Oflayarak yatağımda doğruldum. Ebrar ve Asel de yatağıma kurulmuş tavanı izliyorlardı.
"Kızlar"
Dedim oflayarak.
"Hı?"
"Hı?"
"Kim bu B kişisi?"
Onlar da yattıkları yerden doğruldular.
"Benim bu konu hakkında hiçbir fikrim yok. Okuldan olsa, orada da kimseyi tanımıyorum zaten"
Diyen Asel'den başımı Ebrar'a çevirdim.
"Listesini çıkardığımız kişilerden başka birisi olacağını düşünmüyorum"
Göz devirdim.
"Listede 189 kişi var. Bi zahmet emeğimizin karşılığı onlardan biri olsun"
Dedim. Ortamda bir sessizlik olunca önümdeki resimlerden ve mektuplardan birkaç tane elime aldım. Resimlerden birkaç tanesi okulun içindeyken çekilmişti. B kişisi bizim okuldaki öğrencilerden olmalıydı. Kapının çalmasıyla ayaklandık. Tayfa bize gelecekti ve ders çalışacaktık. Merdivenlerden koşturarak inerken ayağımın takılmasıyla yere kafa attım. Ebrar önündeki beni görmemiş ve üstüme düşmüştü. Ve ardından gerizekalı Asel üstümüzden atlamaya çalışırken atlayamayıp üstümüze uçmuştu.
"Ahhh! Kalkın üstümden hayvanlar, sırtımı deştiniz!"
Diye bağırdım.
"Kızçelerim, yerde ne arıyorsunuz?"
Evde annem olduğu için o çoktan kapıyı açıp bizimkileri içeri almıştı.
"Yok kız anne, ne zamandır yerle sohbet etmiyorduk. Dedim bi halini hatrını sorayım. Ya anne düştük görmüyor musun?"
Bizimkiler gülerken sinirle cırladım.
"Lan Asel, Ebrar kalksanıza!"
"Pardon kanka, görmemişim"
Göz devirdim.
"Nasıl görmezsin lan koskoca beni?"
Dedim elimi çeneme yaslayıp.
"Ooo yengov, yeni karşılama stili mi bu?"
Dedi gülerek Bora ve koltuğa yayıldı. Kapıya baktığımda herkes içeri geçmiş annem de çıkmıştı.
"Heee"
Dedim göz devirerek.
"Sonra bende dedim ki 'sen kim köpek' "
"İyi demişsin valla''
Kafamı yukarı doğru kaldırdığımda kızların hala üstümden kalkmamış olduğunu gördüm.
"Lan, siz hala niye kalkmıyorsunuz? Bide üstümde sohbet ediyor gerizekalılar"
Ebrar ve Asel üstümden kalkarken bizimkiler gülüyordu. Yerden kalkıp kendimi Rüzgar'ın yanına attım. Onlar sohbet ederken benim aklımda B kişisi vardı. Kimdi bu? Daha ne kadar mektup gönderecekti? Karşımıza çıkacak mıydı? Şuanlık tek bildiğim şey karşıma çıkınca Rüzgar'dan sağlam bir dayak yiyeceğiydi.
"Huhuuu, dünyadan Alya'ya. Sesimiz geliyor mu Alya teyzee?"
Bizimkilerin sesiyle kendime geldim.
"Ha?"
"Çalışmaya başlıyoruz kanka"
Dalgınca başımı sallayıp masaya geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk Aşkım
Teen Fiction"Söz veriyorum. Kaybettiğin çocukluğunu sana geri getireceğim" ............... Çocukluk Aşkınla birlikte çocukluğunu kaybetmiş bir kız... Alya... Öldü sandığı aşkı birden geldiğinde sanki hiç gitmemiş gibi devam ettiler. Sanki hiç ayrılmamış gibi...
