Pokojówka

24.

- Tak wiem wiem już jadę do domu

- Dobrze to pamiętaj że za godzinę przychodzi fryzjerka

- Dobrze. Zaraz będę w domu

Skończyłam rozmawiać z Otylią i położyłam telefon na stole. Właśnie skończyłam układać swoje rzeczy w nowym mieszkaniu.

Dzisiaj rano byłam u Johna ale tylko 30 minut bo musiałam tu przyjechać. Gdy skończyłam ubrałam się i szybko dojechałam do domu.

A dzisiaj w drodze gdzie kolwiek wszędzie powiedziwiam siebie. Naprawdę ładne wyszły te zdjęcia i pięknie to wygląda na bilbordach.

Po powrocie do domu Otylia ma wyorostwowane włosy i po chwili ja też miałam. Udekorowałam siebie biżuterią i włożyłam suknie.

Przejrzałam się w lustrze
- No pięknie wyglądasz - Powiedziałam sama do siebie k schodzę na dół jak księżniczka. Naprawdę już się przyzwyczaiłam do takiego luksusowego życia.

- Czy to moja córeczka ? Taka piękna - tata mnie przytulił i sam też wygląda pięknie

- Dziękuję.

- Piękna rodzinka - powiedział Otylia - To chodźmy limuzyna już czeka.

Po chwili znaleźliśmy się na czerwonym dywanie gdzie robią nam zdjęcia i wszystko pięknie. Otylia poszła na prawo a my z tatą na lewo. W sumie nie wiem dlaczego ale cóż. Może kiedyś się dowiem

- Przepraszam panie Brown czy możemy przeprowadzić wywiad ?

- Tak oczywiście.- powiedział tata

- Jak to się stało że odnalazł Pan córkę?

- Przez pracę. Jestem sponsorem pana Johna Galaxy a moja kochana córka jest jego partnerką i tak się poznaliśmy -reszta wywiadu była o mnie i biznesie.

Jak weszliśmy do środka tata poszedł tam do innych biznesmenów, a Otylia do jakiś koleżanek a ja stoję sama przy stoliku.

- Cześć to ty jesteś córką Browna ?

- Tak.- podszedł do mnie jakiś młody mężczyzna- Camila Parker miło mi.

- Mi również Jordan Evans.- pocałował mnie w rękę.- Przejdziemy się ?

- Możemy.

- Pięknie wyglądasz

- Dziękuję. Ty również. A z kim dzisiaj przyszedłeś ?

- Sam. Jestem pisarzem. Czytasz książki ?

- Ostatnio nie mam na nie czasu - już się zaczynam czuć dziwnie w jego towarzystwie pomijając fakt że już 10 minut gada o jakieś książce którą pewnie nigdy nie przeczytam

- Słuchasz mnie ? - pomachał mi ręka przed oczami i się opamiatalam

- Przepraszam za myśliłam się. Co mówiłeś ?

- Już nic. A ty czym się zajmujesz ?- Dobre pytanie na które ja sama nie znam odpowiedzi. Bo teraz to w sumie robię co chce.

- Wieloma rzeczami. Za długo by opowiadać - Mam nadzieję że uwierzył. Ale to trochę po części prawda.

- No dobrze niech ci będzie. Ale na pewno wiem że jesteś modelką

- Modelką ?

- No twarz domu Mostowiak

- A tak. Masz rację - ja raczej bym tego nie nazwała modelką. - Ale to tylko dorywcza praca.

- Ale twoje zdjęcia są bardzo ładne.