Ş.H. 2: Bölüm 11.

7.3K 406 90
                                    

Kadın demek güç demek. Her şeyi yapabilmek demek. Kadın demek sonsuz sevgi şefkat demek.

Ben bir kadınım; güç, asalet, vicdan, vicdansızlık tüm duyguları taşıyan ve bir o kadar da duygusuz olabilen.

Şimdi burada ömrümde ilk defa dizlerimin üzerine çökmüştüm bir adamın karşısında. Sorumu sormuş cevabımı bekliyordum.

Bu adamla evlenmek istiyordum, yaşlanamayacağımı bilsem de yaşlanmak istiyordu. Günler aleyhime işlerken ölümüme adım adım yaklaşırken ondandı bu acele. Biliyorum ölümüm çok yakın ama hangi vakit bilinmez.

Sorduğum soru üzerine aralanan dudakları ve şaşkın ifadesi kesinlikle her şeye değerdi.

"Ben... sen"

"Önünde diz çöktüğüm tek adam sensin."

Gülen yüzüm ifadesiz bir şekle büründüğünde yeniden konuştum.

"Sadece bir seferlik alışma sakın."

Sonra yeniden dudaklarıma tebessümü yerleştirip şaşkın bakışlar arasında konuşmaya devam ettim.

"Ben bir askerim, yarınım yok, gecem yok, gündüzüm yok. Ama istiyorum ki sen ol hayatımda. Çocuklarımız olsun istiyorum seninle uyuyup seninle uyanmak istiyorum. Belirsiz zamanlarımın tek gerçeği sen ol istiyorum."

Hızlı adımlarla yanıma gelip karşıma oturdu ve dudaklarını dudaklarım ile buluşturdu. Ortamda yankılanan alkış sesi sanırım onun evet dediğini gösteriyordu.

Benden ayrılıp elini uzattı. Bende kutuda ki yüzüğü çıkartıp parmağına taktım. Ardından o da benim yüzüğümü yerleştirdi parmağıma.

"Evlendiğimizde kucağında sen taşıyacaksın beni sanırım."

Yanağından bir makas alıp omuzlarımı kabarttım ve kabadayı edasıyla konuştum.

"Onu da yaparız yavrum."

Alkışlarla beraber uçağın yolunu tuttuğumuzda elleri elimde yüreğim yüreğindeydi. Bunlar yaşayacağım son iyi günlerdi.

Uçağa binmeden önce son kez döndüm baktım ardıma. Geldiğimde buraları bıraktığım gibi bulamayacaktım.

Döndüğümde kıyametler kopacak, ayrılıklar yaşanacak, canlar yanacaktı. Dönüşümde çok şey olacaktı.

Dönüşümde son perde kapanacak, başrol ölecek, suflör intihar edecekti.

Uçağa binip koltuklarımıza yerleştiğimizde Ulaş'ın sırıttığını fark ettim. Fazlasıyla keyifli görünüyordu.

"Hayırdır niye bu kadar sırıtıyorsun."

"Bir keresinde Hakan'a demiştim ki "Ben evlenme teklifi hayatta etmem.""

"Eee, o ne dedi."

"Karşına öyle bir kadın çıkar ki dizlerinin üzerine çöker yalvarırsın ona demişti. Ben o kadını bulduğumu düşünmüştüm dün. O kadına dizlerimin üzerine çökecek ve evlensene benle diyecektim."

Benim teklifime gönderme yaptığını anladığımda omzuna sağlam bir yumruk attım.

"Oh valla evlenmeden şiddete de başladın."

"Ulaş."

Beni kendine çekip alnımı öptü. Saçlarımın kokusunu derine içine çektiğinde bende gözlerimi kapattım ve onu içime çektim.

Güçlü Kadınlar Serisi 1; CELLATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin