Şimdi hiç bilmediğim bir şehrin, hiç bilmediğim bir sokağındayım...
Yanlız mıyım? Tabiki de "Hayır"... Sensizliğim ve tıklım tıklım yalnızlığım benimle...
Sen peki? Sende bensiz misin ? Yoksa aklından bile geçmeyen bir geçmişin miyim senin için ?
Se...
Yeni bir özel bölümle herkese merhabalar. Biranda gelen birilham sonucu telefondan yazılmış bir bölümdür. O yüzden hatalar falan varsa hiç yüzüme vurmadan direk görmezden gelirseniz çok sevinirim😂😂😍😍😍 Büyük ihtimalle bu son özel bölüm olacak. Çünkü Gözyaşım'a özel bölüm yazabilmek için Sensiz Olmaz'a olan odağımı kaybediyorum. Aynı anda yazamıyor musun? Beceriksiz misin? Diyecek olursanız. Hayır beceriksiz değilim ama aynı anda ikisinide yazmaya kalkarsam şu an bulunduğu değerini düşürebilirim ve bunu istemiyorum. Ayrıca bu kadar bölümüokuyupdayorum yapmadan geçen okuyucularıma çok büyük teessüf ediyorum. Yahu eleştirin ona bile razıyım. Tabi terazinin topuzunu kaçırmadan. Çünkü bazıları eleştiri ve hakareti aynı şey sanıyor malum. Neyse şimdi sizi son özel bölümle başbaşa bırakıyorum. Keyifli okumalar....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayatımgelirken geçen gün gittiğimiz pastanedeki çilekli turtalardan da alır mısın? Duru sabahtan beri çilekli turta istiyorum diyor ama alış verişe çıkamadım."
"Prensesimin isteği emirdir benim için, alırım tabi. Senin bir isteğin var mı Menekşem?"
"Seni istiyorum." Dedim cilveli bir ses tonuyla.
Üçüncü çocuğu yapmaya karar verdiğimiz o günün üstünden neredeyse beş ay geçmişti. Umut'un dersleri, Duru'nun kreş sorunları derken geceleri de çoğu sefer bizimle yatmak istemeleriyle bir türlü çalışmalara devam edememiştik. Bazen Emre ile başbaşa vakit geçirmeyi, birbirimize olan özlemimizigidermeyiözlüyordum. Onun kucağına sığındığım, başımı göğsüne koyduğum, aldığım her nefeste içime dolan o eşsiz kokusuyla huzuru bulduğum anları özlüyordum. Gerçi bunun için fırsat bulduğumuzda da en fazla bir yada iki saat sonra çocuklarımıza olan özlemimiz ağır basıyordu.
