seeing Nova-69

299 26 2
                                    

Deadline.

Nova.

hij ligt voor me.

hijgend kijk ik om me heen.

wat moet ik doen?

hij is mijn enige redding.

maar híj is Nova.

terwijl mijn hersenen hard werken om te bedenken wat ik moet doen, begint Nova ineens te hoesten.

met grote ogen kijk ik hem aan.

hij blijft maar doorhoesten en kuchen, straks stikt hij nog!

goed zo! dan ben je eindelijk van hem af! zegt een stemmetje in mijn hoofd.

'nee!' zeg ik onhoorbaar, ik mag dat niet laten gebeuren, al wil ik het nog zo graag.

zachtjes klop ik op zijn rug.

maar hij blijft door hoesten.

ik klop harder tegen zijn rug aan.

en nog harder.

en ineens stopt hij.

zijn prachtige ogen openen zich.

stop! nee! die ogen van hem zijn hartstikke lelijk! je weet wat hij gedaan heeft! schreeuwen mijn gedachtes.

geschrokken deinst hij achteruit als hij ziet wie ik ben, maar hij kruipt te ver naar achteren en valt van de steen af, op het gloeiende zand.

versteend kijk ik toe.

'Mila.' fluistert hij.

'trek me overeind.'

ik kan hem niet helpen en ik mag hem niet helpen van mezelf.

Mila help hem! zegt weer het irritante stemmetje in mijn hoofd.

ik voel een brok in mijn keel.

'Mila.' probeert Nova nog een keer.

ik draai me om, probeer mijn pijn te vergeten en loop weg.

ver kom ik niet want gelijk na de eerste stap, zak ik door mijn enkel.

de pijn schiet in mijn hele voet en trillend zak ik in elkaar.

'auw!' schreeuw ik terwijl de tranen over mijn wangen stromen.

al snel voel ik een adem in mijn nek, Nova.

rillingen lopen over mijn rug.

'ik kan je helpen Mila.' fluistert Nova.

ineens voel ik woede in me opkomen.

Noa is dood, misschien mijn ouders ook wel, het vliegtuig is neergestort en waarschijnlijk zit ik hier voor altijd vast op dit eiland en dat komt allemaal door maar één persoon: Nova.

'rot op!' schreeuw ik woedend.

ik sla blindelings om me heen zonder dat het zin heeft.

'jij vermoordt toch iedereen hier om je heen! jij vieze...' verder kom ik niet, omdat ik in tranen uitbarst.

'kijk wat je gedaan hebt!' roep ik wijs naar mijn gewonde arm.

'dat komt allemaal door jou! en als dit niet was gebeurd zat ik nu thuis op de bank lekker tv te kijken! zoek een ander om te vermoorden!' schreeuw ik.

het is helemaal stil, alleen mijn gesnik is te horen en de zachte wind tegen de bladeren van de palmbomen aan.

zo, dat heeft indruk gemaakt, zeggen mijn gedachtes.

maar ineens hoor ik een geluid.

iets anders dan mijn gesnik en de wind.

gelijk stop ik met huilen en draai mijn hoofd opzij.

mijn ogen zijn wazig van tranen maar ik kan wel zien waar het geluid vandaan komt.

het komt van Nova.

mijn ogen sperren wijdt open als ik hem zie.

Nova heeft zijn hoofd tussen zijn knieën gestopt en zijn armen om zijn knieën geslagen.

zachtjes zit hij te huilen.

Ho, stop.

Nova en huilen?

is dit zijn tweeling broer ofzo, want dit bestaat niet.

hij huilt?

een moordernaar die huilt?

nee, dat ken ik niet en dat kan ook niet.

maar toch is het zo.

met mijn mond open kijk ik naar hem.

ik krijg bijna medelijden hoe hij erbij zit.

wat moet ik doen?

straks is dit een val om me te lokken.

nee, dat laat ik niet gebeuren!

ik blijf naar hem staren.

de minuten verstrijken en ik krijg steeds meer medelijden met hem.

'ik heb het zo verpest.' hoor ik hem na een tijdje mompelen.

hij balt zijn handen tot vuisten.

ineens begint hij te schelden en te tieren.

geschrokken kijk ik hoe hij tegen zichzelf scheldt.

'Nova stop!' schreeuw ik.

geschokt staat Nova stil en draait mijn kant op.

zijn pikzwarte haar piekt alle kanten uit en hij kijkt me met waterige ogen aan.

even weet ik niet wat ik moet zeggen maar begin dan toch met praten.

'wat heb je verpest?' vraag ik voorzichtig, bang dat hij me iets aan gaat doen.

'alles. mijn hele rot leven.' zegt hij verslagen.

en hoe moet ik weten dat jij niet liegt? zegt het stemmetje in mijn hoofd weer.

'en het jouwe.' zegt hij.

'ik kan het uitleggen.'

'wat?' vraag ik en probeer boos te kijken.

'de reden dat ik dit doe.'

Lost again (part 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu