Na een korte tijd typen, sla ik het bestandje op en rek me voorzichtig - in verband met mijn pijnlijke arm - uit.
Ik sla de laptop dicht en loop naar het keukentje.
Wow, het is al pikkedonker buiten.
Hoe zou het met Jack gaan?
Ik loop naar het gordijntje toe, trek het open en het eerste waar mijn oog op valt zijn Noa en Lenna.
Zie ik ze daar nou knuffelen?
Een jaloers gevoel bekruipt me, maar ik laat het niet merken.
'Heey Miel, kom.' zegt Noa met betraande ogen.
'Wat is er?' vraag ik aan Noa.
'Gewoon, ik ben zo moe en er gebeurt zoveel, en dan ook nog Jack...' Zegt Noa en probeert te glimlachen.
'Ja, dat heb ik ook een beetje.' zeg ik en staar naar de grond.
'En als er iets is kun je altijd naar me toe komen Noowie.' zegt Lenna tegen Noa en slaat een arm om haar heen.
Ik kan haar echt niet meer uitstaan, nog één keer en ik ontplof.
'Hoe gaat het met Jack.' vraag ik met op elkaar geklemde kaken aan Noa.
'Ik weet het niet. weet jij het Lenna?' vraagt Noa.
Van Lenna hoef ik het antwoordt nu echt even niet te horen.
'Eh nee.' zegt ze geïrriteerd en werpt een verveelde blik naar me.
'Oke.' zeg ik met een nep glimlach en loop naar de cockpit.
Jezus, sorry, maar wat een bitch!
ik duw mijn hoofd om het hoekje van de deur.
'Mag ik binnen komen?'
'Ja, wel zachtjes.' fluistert Tijs.
Ik knik en sluit de deur zacht achter me.
Jack ligt in de pilotenstoel met de dikke trui die ik had gepakt.
Hij doet zijn best niet in slaap te vallen en glimlacht naar me.
'Hey.' zeg ik en probeer te glimlachen.
hij tilt zijn hand arm op als antwoord en glimlacht flauw.
'Hoe gaat het nu met hem?' Vraag ik en richt mijn blik naar Tijs.
Hij woelt door zijn blonde krullen en leunt iets meer naar voren.
'Het gaat al wel wat beter, maar hij moet uitzieken. Het belangrijkste is dat we iets vinden waarvan hij opknapt.
Medicijnen zijn hier niet en we hebben ook geen hele gezonde dingen aan boord.'
'Ja.' zeg ik en bijt op mijn lip.
'Misschien kan ik iets zoeken?'
'Sorry lieverd, maar ik heb Joep al gevraagd en die heeft het hele vliegtuig doorgezocht, maar we hebben niks gevonden.' zegt Tijs.
'Ow, oke.' zeg ik verdrietig.
'Maar ik had misschien een ideetje.'
Verbaast kijk ik op.
'Wat dan?'
Tijs draait zich om, en we zien dat Jack in slaap is gevallen.
Hij leunt nog wat meer naar voren en begint te vertellen.
'Jack moet nog echt een tijdje in de cockpit blijven,' begint hij, 'dus dacht ik, wat nou als we de cockpit helemaal opvrolijken?'
Zijn ogen glinsteren helemaal, zo'n goed idee vindt hij het.
En ik moet toegeven, dat vindt ik ook.
'Ja!' zeg ik net iets te hard.
Snel werpen we een blik naar Jack.
Hij murmelt wat, maar slaapt daarna weer door.
'Sorry.' fluister ik.
'Niet erg.' zegt hij.
'Maar vet goed idee!' fluister ik blij.
'Ja, we moeten alleen wel zorgen dat hij slaapt, maar dat komt denk ik wel goed.'
Ik knik.
'Ga maar tegen iedereen zeggen van het idee.' zegt Tijs en staat op.
Ook ik sta op en loop tevreden naar de deur.
Heel voorzichtig duw ik hem open en sluit hem zo zacht als ik kan.
Nog steeds staan Lenna en Noa met elkaar te praten.
Lenna kijkt me alweer met zo'n Noa-is-van-mij-dus-ga-weg blik aan, maar ik negeer het.
'Jongens,' begin ik, 'we hebben een heel leuk idee.'
JE LEEST
Lost again (part 2)
AdventureMila lijkt verlost te zijn van Deadline, tot ze in het vliegtuig ineens weer een berichtje krijgt. Al gauw volgen er erge dingen, nog erger dan het allemaal al was: overleven op een neergestort vliegtuig midden in zee. #3 in avontuur :D