Titreyen ellerimle Asel'in uzattığı şişeyi dudaklarıma götürüp birkaç yudum aldım.
"Daha iyi misin, bitanem?"
Önümde yere çömelmiş olan Rüzgar'a belli belirsiz başımı salladım.
Kendimi sınıftan atıp bağırdığım zaman arkamdaki kişi korkup kaçmıştı. Sesimi duyan birkaç kişi öğretmenlere haber vermişti ve şuan herkes o kişiyi arıyordu.
"Ailene haber vermek zorundayız, Alya'cığım. Aramamızı istediğin biri var mı?"
"Siz arayınca telaş yaparlar. Akın, abimi arar mısın?"
Akın beni onaylayıp cebinden telefonunu çıkardı ve bizden uzaklaştı.
"Kamera kayıtlarına baktırdık. Ama esrarengiz bir şekilde kayıtlar silinmiş."
Güvenlik görevlisi yanımıza geldiğinde ellerimi saçlarıma geçirdim. Ne bekliyorduk ki? Tabii ki bulunmamak için kayıtları silecekti.
"Ama bir sorunumuz var, kayıt odasının kapısı her daim kilitlidir. Anahtar bir tek bende var ve kimseye vermiyorum."
Kaşlarımı çatarak kafamı kaldırdım.
"O zaman nasıl silecekler ki?"
Ebrar'ın sorduğu soruyla Bora, güvenlik görevlisine döndü.
"Abi, kayıtlara bir de ben bakabilir miyim?"
Güvenlik görevlisi onaylayınca Bora, Anıl ve Kaan kayıtların olduğu odaya doğru ilerlediler.
"Seni yanlız bırakmamalıydım, özür dilerim."
Gözlerimi, bana endişeyle bakan Rüzgar'a çevirdim.
"Özür dileme. Onun burada olacağını bilemezdik."
"Tam diyoruz bitti, her şey yolunda. Yine bir yerlerden çıkıyor şerefsiz."
Akın sinirle konuştuğunda bu sefer ona döndüm.
"En mutlu olduğumuz zamanda ortaya çıkıyor. Özellikle bu anı kolluyor ki biz zayıf düşüp ona yenilelim."
Sakince konuştum ve başımı tekrar ellerimin arasına aldım.
"Alya, sen iyi olduğuna emin misin? Fazla sakinsin sanki?"
"Ne yapayım, Ebrar? Gerizekalı herifin teki bana zarar vermeye kalktı diye ayılıp bayılayım mı?"
Ona bakmadan cevap verdiğimde kimseden çıt çıkmadı. Birkaç dakika sessizliğin ardından koridorun başında abimin sesini duyduk.
"Alya?"
Miray ablamla birlikte koşar adım yanıma geldiler.
"İyi misin güzelim? Bir şeyin var mı?"
Başımı olumlu anlamda salladım.
"İyiyim, bir şeyim yok."
Abim derin bir nefes alarak beni kendine çekti ve sımsıkı sarıldı. Kulağımın altındaki kalbi çok hızlı atıyordu. Buraya gelene kadar kim bilir neler düşünmüştü.
"O mu yaptı bunu?"
Miray ablamın sorusuyla başımı iki yana salladığımda bizimkiler dikkatlice bana bakıyordu.
"O olduğunu düşünmüyorum. Arkamdaki adam daha fazla yapılıydı ve elleri daha büyüktü. Geçen sefer karışı koyamamıştım ama bu sefer kurtulmayı başardım. Yani bu adam Baran'dan daha güçsüz. O yüzden o değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk Aşkım
Teen Fiction"Söz veriyorum. Kaybettiğin çocukluğunu sana geri getireceğim" ............... Çocukluk Aşkınla birlikte çocukluğunu kaybetmiş bir kız... Alya... Öldü sandığı aşkı birden geldiğinde sanki hiç gitmemiş gibi devam ettiler. Sanki hiç ayrılmamış gibi...
