Lost again (part 2)

Auw!-24

Met mijn ogen gesloten luister ik naar de geluiden.

De zee die zachtjes tegen het dobberende vliegtuig aanbotst.

Het geluid van de lades die bij het keukentje opengaan.

Het gedempte gepraat van Lisa en Tijs.

En de snijdende stem van Lenna.

Ik knipper een paar keer en open mijn ogen.

Naast me zit Noa zo te zien nog.

'Hey slaapkop.' zegt ze met een glimlach.

Ik glimlach terug, die tekst doet me denken aan mijn moeder; die zei dat ook altijd.

Hoe zou het met ze zijn?

Misschien zit deadline wel achter ze aan.

Ik krijg weer rillingen van de gedachte.

'Hoelaat is het?' vraag ik na een tijdje.

'Ongeveer half zeven denk ik.' zegt Noa, wijzend naar buiten.

De zon is aan het onder gaan, en ik zie een paar wolkjes.

Als ik eenmaal echt wakker ben, besluit ik mijn laptop te pakken.

Ik open hem, voer het wachtwoord in, en klik op Word.

Laat ik beginnen met schrijven.

Ik wil net gaan typen, maar dan botst mijn pijnlijke arm tegen de leuning aan.

Ik schreeuw het uit van de pijn en meteen schieten de tranen in mijn ogen.

'Shit, Miel! gaat het?' vraagt Noa geschrokken.

Ik bijt hard op mijn lip om niet nog een keer te schreeuwen, maar inplaats daarvan beginnen er tranen te stromen.

'Laat me je wond even bekijken.' zegt Joep, die naar ons toe is gelopen.

Heel voorzichtig stroopt hij mijn mouw op.

'Oh, dat ziet er niet al te best uit.' zegt hij.

Ook ik kijk, wat ik beter niet had moeten doen.

Een golf misselijkheid komt naar boven, maar ik weet het nog net in te houden.

Gatverdamme wat is dat vies!

Pijnlijk, en vies.

'Ik zou de ontsteking eventueel met zeewater kunnen remmen, anders ontsteekt het nog veel meer.' Zegt Joep.

Onee, ik weet hoe het voelt als je met een wondje in zeewater gaat, dat prikt ontzettend, maar met zo'n grote wond...

'Ik haal even zeewater.' zegt Joep, en loopt weg.

'Noa ik wil het niet.' zeg ik zachtjes.

'Sorry Miel, maar anders wordt het alleen maar erger. dit helpt tenminste nog een beetje.' zegt ze.

'Gaat het?' vraagt Jack die is komen aanlopen.

Ik schud mijn hoofd van nee, en vraag wat we gaan avondeten.

'Ik moet nog even kijken,' antwoordt Jack, 'er is nog wel veel.'

Achter Jack zie ik Joep aan komen lopen, met een plastic beker vol vies water.

'Shit.' zeg ik zachtjes.

'Je kan het.' zegt Jack en loopt weg om voor Joep plaats te maken.

'Noa, pak jij even een paar kleren die als handdoek bieden?' vraagt Joep.

Noa knikt en staat op.

Nee, dit wil ik niet.

'Aaauw! shit shit!' gil ik.

Het zoute water brandt als een gek in mijn huid.

'Knijp maar hard in mijn hand.' biedt Tijs aan.

Zo hard als ik kan knijp ik in zijn hand.

Tijs' gezicht vertrekt van de pijn, maar de maakt me nu even niet uit.

Het lijkt wel alsof er duizenden messen in mijn arm steken.

'Stop alsjeblieft!' schreeuw ik, maar Joep blijft doorgaan.

'Sorry meissie, maar anders wordt het alleen maar erger.' zegt hij en giet het laatste beetje zeewater over mijn wond.

Ik knijp mijn ogen dicht en denk aan iets leuks.

David, papa en mama, one direction, ehm wat nog meer?

Gelukkig, de pijn trekt heel langzaam weg.

Voorzichtig open ik mijn ogen.

'Goed gedaan hoor.' zegt Noa met een lieve glimlach.

Ik glimlach half terug en kijk naar Tijs.

'Sorry.' zeg ik.

'Is niet erg.' Glimlacht hij, en wrijft over zijn pijnlijke hand.

'Zo, met die arm moet je even voorzichtig zijn.' zegt Joep tegen mij en legt de plastic beker weg.

Ik knik en kijk naar buiten.

Ja, het is echt al donkerder.

'Noow, kun je mijn laptop pakken?' vraag ik met puppyoogjes.

Noa moet lachen en knikt van ja.

😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐

Helllooooo

Ik heb weer een wedstrijdje:

Hiermee kan jouw boek in het volgende hoofdstuk komen!

Het enige wat je hoeft te doen:

- titel van het boek

- waar gaat het boek over

- de schrijver (jouw eigen naam tuurlijk ;)

De eerste die een berichtje stuurt met alle gegevens die hierboven staan, komt in het boek!!!

Ps. Degene die er al in zijn geweest mogen niet meer.

(In dit geval het boek: de witte wolf).

Veel succes!!

Xxx

Xleeniex.