Marrying A Man Of My Dreams (COMPLETED)

Chapter 9

Best please wag kang mag sabi niyan ok?  ani Hanes dito habang umiiyak.
"Please best wag mo akong iwan" pakiusap niya rito.
"Sir please hurry up"pakiusap niya sa lalaking tumulong sa kanila. "She's bleeding"
Alam niyang nahihirapan ang kaibigan niya dahil bukod sa masakit ang tiyan nito ay masakit rin ito  ang ulo nito dahil na rin sa sakit nitong brain cancer.
.
.
Di nakalaunan ay nasa hospital na sila.Dali-daling bumaba si Hanes at inilalayan niya ang kaibigan.
"Thank you again sir" tumango naman ang lalaki at tinulungan siya para alalayan si Betsie.
May mga personnel na tinulungan sila at inihiga ng mga ito si Betsie sa stretcher.
Lumingon siya sa lalaki at kumaway siya rito.Iyon din ang ginawa ng lalaki sa kanya at umalis na rin ng na sigurado  nitong okey na ang kaibigan niya.Hawak niya ng mahigpit ang kamay ni Betsie.Bago ito makapasok sa delivery room ay inihabilin nito ang anak nito sa kanya.

"Hanes mangako ka please
Take good care my child"
Tumango siya habang umiiyak.Yes best pangako"

"Miss you're not allowed here just wait here please" anang nurse sa kanya.
"Bye best" paalam ni Betsie sa kaibigan.

Nang tuluyan ng naipasok si Betsie sa delivery room ay tuluyan na siyang umiyak.Iyak na nauwi sa hagulhol.May ilang mga nurse na nakasalubung niya kanina at puno ng pagtataka ang mga mata ng mata ito.Sa hitsura niya ba o sa pag-iyak niya?
"Please  Lord tulungan nyo po si Btsie"
Nagpapanic na siya ngunit kinalma niya ang sarili.Dapat maging matatag siya para sa kaibigan.Ang kailangan ngayon ni Betsie ay ang dasal niya para dito.
Umupo siya sa ilang nakahilirang mga upuan.Umupo siya habang hinihintay ang paglabas ng doktor mula sa delivery room.
.....

Mga anim na oras na si Hanes na nakaupo sa mga nakahilirang uouan Du siya mapakali parang may bumagabag sa kanya na hindi niya mawari.
Nag-uumpisa na ang kanyang dibdib sa pagkabog dala lang siguro ng kaba.
Ikiniskis niya ang dalawang kamay upang kumalma ng kaunti ang sarili.
"Anim na oras na angbpaglalabor ni Betsie.Pero wala pa rin? Nagtatakang tanong niya sa sarili.
"Nababaliw na ata ako"
Naalala niya pala kanina kung bakit tinitingnan  siya ng mga nurse na nakasalubong niya.Tiningnan niya ang sarili at nanlaki ang kanyang mga mata ang damit na suot niya.Nakapambahay lang siya at nakasuot pa ng apron?
Nagluluto kasi siya ng sumigaw si Beysie.Kaya nataranta siya at inioff niya lang ang gas stove at pinuntahan ang kaibigan.Dahil na rin siguro sa pagmamadali di niya namalayan na nakasuot siya pala ng apron patungong hospital.
Okey lang sana kung nakapambahay siya pero apron? Naku! Nakakahiya!
"Sinong matinong tao na magsusuot ng apron patungong hospital? tanong niya sa sarili.
"Ako lang ata"sagot ng kanyang isipan.
Kaya pala nagtataka ang mga nurse sa kanya dahil pala sa suot niya.
"Auh bahala sila hindi naman nila ako kilala."

Pero nag-alala parin siya sa kaibigan na si Betsie.