Kelebek Etkisi

36- Araba Kazası

Suho telefonunu masaya bıraktı. Uçaktan indiklerinden beri Hera'ya da Lay'e de ulaşamıyorlardı. Kai başını iki yana salladı.

Kai: Annesi sabah dokuzda evden çıktıklarını söyledi. Babasını köydeki arkadaşına bıraktıktan sonra geri dönüp gezeceklermiş. Yani annesi planlarının öyle olduğunu söyledi.

Suho: Annesine bir şey demedin değil mi? Endişelenmesin kadın.

Kai: Çocuk değilim, tabi ki bir şey demedim.

Sehun: Gezeceklermiş demek. Bu yüzden mi havaalanına gelmedi yani?

Xiumin: Çocuk değiliz ya? Kendimizde gelebilirdik otele.

Suho: Biraz eğlenmek onun da hakkı. Kız çok yoruluyor bizimle ilgilenirken.

Sehun: Ne yani biz de yoruluyoruz. Birlikte gezebilirdik. Bizi bekleyebilirlerdi. İlla baş başa mı gitmelilerdi?

Sesi sonlara doğru kısıldığından kimse ne dediğini anlamadı.

Chanyeol: Woah! Sehun sen ne zaman bu kadar zalim oldun?

Sehun: Zalim falan değilim ben! Sadece gerçekleri söylüyorum.

Chen: Belki Lay Hera'ya süpriz falan hazırlamıştır. Bu yüzden telefonları kapalıdır.

Sehun gözlerini kocaman açıp Chen'e baktı. Chen elinde telefonu ile uğraşıyordu. Baekhyun da onu destekledi.

Baekhyun: Olabilir. Güzel bir süpriz kızların aklını başından alır.

Xiumin ikisinin kafasına da vurdu.

Baek/Chen: Ah! Acıdı!

Xiumin: Zevzek ikili. Diye mırıldandı.

Chen: Sen niye bu kadar dert ettiysen onları?

Sehun: Ne derdi hyung? Başlarına bir iş gelmiş olmasından endişeleniyorum.

Chanyeol: Köy yollarında çekmiyorduuur. Sakin olabilirsin Sehun.

Sehun oflayıp kollarını göğsünde çaprazladı. İkisini yalnız, başbaşa düşünemiyordu. Aslında düşünmek istemiyordu. Onlara ulaşana kadar huzur yoktu Sehun'a. Hera'yı en son görmeye gittiğinde morali çok kötüydü. Kafeden çıkınca direkt kızın odasına çıkmıştı. Sehun doktorun ne dediğini sormuştu ama Hera strestenmiş diyerek geçiştirmişti. Sehun ikna olmayıp ısrar edince ağlamaya başlamıştı. Sehun kızın ağlamasına dayanamayıp başka soru sormadan yalnızca sarılmıştı. Aklına gelen anılar ile oflayıp sandalyesinde aşağı kaydı.

***

Hera aniden sarsıldığında gözlerini açtı. Lay rahat bir nefes verip elini kızın yüzünden çekti.

"Ödümü kopardın! Uyanmayınca öldün sandım. "

Hera onun korku dolu sesine güldü. Sonra her yerinin acıdığını hissedip gülüşü iniltiye döndü.

" Ne oldu bize ya?" dedi Hera yattığı yerden. Yağmurun sesini ve duman kokusunu alabiliyordu.

"Kaza yaptık. Araçtan çıkmamız gerek. Acele et. " dedi Lay. Hera ters dönmüş aracın içinde telefonunu buldu.

" Kırılmış. " dedi sesine hüzün katarak. Lay ayağıyla kapıyı tekmelerken Hera'ya kızdı.

" İnan bana çok daha büyük problemlerimiz var. Mesela duman kokusunu alıyor musun? Ateş olmayan yerden duman çıkmaz."

"A! Öyle bir atasözü var biliyor musun? "

Lay Hera'nın başını sağa sola çevirdi.

" Başını çok kötü vurmuş olmalısın. Bu enkazdan çıkmalıyız diyorum. " dedi.