The European Girl - Cody Simpson

*78

"OP STAAN.' Gilt mijn zus hysterisch. Ik zucht.

'Waarom.' Kreun ik. Mijn zus moppert wat maar ik versta er niks van..

'Nou kom nou gewoon. Je woont zo half in je bed. Je ligt nu al 3 dagen te zielepieten. En geloof me ik mis Kevin ook. Maar ik reageer ook niet zó dramatisch.' Zegt ze een beetje boos.

"Wie zegt dat het om Cody is..." Zucht ik. En ik kijk voorzichtig naar Gishlain. Ze kijkt mij met 1 wenkbrauw opgetrokken aan.

'Zelfs een steen zou dat niet geloven."

'Kan niet, stenen kunnen niet denken...' Zeg ik bij de hand. Ze grinnikt.

'In mijn wereld wel. Maar goed, je mist Cody... ' Zegt ze. Ik knik.

'Ook... ' Mijn zus kijkt mij vragend aan. Maar ik draai me om.

'Ik wil er niet over praten.' Zeg ik. En ik sla mijn dekens over mij heen. Mijn zus zucht.

'Komt dan op zijn minst je bed uit. En wanneer was het voor het laatst da jij Laila hebt verzorgt?' Zegt ze. Ik haal mijn schouders op stap uit bed. Ik trek mijn pantoffels aan en loop naar de keuken. Ik maak een ontbijtje voor mijzelf. Laila die altijd nog mijn aandacht probeert te trekken loopt steeds voor mijn voeten.

'Ulg, rot op. " Zeg ik chagrijnig. "Jezus..' Mopper ik. Ik heb al geen zin meer om iets te eten. Ik ga op de bank zitten en kijk naar de tv. Gister was het vrijdag en was ik naar school geweest. Dit was de ergste school dag van mijn leven... Ik ga nooit meer terug naar díe school.

"Chann pleaaas. Toon een emotie, al is het boos. Je ziet er uit als een lijk.' Zegt ze. Ik kijk haar aan en probeer een glimlach te faken. Maar zelfs dát lukt niet...

'Ik ben er klaar mee.' Zegt ze en ze loopt naar haar kamer. Ik haal mijn schouders op en kijk verder TV.