Partners in Crime [COMPLETED] - MayWard

Chapter 4

EDWARD'S POV

"Ms. Marydale. You're going to act with Edward."

Uh oh. Direk is playing games with me. I heard an evil laugh from her. Pinagtitripan na naman niya ko.

I immediately looked at Marydale. She seems nervous. Nakikipag eye to eye siya sa sahig.

"Ms. Entrata pwede ka ng pumunta sa partner mo. You have a minute to prepare for the scene." Bilin ni direk.

Direk look at me intently. As if tinatakot niya ko na paparusahan niya ko pag hindi ako nakicooperate. We'll see kung anung kayang gawin ni Ms. Entrata.

Lumapit siya sa akin.

"Maymay." She offered her hand for a handshake.

"Huh?" Pagtataka ko sa sinabi niya.

"Maymay na lang. Wag na Marydale. Masyadong mahaba." Nickname pala niya.

"Ah. Edward." I shook her hand.

"Ah. Alam mo naman yung movie nuh?" Tanung niya sa akin habang nakayuko pa rin.

"Yup. Aling scene exactly yung gusto mong gawin?" Pasalamat ka andun si Liza. Kabisado ko pati mga lines. Kung hindi kawawa ka naman.

"Simula dun sa ang tagal tagal na nun. Hanggang then why ni Liza." Sagot niya nang hindi pa rin tumitingin sa mukha ko.

Anung problema neto. Ang weird nito ah. Direk parang pinagtitripan mo ko ng todo.

"Oh ok. I know that." Assure ko sa kaniya.

Tumango tango lang siya.

"Last 10 seconds. 10, 9, 8 ,7 ,6, 5, 4, 3, 2." Countdown ni direk.

Pumunta na kami sa gitna, getting ready with the act.

"4, 3, 2 Action!" Hudyat ni direk.

"Ang tagal tagal na nun." I was halfway shouting to express my desperation. I can feel my fist clenched feeling the emotions.

Our eyes met and I can feel that she's about to cry. Loneliness filled her eyes.

"Yung matagal na yun. Nandito pa rin." She pointed at her chest. Those words were delivered with weight. I saw tears escaped her eyes.

"That was just one mistake Cali." I defended myself. Pero kitang kita so mata ni Maymay ang sakit, as if she felt the real pain.

"Am I not enough?"

"Pangit ba ko?"

"Kapalit palit ba ko?"

Sunod sunod niyang tanong. She's really pitiful, asking what's wrong after all the uncoditional love she gave.

I want to be by her side. Tell her that she's enough. She deserves the love in the world.

"No." I answered helplessly.

"Then why?!" She wants to be angry but the pain is overpowering her emotions.

Napaupo siya and she sobbed.

Di ko mapigilan ang sarili ko na lapitan siya. I want to take at least half of the pain.

"Cut!" Then I snap back to reality.

I touched the side of my eyes, teary eyed na pala ko. I was really carried away.

Nakita kong nagpupunas ng luha si Maymay.

"Thank you. Next number please."

Nakita ko si direk. She smiled at me and gave a thumbs up.

Now I understand her. What a genuine talent. Should I say that she's amazing?

MAYMAY'S POV

Wahhhhhhhhhh. Ang galing ni Edward. Grabe bai. Kaya naman pala siya nanalong Best Actor. Dala dalang ako sa eksena. Napaiyak pa ko.

Hindi ko nga alam kung dahil ba ito sa kahihiyang naramdaman ko dahil wala na kong mukhang maiiharap sa kaniya o feel na feel ko talagang ako si Liza?

Pumasa sana ako. Hindi pa ko makapaniwala na nagawa ko yun. Sobrang sarap sa pakiramdam na natapos na ang kaba. Results na lang talaga.

Pero sa tingin ko kailangang pasalamatan ko si Edward. Buti na lang talaga siya ang pinili ni Direk. Kanina nung umaarte kami kahit na medyo lumalabo yung mata ko dahil sa luha. Napansin ko na kamukha niya pala si Enrique ko. Kaya feel na feel ko talaga ang batuhan namin ng lines.

Nasaan kaya si Edward? Nandito ako sa labas ng auditorium. Hinihintay ko si Kisses. Wahhhh. Gustong gusto ko nang ibida kay Kisses yung mga nangyari.

Nakita ko si Edward na lumabas ng pinto.

Eto na yun Maymay. Magpasalamat ka dun sa tao. Ang laki ng naitulong niya sa audition mo. Medyo humarang ako sa dadaanan niya.

Napansin naman niya kaya huminto siya. At tinaasan ako ng kilay niya na makapal. Parang nagtatanung kung anung ginagawa ko.

"Ah. A-ano ka-kasi eh. Gusto ko lang mag thank you." Nahihiya kong sabi.

"For what?" Tanung niya.

"Dun sa audition. Thank you ah. Salamat kasi ang galing mo kaya nagawa ko mabuti yung eksena." Nginitian ko siya.

"Ah yun lang? Baka may sasabihin ka pa?" Tugon niya.

"Huh." Medyo nalito ko sa sinabi niya.

"Ang sabi ko. Is there anything else you'd like to say?" Inenglish pa ko. Yun din naman yun.

"Wa-wala na." Sagot ko.

"Ah. Akala ko sasabihin mo na naman na wala akong karapatan eh. Don't be so happy. Hindi ka pa pasado."

Author's Note:
Kamusta kayo readers? Ok pa ba? Hahahaha. 😄 Kumibo naman kayo. Char! May isa pa kong nakahandang update dito. Ipost ko na ba? Haha. 😋