Lost again (part 2)

good morning-71

vote, comment en read!

love uuuu

xxx

xleeniex <3

- - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - =- - - - - - - - - - [ - - - - - - - - ; - -

draaierig kijk ik om me heen.

blijkbaar lig ik.

boven me zie ik de prachtige palmbomen zacht op een neer waaien, waardoor je een rustgevend geluid hoort.

de zon zie je net niet doordat er palmbladeren voor staan.

er waait een zachte maar verkoelende wind.

het verbaast me dat ik niet in de stress raak en ga bedenken waar ik ben.

helaas begint dat nu wel ineens weer, maar toch lijkt alles rustgevender dan normaal.

vaag.

het lijkt net alsof ik wakker wordt uit een heerlijke droom.

vreemd genoeg voel ik me ook een stuk beter.

goed, genoeg gedacht, nu terug naar de werkelijkheid.

ik duw mezelf met één arm omhoog -op de andere zit nog steeds een vieze, lelijke wond- waardoor ik op mijn knieën zit.

vervolgens wrijf ik in mijn ogen en kijk om me heen.

het lijkt alsof ik midden in de jungle zit.

overal zie ik groen.

ik hoor vogels fluiten, en wat andere geluiden waarvan ik niet weet wat het is.

wat is er gebeurd waardoor ik me weer veel beter voel?

ik ben schoner, minder misselijk en vooral: ik heb veel minder honger.

ineens hoor ik geritsel.

'hallo?' vraag ik.

vast een vogel ofzo, stel ik mezelf gerust.

maar ik hoor het weer, en deze keer dichterbij.

'H-hallo?' vraag ik iets banger en onzekerder.

'ga eten zoeken.' hoor ik een angstaanjagende stem achter me.

met een ruk draai ik me om en kijk recht in de bruine ogen van Nova.

'jezus, ik schrik me dood.' zeg ik bang.

'niet te bijdehand jij. ik zei ga eten zoeken.'

ik vindt hem er moe uit zien.

hij heeft wallen onder zijn ogen en zijn zwarte haar piekt alle kanten uit.

'wat heb je gedaan? waarom voel ik me ineens zo goed?' vraag ik.

op de een of andere manier ben ik minder bang voor Nova geworden.

ik zie hem even verzwakken, maar hij herstelt zich snel.

'ik heb je wonden schoongemaakt.' zegt hij en kijkt weg.

ahw, wat lief. zeggen mijn gedachtes sarcastisch.

'en wat nog meer?' vraag ik en pak een plukje van mijn haar vast.

'eten zoeken. nu.' zegt hij weer op die toon.

'oké, oké baas, ik ga al.' zeg ik met mijn handen opgeheven.

ik merk dat ik nog niet perfect kan lopen, dus strompel ik een beetje weg, tot er een vraag in me opkomt.

'waar is eten?' vraag ik terwijl ik me omdraai.

'op het strand.' beantwoord hij mijn vraag droog.

'waar is het strand?' vraag ik op dezelfde toon als hij praat.

'hé nog één keer en ik schiet je neer, ja?' zegt hij terwijl hij zijn pistool tevoorschijn haalt.

deze keer wordt ik wel bang.

'waar is het strand Nova?' vraag ik deze keer voorzichting zachtjes en trillend.

hij steekt zijn arm naar rechts uit, ter teken dat het die kant op is.

ik knik en hinkel weg.