The European Girl - Cody Simpson

*32

Na, een heel lang gesprek over jongens, en het weer daar. Zit ik op de bank. Want daar is het winter en hier is het zomer. Hier is het bijna kerstmis, maar zo voelt het niet. 

Ik kijk TV morgen moet ik naar school. Ik ben benieuwd. Wat nou als ik gewoon heel hard word gepest... Ik zucht en besluit mijn laptop erbij te pakken, en de site van mijn nieuwe school op te zoeken. angy's anglican school. Wow, wat een naam. Ik grinnik als ik op de site kijk. Ik log me in, en krijg gelijk de home-page. Ik zoek mijn rooster op en print die uit. Ik loop naar mijn moeders kantoor waar niemand is. Moet zij niet werken? Ik kijk in de printer maar er ligt geen papier. Ik zucht, dan maar mama's computer.

Ik schuif met de muis en krijg mama's bureau-blad in beeld. Ik zie een oranje balkje springen. Ik twijfel ik weet dat ik er niet op mag klikken maar, ik kan het niet laten en klik er toch op. Er staat een heel gesprek van mama en... Mijn ogen worden groot. Wie de fuck is Robbert Bruno. Och, ik moet niet zo freaken waarschijnlijk van haar werk. Maar dan lees ik het gesprek en zie ik staan.

'I Love You.' Ik schrik en scroll naar boven, heel veel zwijmel woorden. Ulgh. Maar dan zie een gesprek van toen we nog in Frankrijk woonden. Wacht al zo lang? Ik schrik, ik kan dit niet allemaal voor mezelf houden... Dan ontplof ik... Ik moet het tegen een vertrouwd iemand zeggen. Niet tegen mijn vader want dat kan ik niet maken. Ik roep Gishlain erbij.

"Wat?' Roept ze terug.

'JE MOET HEEL SNEL KOMEN!' Roep ik wanhopig. Ik hoor haar van de trap af racen.

'Wat is er?' Vraagt ze rustig als ze mijn gezicht zie. En ik wijs naar mama's computer.

' Ja, dus dat is mama's computer?' Zegt ze raar. Tot haar ogen op het gesprek valt.

'Je weet dat je dat niet op mag kijken!' Waarschuwt ze me. Ik schud mijn hoofd.

'Kijk dan. Lees het gesprek.' Ze gaat over me heen hangen en leest een stukje.

'IEUW, dit is zo vies. Wie is die man!' Gilt ze. 'Hoelang is dit al?' Vraagt ze aan mij. Ik haal mijn schouders op.

'Al sinds we in Frankrijk waren. Wat nu? Moeten we het tegen pap zeggen?'

'Ieuw! "Het was leuk met je gister nacht.,, ze is gewoon met die kerel naar bed geweest.' Ik rol met mijn ogen. Goh. 'We moeten het wel tegen pap zeggen, ze bedriegt hem gewoon! ' Zegt Gishlain dan. Eigenlijk heeft ze gelijk. Maar dan voel me zo'n vernaaister en die wil ik niet zijn...

'Ik weet het, ik wil ook geen verklikster zijn...' Zucht Gishlain, alsof ze mijn gedachte kan lezen.

'En dan gaan pap en mam uit elkaar.' Zegt ze dan gebroken. Ik knikt. Gewoon omdat ik weet dat ik breek als ik praat. We knuffelen elkaar, en huilen dan toch uit op elkaars schouder.

'Je moet weten dat ik van je hou zusje.'' Zegt ze terwijl ze mij aankijkt. Ik knik.

'Ik hou ook van jou ZUS.' Grinnik ik. En we lopen naar beneden. We gaan kijken hoe we het gaan vertellen tegen papa. Want zo zal hij thuiskomen...