Güçlü Kadınlar Serisi 1; CELLAT

İblis ile Şeytan

Karşımda duran yaşına göre fazla dinç ve yakışıklı adamla göz temasımızı uzunca bir süredir kesmiyorduk. Tanışma faslından sonra bizi arka bahçedeki çardağa yönlendirmiş ve tam karşıma gelecek şekilde oturmuştu.

Yaptığı şeyin beni sindirmek için olduğu apaçık ortadaydı fakat ben onun çöplüğünde ona horozlanacak kadar deliydim. Şimdiye kadar bunu anlamaması onun suçu.

"Baban asker olmana ne dedi Şafak."

Evet, Şafak Hanımdan Şafağa terfi etmiştim. Bir anda kurduğu bu şey samimiyetinden değil kendini üstür görmesindendi.

"Babam benimle gurur duyuyor."

"Baban ne iş yapıyor."

Biraz daha dik oturup omuzlarımı kabarttım ve mağrur bir tebessümle zaten bildiği sorunun cevabını gururla verdim.

"Kendisi Şehit."

Sanki bir pot kırmış gibi gölgelenen yüzüne aldanmıyordum çünkü gözleri gözlerimdeyken başka hiçbir şeye gerek yok. Bir iblis bir şeytanın düşüncelerini rahatlıkla anlayabilir.

"Başın sağ olsun."

"Vatan sağ olduktan sonra benim başım zaten sağ."

Gözlerindeki kurnaz kıvılcımlar şeytanlarıma kafa tutuyor onları ezmek için üstün bir çaba sarf etmesine rağmen sadece bakışıyla onun şeytanlarını alaşağı eden iblisimin gücünün henüz farkına varamamıştı.

Yanımda huzursuz bir şekilde kımıldanan Kartal bu tanışmadan nasıl bir şey bekliyordu bilmiyordum ama soğuk rüzgârların estiği böyle bir karşılaşma beklemediği ortadaydı.

"Korkuyorsun Şafak!"

Bu bir soru değildi tespitti. Bu adama karşı hiçbir duygumu saklamayacaktım. Kartlarımı açık oynuyordum fakat jokerlerimden habersizdi.

"Korku insanı zinde tutar Mehmet Bey. Kaybedecek şeyi olan insanlar korkarlar. Bu yüzden kazanırlar."

"Bir şeyi sevip bağlanmak zayıflıktır kızım."

Kızım mı? Beşer onar indiği resmiyet basamakları beni gerse de bunu açık etmedim. Yüzüme kurnaz bir tebessüm yerleştirip başımı olumlu anlamda salladım.

"Sevdiğiniz şey sizden güçlüyse bu zayıflık değildir bilakis gücünüze güç katar."

"Başkasının gölgesinde kalmayacak bir kadınsın. Güçlü bir şeyi sevmek seni gölge yapar."

Gölge kelimesine yaptığı vurgular dikkatimden kaçmasa da umursamamak için elimden gelen her şeyi yaptım fakat bu kelimeyi her duyduğun yanımda gerilen Kartal için aynı şeyi söylemem mümkün değil sanırım.

"Baba kapatalım bu konuyu istersen."

Mehmet Beyin bende olan gözleri Kartala döndüğünde sakin bir şekilde tepkisini izlemeye devam ettim. Kartal babasından korkmuyordu ona saygısından bu kadar sessiz olduğunun farkındayım.

"Sen karışma istersen Kartal."

Buz gibi karanlık bakışları bana döndüğünde cehennemin mavi alevleri sarmalamıştı etrafımı. Gözleriyle ruhumu sömürge altına alıp üstünlüğünü vurgulamak istercesine diktiği burnu gülme isteği körüklüyordu.