(Vanaf Marcus gezien (de vader van Mila)).
Zuchtend neem ik nog een grote slok zwarte koffie.
Ik zit aan de eettafel thuis.
Weer in ons oude vertrouwde huis.
Zonder Mila, ons lieve dochter.
Er zijn meldingen geweest dat het vliegtuig neergestort is, en gisteren is er een grote zoekactie geweest.
Want eergisteren, kwamen ook meldingen over rode lichtflitsen.
Een aantal helikopters zijn gaan zoeken.
Elk moment kan de telefoon gaan, en gaan ze zeggen of ze enig spoor hebben gevonden.
Mijn mond verlaat nog een diepe zucht.
Noa (Mila's kleine broertje) ligt boven in zijn bed alweer te krijsen, en Milou (moeder van Mila) zit hem te sussen.
Ineens hoor ik een hard geluid door het huis rinkelen.
De telefoon.
'Marcus neem op!' roept Milou gestrest van boven.
'Ja!' roep ik terug, loop naar de telefoon, en druk op het groene knopje.
'Met Marcus, de vader van Mila.'
...
'Ja.'
...
'Ja.'
...
'O, nee. nee toch?'
...
'Nee ik,'
...
'Ja.'
...
'Nee, maar ik ben ontzettend teleurgesteld.'
...
'En voor hoeveel zoek acties bent u bereid?'
...
'Ja.'
...
'Nee en ik wil haar gewoon nu terug hier, weg van die Deadline.'
...
'Nou ik weet wel zeker dat hij het heeft gedaan.'
...
'Nee zoek Mila eerst, daarna mag je die moordenaar zoeken.'
...
'Ja, is goed. houdt u me op de hoogte?'
...
'Ja.'
...
'Dag.'
'En?' roept Milou verwachtingsvol vanaf boven.
'Nee,' zeg ik met een trillerige stem, 'niks. helemaal niks.'
JE LEEST
Lost again (part 2)
AdventureMila lijkt verlost te zijn van Deadline, tot ze in het vliegtuig ineens weer een berichtje krijgt. Al gauw volgen er erge dingen, nog erger dan het allemaal al was: overleven op een neergestort vliegtuig midden in zee. #3 in avontuur :D
