmerrie. " dan merk ik pas dat zijn borstkast schokkende bewegingen maakt. Ik proef een zoute traan. Ik kijk omhoog. Ik kijk recht in zijn betraande gezicht. "Gaat het wel?" Vraag ik bezorgd. "Nee"snikt hij rn verstevigt zijn grip nog wat. Ik ga bij hem opschoot zitten en druk mijn lippen op de zijne. "Ik ben bij je. Ik hou van je"zeg ik en glimlach. Hij legt zijn hoofd in mijn nek en ademt diep in en uit.langzaam word hij kalmer. "Ga alsjeblieft niet weg"mompelt hij. "Tuurlijk niet. Ik was alleen naar de wc"zeg ik.  "Heb je dat altijd"vraag ik. Hij knikt langzaam en zegt"als jij er niet bent wel" "zullen we dan maar weer gaan slapen?" Vraag ik. Zijn blik veranderd paniekerig. "Shhtt ik blijf hier"zeg ik en kruip dicht tegen hem aan. Hij slaat zijn armen stevig om me heen. Hij tilt me op en legt ons op bed neer. Ik kruip dicht tegen hem aan en lex alaat zijn armen beschermend om me heen.

Heyy mensjes,
Lex heeft nachtmerries zonder scar.... wat vonden jullie ervan?laat het weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen.

Groetjes roos

I'm Yours Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu