11.BÖLÜM

28K 1.3K 551
                                    

"Alyaa"
'Ne bağrıyosun bee uyuyoruz şurada'
Demek istesemde canım abiciğim saçımdan sürükleyerek kaldırırdı. Bugün hep birlikte paintball'a gidecektik. Ben uyanamam diye Aras'ın beni kaldırmasını istemiştim.  Sağolsun anırarak kaldırıyor ayı.

"Kızım ben sana kalk demedim mi?"

"Hıhı"
Dememle suratıma suyu boşalttı. Çığlık atarak fırladım. Atabildiğim en kötü bakışımı attım.

"Aras manyak mısın napıyosun yaa?"

"Sana kalk dedim kalkmadın napayım"
Dedi ve gülmeye başladı. Ardından odadan çıktı. Üstümde olan ince örtüyü tekmeyle üstümden attıktan sonra banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra pijamalarımı çıkarıp şort tulum giydim. Zaten hava çok sıcaktı. Telefonumu da alıp odadan çıktım. Aşağı indiğimde aras koltukta oturmuş beni bekliyordu.

"Hadi küçük hanım gidiyoruz"
Başımı salladım. Anneme haber verip evden çıktık. Kibar abiciğim benim binmem için arabasının kapısını açtı. Ya da benim biricik arabasının kapısını sert açtığım için de olabilir.

"Biz Ebrar ve Çınarı alacağız. Miray da Rüzgarı alacak"
Başımı salladım. Daha reşit olmadığımız için araba kullanamıyorduk. Ama Aras ve Miray abla büyük olduğu için onların arabası vardı. 2 dakika sonra ebrarların kapısının önündeydik. Ikisi de arabaya bindiler

"Günaydın"
Dedi çınar ve ebrar aynı anda biz de 'günaydın' dedik.

"Ay çok heyecanlıyım"
Dedi ebrar.

"O zaman let's go!"

Diyerek arabayı sürdü aras. Bak bak havalara bak alt tarafı 5 yıl amerikada yaşadı hava atmasa olmayacak.

1 saatin ardından paintball oynayacağımız alana gelmiştik. Miray ablalar daha gelmemişti. Arabadan indik ve bir yere oturup onları bekledik. 5 dakikanın ardından onlarda geldik. Rüzgar arabadan bezmiş bir şekilde attı. Onu görmenin verdiği mutlulukla gülümsedim.

"Allah aşkına artık susun bezdim artık"
dedi Rüzgar. Miray abla ve Akın arabadan tartışarak indiler. Rüzgar yanımıza geldi.

"Noldu ki?"
Diye sordum rüzgara.

"1 saatten beri hanife teyzenin kızı kime kaçmış onu tartışıyorlar. Ya milletten sizene"
Hepimiz kahkaha attık.

"Ya abla erdala kaçtı onlar zaten sevgiliydi bak görürsün"

"Ama eski sevgiliydi. Mahallenin teyzelerinden öğrendim mehmete kaçmış"

Biz gülmeye devam ederken onlar tartışıyordu.

"Boktan muhabbetiniz bittiyse gidelim artık"
Diyerek susturdu onları çınar. Hep birlikte içeri gidip kamufulaj gibi olan kıyafetleri giydik. Görevli oyunun talimatlarını anlatıp gitti. Takımları belirlemiştik. Akın, ben, miray abla ve ebrar bir grup rüzgar, çınar ve aras bir gruptu.

"Ama siz güçlü oldunuz böyle"
Diye itiraz ettim.

"Sizde de akın var abiciğim"
Dedi aras.

"Aras, akın güçlü değil ki"

"Hey, ayıp oluyor ama. Bende güçlüyüm"
Diyip olmayan kaslarını gösterdi. Hepimiz güldük.

"Hadi başlayalım"
Dedi ebrar.

Ben ve akın bir yöne miray abla ve ebrar da diğer yöne gitmişti. Akın kendini oyuna fazla kaptırmış salak saçma hareketler yapıyordu.

"Akın kendini rambo falan mı zannediyorsun?"

"İvit"

Dedi başını sallayarak.

Çocukluk AşkımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin