88- SON ÖZEL BÖLÜM. OH Rİ ON' DAN

144 10 5
                                    

Ri On'dan;

Arkamı dönüp peşimdeki kızlara bir bakış attım. Bir bakışımla bazıları çığlık atarken bazıları adeta erimişti.

Lanet olsun yakışıklı olmamı sağlayan genlerim!

Okuldan çıktıktan sonra koşarak 'O' nun okuluna gittim. Neyseki otobüs geç geliyordu ve böylece ona yetişebiliyordum. Okulunun biraz ilerisindeki durağa yaklaşınca bir köşede durdum ve üstümdeki formamı çıkardım ve temiz bir tişört giydim. Sonra da yavaş yavaş durağa yürüdüm.

Birkaç serserinin Eun Hee'yi rahatsız ettiğini görünce  olduğum yerde durdum. Eun Hee gitmelerini söylemelerine rağmen o iki salak hala rahatsız ediyordu. Biri elini Eun Hee'in omzuna koyunca sinirden nevrim döndü. Zaten yaklaşmış olduğum durağa koştum ve sırtımdaki çantamı diğerinin kafasına attım ve Eun Hee'ye dokunanın yakasına yapıştım.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

İstediğim zaman yeterince korkunç olabiliyordum. Serserilerde korkmuş olmalı ki özür dileyip eğildiler ve koşarak gittiler. Koluma değen sıcak parmaklar ile  sinirim birden kayboldu ve dizlerim gevşedi.

"Teşekkür ederim ama bende halledebilirdim." dedi kendini beğenmişçesine. Kolumu kendime çektim ve kızmaya başladım.

"Dövmek için bile olsa hiçbir erkeğe dokunma." dedim. Hemen koluma sarıldı ve başını omzuma yasladı.

"Ne o? Benden hoşlanmaya mı başladın?" dedi.

Biraz daha böyle davranırsa tüm yelkenleri indireceğim. Sırnaşmayı kesse iyi olurdu. İfadesizce ona baktım.

" Karışma o zaman bana!" dedi hırçınca.

"Bana bağırma! Ayrıca istediğim gibi karışırım. Sen benim sorumluluğumdasın." dedim bende.

"Hayır karışamazsın! Senin sorumluluğunda falan da değilim!"

Sesime hakim olmaya çalışarak bende yüksek sesle konuştum.

"Çocukluğumuzdan beri bir aradayız! Birlikte büyüdük! Seninle aynı hayatı paylaşıyoruz! Tabi ki benim sorumluluğumdasın!" dedim.

"Birlikte büyümüş olmamız hiçbir anlam ifade etmiyor! Biz seninle farklı insanlarız! Farklı hayatlara sahibiz! Eğer bu farkı göremiyorsan ben sana göstereyim!" dedi bağırarak.

Yerdeki çantamı aldı ve  içindeki okul formamı çıkardı.

"Bak! Şuna bak! Bırak okulunu, okul forman bile benimkinden pahalı! Sence aynı hayatı mı paylaşıyoruz!?"

Elindeki formayı aldım ve yere attım.

"Bu mu yani!? Aramızdaki fark para mı!? Paraya önem veren biri değilsin sen!" dedim.

Ağzını açtı ama sonra bakışları arkama kaydı. Otobüs gelmişti. Eun Hee otobüse binerken bende hızla yerdeki çantamı ve formamı alıp otobüse yetiştim.

En arkadaki boş yerlerden birine oturmuştu. Yanına oturdum ve onun gibi sinirime içime atıp yalnızca sustum.

Bir süre sonra kızgınlığı geçmiş şekilde başını bana çevirdi.

"Hala seçmelere katılmak istemiyor musun? "

Başımı ona çevirmeden cevap verdim. Hala biraz sinirliydim.

"Hala benim okuluma kaydolmak istemiyor musun?"

Gözlerini devirip önüne döndü ve söylenmeye başladı.

Kelebek EtkisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin