*55

17 0 0
                                    

'Ik moet echt naar huis.' Zeg ik. Als Cody weer zeurt dat ik bij hem moet slapen. Ik ben nu al 3 dagen achterelkaar bij Cody wezen slapen. Niet dat ik dat niet erg vind. Want Laila mocht gewoon mee. Maar ik moet thuis slapen want Gishlain zit anders alleen thuis. En mama komt waarschijnlijk weer naar Australië. Ik slik bij die gedachte. Ik heb het vanmorgen te weten gekomen. Morgen is het Kerstmis. En dan is mama er. Zegt ze. Ik pak Laila's riem en doe die snel om. Ik kijk even sip naar de grond. Maar tover gelijk een glimlach op mijn gezicht als ik naar Cody kijk. Hij loopt naar me toe en slaat zijn armen om mijn heupen.

'Wat is er?' Vraagt hij met een lieve stem.

'Niks...' Ik zucht diep. En kijk hem in de ogen aan waar ik niet tegen kan liegen. 'Mijn moeder komt misschien morgen... En dat wil ik niet... Want... Dan moet ik waarschijnlijk mee.' Mompel ik. En ik omhels hem. Hij knuffelt mij stevig en kust me in mijn haren. Hij sust me. Terwijl ik aan het snikken ben.

'Rustig. Het komt goed. Ik ben bij je.' Zegt hij. En hij wrijft rustig met zijn hand over mijn rug. Hij duwt zich lichtjes van me af maar blijft me vasthouden, en kijkt me aan.

'Ik blijf bij je. Echt waar. En dan moet je misschien wel mee. Dan blijf je maar bij ons.' Zegt hij trots. Ik knik en kus hem, waarop hij mij liefdevol terug kust. 

Hij grijnst. 'That's my girl. Blijf je vanavond nog slapen.' Vraagt hij snel. Ik lach, en schud mijn hoofd van nee.

'Nee, ik moet echt naar huis. Maar je mag wel mee?' Vraag ik met puppy-oogjes. Hij knikt. En trekt me mee. Het voelt zo raar. Morgen is het kerstmis en de zon schijnt zo fel. Ik trek Laila mee. En pak Cody's hand. En zo lopen we richting mijn huis. Cody is vandaag heel hyper en vrolijk. Wat heel grappig is. En mij Continu aan het lachen maakt. We lopen langs de skate baan en komen Jordan tegen. Jordan, die naast me woont.

'Aye!' Roept hij vrolijk en hij skate onze kant op terwijl stoppen met lopen.

'Hey, Jordaaaan!' Roep ik. Hij lacht remt af. Ik zie Lauren ook onze kant op komen lopen. En Jordan legt zijn hand op de rug van Lauren terwijl Lauren maar niet kan stoppen met Glimlachen. En dat maakt mij zo blij.

'Hey Lauren.' Zeg ik vrolijk.,

'Haai Chann.' Zegt zij precies hetzelfde terug. Dat kijkt ze naar mijn hand die nog steeds in die van Cody ligt. En kijkt ze weer naar mij. Haar gezicht staat helemaal vrolijk en wiebelt met haar wenkbrauwen.

'Zijn jullie een stelletje?' Vormt ze met haar lippen. Ik haal mijn schouders op dat weet ik ook niet... Maar wel in die richting sowieso!

The European Girl - Cody SimpsonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu