Ik ruik de geur van Cody en draai me om zo snel als ik kan. Ik kijk recht in de ogen van Cody. OH MY LORD. Dit meen je niet?! Ik klim de bank over En Ik vlieg om zijn hals Cody krult zijn armen om mij heen en drukt mij goed tegen zich aan. Tranen rollen onbewust over mijn wangen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. En hij legt zijn hoofd op mijn schouder. Aangezien ik een groot stuk kleiner ben dan hem. En eerlijk gezegd denk ik dat hij is gegroeid. Na een tijdje laten we elkaar los en ik zie dat ook zijn ogen vochtig zijn.
"Ik heb je zo erg gemist.' Mompel ik. Hij glimlacht en legt zijn armen om mijn heupen.
"Ik jou ook. Zo erg." Fluistert hij en hij buigt zijn hoofd naar mij toe. Onze lippen komen dichterbij elkaar en voor ik het weet zitten mijn lippen op de zijne. Ik voel hoe hij zijn tong over mijn lippen strijkt waarop ik antwoord. En hij zoent me lief, voorzichtig. Ik besef nu pas hoe erg ik hem mis waardoor mijn buik bijna ontploft van geluk. En vlinders. ineens was mijn humeur van afgelopen 2 maanden weg. We lieten elkaar los en ik keek in zijn ogen. Hij had zulke mooie ogen. Blauw groen, met zo'n twinkel die, die had als hij vrolijk was waardoor ik gelijk ook weer vrolijk werd. Ik plof neer op de bank met Cody naast me en ik kruip gelijk tegen hem aan.
"How is School?" Vraagt Cody gelijk. En hij probeert mijn blik te pakken krijgen. Maar ik ontwijk de zijne volledig.
"Look at me.." mompel hij. Ik kijk in zijn ogen en ik zag in zijn blik dat mijn blik niks goeds zei... Verraden door mijn zelf.. " Vertel, het zal je helpen..." Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.
"Waarschijnlijk niet, sterker nog het word alleen maar erger..." Zeg ik zachtjes. Cody slaat zijn armen om mij heen. Ik voel zijn warmte. En zijn heerlijk geur.
"Je weet dat je me alles kan vertellen.' Zegt hij. Ik knik. En Cody kijkt mij doordringend aan.
"Word je gepest?" Vraagt hij nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op.
"Het is hoe je het noemt...' Zeg ik dan. Hij knikt.
"Wat doen ze dan bij je?" Vraagt hij. Ik kijk hem aan en zie zijn smekende puppy oogjes. En beter maar want het werkt gek genoeg ook.
"Ze zeggen dingen die niet zo leuk zijn... Ze gooien dingen naar me. En kijken me vuil aan en..." Ik voel me stem breken... Tranen wellen op in mijn ogen. "Ze sluiten me op in de wc.' Zeg ik en ik. Cody trekt me in een sterke knuffel. Hij sust wat en zegt lieve woordjes zoals: "Het komt goed." "Ik zal je helpen." en, " Ik ben bij je."
"Wanneer was je voor het laatst op school?" Vraagt Cody met weer een nieuwsgierige stem. Ik haal mijn schouders op.
"Het is nu vakantie, en daarvoor ben ik 1 hele week niet buiten geweest." Zucht ik. Cody ziet dat ik nu wel genoeg heb gepraat.
"Dan word het tijd dat je naar buiten gaat. Kleed je aan." Zegt hij. "Het is koud buiten." Voegt hij er snel achteraan. Ik grinnik.
"Echt?" Vraag ik sarcastisch. Het sneeuwt buiten... En Cody knikt dom. Ik lach en loop mijn kamer binnen. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn haar in een warrige knot zit. Onder mijn ogen zitten walletjes en mijn ogen staat grijs in plaats van blauw. Ik kleed me snel om en doe een baggy-jeans met daarop een Donkerblauwe trui, en mijn UGG's. Ik doe mijn wollen sjaal om en loop weer naar mijn spiegel en doe mijn haar in een schuine vlecht. Ik doe mascara op en ik schrik als ik zie via de spiegel dat Cody achter me staat in de deuropening van mijn kamer. Hij leunt tegen de deur post.
"You look beautiful like always." Glimlacht hij, Hij loopt naar mij toe. Ik glimlach en geef hem een kusje.
"Kunnen we?" Ik knik en we lopen naar de kapstok waar we al onze spullen aantrekken en we lopen naar buiten.
JE LEEST
The European Girl - Cody Simpson
FanfictionChantea McCarry, ze verhuisd. Van Nederland naar Frankrijk. Ze vind het GEWELDIG! Maar nu ze overal aan gewend is krijgt ze te horen dat ze weer moet verhuizen. En dit keer echt ver weg... Australië. Love is there, even when you don't know it is. Di...