saver || jeon jungkook

chapter one : saw u

  Normal günün birinde , her zaman olduğu gibi otobüs durağına ilerliyordum. Sırf arkadaşlarım burada diye evimden iki saat uzakta bir okula gelmiştim. Arkadaş bellediklerim de beni tanımıyormuş gibi yaparak hayatlarına saçma sapan şekillerde devam ediyorlardı.

Neymiş o çocuk çok yakışıklıymış ama şu çirkin kızla çıkıyormuş , yok meteor geçiyormuş da sınıfa bakmış filan. Bi' de nedir o , JungHook mu , JungKook mu öyle biri var. Takmış tüm kızlar ona. Çok yakışıklıymış , kahkülleri çok tatlıymış , onun o ön dişlerini yerlermiş de sesini yutarlarmış ve benzeri.

 Ben ise sadece şu kalan üç yılı da adam gibi geçirerek şu okuldan kurtulmak istiyordum.

 Durağa yaklaştığımda duyduğum bağırışma sesleri ile kulaklığımı çıkararak oldukça sakin bir şekilde başımı oraya çevirdim. 

Topluluk zıplayarak bağırdığında daha da dikkatlice baktım.

 Lanet olsun , bu adam neden rahat durmuyordu ?!

 Hızla oraya koşmaya başladım. Şu abim son günlerde iyice kafayı yemiş gibiydi. Koşmaya devam ederken yoğun korna sesi ile başımı sola çevirdim.

 Ölüm yakındı. Kamyonun altında kalarak ölecektim. Elimdeki telefonu aşağıya bıraktım.

 Şok olmuş bir şekilde ölümü bekliyordum. Görüşürüz dün-

  Kolum sertçe kavrandı ve bir güç beni ileri çekti.  Ardından iyice sarmaladı. Sadece gözlerimi kapamış bekliyordum. Belimi sarmalayan ellerden biri kafamı göğsüne yasladı , ardından açıkta kalan kulağımı kapadı.

 Ve ben o kamyonun bir yere çarparak çıkardığı yıkıcı sesi duydum , boğuk olarak.

 Eller hem kulağımdan , hemde belimden çekildi ve bir anda kendimi boşluğa düşmüş hissettim. Gözümü açtığımda , o kişiyi abim almış doya doya dövmeye devam ediyordu. Ses yoktu , sövmüyordu da.

Sadece dövüyordu.

Ve sen JungKook , öylece abime teslim olmuştun.