Kelebek Etkisi

2- Uğursuz Ülke

[Yorumlarınızı bekliyorum.]

Kapıdaki kişinin Baekhyun olduğunu görünce dudaklarımı büzdüm.

"Yok mu?"

"Burada yok? "

" Ne işiniz var burada? " Sıçrayarak arkamı döndüğümde gözlerimi aniden kaçırdım. Çünkü üstünde eşofmandan başka bir şey yoktu. Yüzüm ona dönüktü ama gözlerim sağa bakıyordu. Ona bakmamak için büyük bir çaba sar ederken bunun zor olacağını anlayarak elimden gelen en iyi şeyi yaptım.

Kaçtım!

Odadan hızla çıkarken rezil olduğuma mı yansam yoksa terbiyesizlik yapıp odasına gizlice girdiğime mi yansam diye düşünüyordum. Merdivenleri hızla inip salondaki çantama yöneldim. Yere diz çöküp büyük sırt çantamı açtım. İçinden şarj aletimi çıkarıp ilk prize yöneldim. Telefonumu şarja takıp sırt çantamı sırtıma aldım.

"Nereye gidiyorsun? " D.O elindeki tava ile beni işaret ederek bağırdı. Parmağımla üst katı gösterdim.

" Üstümü değiştirip geleceğim. " Hepsi başı ile onayladığında üst kata çıktım. Karnım guruldamaya başlamıştı bile. Diğerlerinin odaları dışında olan tek kapıya yöneldim ve açtım. Tahmin ettiğim gibi banyoydu. İçeriye girip kapıyı kapattım ve kilitledim. Alışkanlık olmuştu bu bende. Valiz olarak kulandığım büyük sırt çantamı açtım ve içinden temiz, en bol ve kalın olan kazağı çıkardım. Pantolonumu çıkarmaktan vazgeçip elimi yüzümü yıkadım ve güzelce saçlarımı taradım. Aynada kendime bakınca çok değişmediğimi fark ettim.

"En azından insana benziyorum. " diye mırıldandım. En sevdiğim hobilerimden biri kendi kendime konuşmaktır. Bunu fark etmeden yaptığım bile oluyor.

Sırt çantamı tekrar sırtıma alıp tam kapıdan çıkıyordum ki Sehun ve Baekhyun'un sesini duydum.

" Utandı sanırım. O nasıl bir kaçıştı öyle?"
Gülerek söylemişti bunu Sehun. Dalga mı geçiyordu benimle? Hah!

"Çok sevimli değil mi? " diye devam ettiğinde dudağımı ısırdım. Sanırım kendime biraz çeki düzen vermeliyim. Evet evet! Kesinlikle kendi çeki düzen vermeliyim. Daha yeni tanıştığım insanlarla bu derece sıkı fıkı olmak bana göre değildi. Ben bir kere çok soğuk ve geçinilmesi zor biriyim. Nasıl oldu da birden böyle samimi oldum onlarla anlamıyorum? En iyisi biraz ciddileşmek.

Onların gittiklerinden emin olup banyodan çıktım. Merdivenleri inip çantamı aldığım yere koydum. Birisi mutfaktan ismimi seslenince başımı kaldırıp ona baktım. Eli ile gel işareti yaptı. Bende elimle bir dakika işareti yapıp telefonumun yanına gittim. Kapalı olan telefonumun tuşuna basıp açılmasını bekledim. Telefon açıldığında tek bir çağrı bile olmayışı nedense beni şaşırtmadı. Ama en azından Ellie arar diye bekliyordum. Telefonumu öylece bırakıp mutfağa yöneldim. Hepsinin bana baktığını fark edince istemsizce geriliyordum.

"Hadi kahvaltını et az zamanımız kaldı. Ayrıca sana sormak istediklerimiz var. "

Başımla onayladım ve masaya oturdum. Açım ama yiyemiyorum. Çünkü hepsi bana bakıyor. Sonunda dayanamayıp konuştum.

" İsterseniz sorularınızı cevaplandırayım. İlk kim başlamak ister. "

Hepsi birden ben diyince gözlerim kocaman oldu. Ellerimi kucağımda birleştirerek hafif öne eğildim.

" Öyleyse hızlı hızlı sorun bende cevaplıyayım. " dedim. İlk gamzeli olan başladı.

" Dün neden bayıldın? "