3 Ay Sonra
Tüm olanların üstünden tamı tamına 3 ay geçmişti. Bu süre zarfında köpek gibi üniversite sınavına hazırlanıyorduk. Tıp okumak istediğim için çok fazla çaba gösteriyordum. 3 ay boyunca etrafta korkunç bir sessizlik olmuştu. Ne Baran'dan haber alabilmiştik ne de kötü bir olay yaşamıştık. Bu sessizlik beni ürkütsede kötü günlerin geride kaldığına odaklanarak bu korkumu yenmeye çalışıyordum.
1 hafta sonra hayatımızın sınavına girecektik ve ben her şeyin kusursuz olmasını diliyordum. Üniversiteyi Amerika'da okumak istediğim için çeşitli başvurularda bulunup sınavlara girmiştim. Umarım hayallerimi gerçekleştirebilirdim.
"Alya, kapıya bak!"
Annemin seslenmesiyle kendime gelip odamdan çıktıp ve hızla aşağıya indim. Bugün annemlerin kendi arasında yaptığı gün vardı ve herkes bize gelecekti.
Annemler Bora, Anıl ve Kaan'ın anneleriyle tanışmış ve sanki yıllardır görüşüyorlarmış gibi arkadaş olmuşlardı.
Kapıyı açıp kocaman gülümsedim.
"Hoşgeldiniz!"
İlk önce teyzemlerle selamlaşıp ardından Bora'nın annesi Hale teyzeye sarıldım.
"Hoşgeldin Hale teyze."
"Hoşbulduk kız, neler yaptınız bize? Etraf mis gibi kokuyor."
Gülerek konuştum. Bora tıpkı annesi gibiydi.
"Valla annem sabahtan beri mutfakta."
O içeri geçerken Anıl'ın annesi Bahar teyzeye sarıldım.
"Hoşgeldin Bahar teyze."
"Hoşbuldum Alyacığım. Sınava az kaldı, çalışıyor musun?"
Başımı salladım. Bahar teyze ortaokulda türkçe öğretmeniydi ve derslere çok önem veriyordu.
Annesin öğretmen olmasına rağmen Anıl'ın derslerinin nasıl düşük olduğunu hala çözemiyorduk.
Son olarak Kaan'ın annesi Senem teyzeye sarıldım.
"Hoşgeldim Senem teyze."
"Hoşbulduk güzelim benim. Napıyorsun bakalım?"
"İyi valla ne olsun. Sen napıyorsun?"
Gülümseyerek paltosunu çıkardı ve cevapladı.
"Ne yapalım kızım, iş güç."
Onu içeri buyur edip kapıyı kapatacağım sırada duyduğum sesle geri açtım.
"Kız anamları alıp bizi niye dışarıda bırakıyorsun?"
Akın tripli bir şekilde içeri geçerken Ebrar'ı da kolundan tutmayı unutmamıştı.
"Gel kızıl'ım. Tripliyiz bu kısa ama öfkeli bacımsuya."
Göz devirdim. Akın ve Ebrar geçen ay sevgili olmuşlardı ve çok mutluydular. Ebrar, Akın'ı sevdiğini anlamış ve daha fazla uzatmak istememişti.
"Ay bi dur be. Ben tripli değilim kankama."
Ebrar gülerek bana sarıldığında sırıtıp Akın'a dil çıkarmıştım.
"Ulan bana böyle sarılmıyorsun."
Akın dudak bükerek konuştuğunda Ebrar benden ayrılıp Akın'a sarıldı.
"Sana da sarılırım."
"Ooo beyaz ışık yine beni çağrıyor."
Akın'a güldüğümüz sırada Bora onları itekleyip salona soktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk Aşkım
Novela Juvenil"Söz veriyorum. Kaybettiğin çocukluğunu sana geri getireceğim" ............... Çocukluk Aşkınla birlikte çocukluğunu kaybetmiş bir kız... Alya... Öldü sandığı aşkı birden geldiğinde sanki hiç gitmemiş gibi devam ettiler. Sanki hiç ayrılmamış gibi...
