Lost again (part 2)

Schimmel-33

(Vanaf Mila gezien).

'Bye zwaai!' zegt Jack met een rare stem.

zachtjes lach ik en sluit de deur, hij is toch echt best wel aardig.

'Heeft hij het gezien?' vraagt Noa die naar me toe komt lopen.

Ik knik blij.

'Ja, en hij vond het heel erg leuk!'

Ik zie Noa glimlachen en ze schuift ondertussen een plukje geklit haar achter haar oor.

'Kijk!' Zegt ze en wijst naar rechts.

Ik zie Joep iets groots tegen de deur van het vliegtuig duwen.

Ik kijk goed wat het is.

Hij heeft een soort groot doek van allemaal kleren vast.

'Wow allemaal kleren!'

'Ja, daarnet gemaakt.' zegt Noa tevreden.

'Samen met Lenna, Tijs en Lisa.'

Bij het woord "Lenna" krijg ik weer een kots gevoel, maar ik laat het niet merken.

'Cool.'

'Ja, we hebben de kleren allemaal aan elkaar gevlochten soort van.'

'Jongens ontbijten!' horen we iemand roepen.

'Kom, dan gaan we naar ons plek.' zegt Noa en loopt weg, zonder op mij te wachten.

Ik vloek in mezelf, maar loop toch achter haar aan, naar mijn plek.

Al snel komt Tijs aangelopen met het karretje eten.

zonder iets te zeggen deelt hij voor iedereen een halve boterham uit.

'Dankje.' zeg ik zachtjes als hij langs mij loopt.

Hij knikt naar me, en loopt verder naar de cockpit.

'Hoe is het met je verhaal?' vraagt Noa tussen een hap eten door.

'Dagboek.' verbeter ik haar.

'Oja.'

'Maar het gaat wel goed, ik heb pas twee keer geschreven.'

'Oke.' zegt ze en neemt nog een hap van haar boterham.

Ik inspecteer mijn boterham en zie een groene plek.

'Gatver! schimmel!' roep ik uit.

Meteen kijkt iedereen op, en vervolgens naar hun eigen boterham.

'Hier ook!' Zegt Lisa en trekt een vies gezicht.

Naast me hoor ik Noa half kokhalzen, en ik moet in mezelf grinniken.

Meteen zie ik Tijs al aan komen scheuren met het karretje.

'Sorry jongens!' Zegt hij, terwijl hij de boterhammen terug gooit.

'We hebben niet veel eten meer, en de boterhammen kunnen de zee in.'

Lekker dan, denk ik, geen ontbijt en de

Boterhammen letterlijk naar de haaien.

Wacht eens, haaien, vissen.

'Ik heb een idee!' roep ik.

Alle blikken staren nu naar mij.

Ik krimp een klein beetje in elkaar, maar begin toch.

'Kunnen we door middel van het brood geen vis vangen?'

Lenna kijkt me niet begrijpend aan, maar de rest lijkt het een goed idee.

'Ja! misschien werkt het wel, wie weet.' zegt Tijs.

'Alleen even zorgen voor een net.' zegt Noa.

'Die zoek ik wel. in ieder geval iets dat erop lijkt.' zegt Lisa en staat meteen op.

'jongens!' horen we ineens iemand roepen.

Joep.

'Hij is af!'

Met zijn armen over elkaar geslagen staat Joep voor de geïmproviseerde deur van kleren.

Ik hoor een paar mensen blij juichen, en ik zelf moet glimlachen.

Noa en ik geven elkaar een highfive - natuurlijk met mijn goeie hand, niet de gewonde arm.

'Oke jongens, we gaan de taken verdelen.' zegt Joep die naar voren is komen lopen.