Kimsenin görmediği bir kızı tek siz görseydiniz neler olurdu? Hele ki bu kızın özel güçleri olsaydı?
Herkes buna şizofreni belirtisi olarak görse de Cankut öyle düşünmüyordu. Birden bire zamansız hayatına dahil olan bu kızın bir amacı olduğunu, ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●
Yatağım da yatmıyordum. Sırt üstü bilmediğim bir yatakta yatıyordum. Yattığım yer bana evdeki yatağım gibi rahat gelmemişti. Daha sonra bunu düşünemeyecek kadar başka bir şey oldu. Başımda şiddetli ve uslanmaz bir ağrı vardı. Birisi beynimin içinde davula vurur gibi kafama vurmasına eş değer acı hissediyordum. Ağrı bir an bile beni yalnız bırakmazken istemsizce yüzümü buruşturdum. Göz kapaklarım ise sanki tonlarca ağırlıkta taş koyulmuş gibi açamıyordum. Ne kadar açmayı denersem deneyim ama ben açmak için kuvvet uygularken tam zıttı kuvvet uygulanıyormuş gibi gözlerimi bile açamıyordum. Daha fazla direnmedim. Çünkü bedenen olarak da kendimi çok bitik hissediyordum. Boğazlarım o kadar kurumuş ki içim su içmek için yansa da kendimi halsiz ve kolumu kıpırdatacak kuvveti kendimde bulamadığım için su içme isteğimi bastırmaya çalıştım. Çünkü cidden şuan bununla uğraşamazdım. Kolumu kıpırdatmaya bile üşeniyordum. Bu yüzden derince yutkunarak boğazımın kuruluğu geçmesi için çabaladım.
Gözlerimi açamıyordum ama kulaklarım iyi duyuyordu. Fakat çok sessiz ortamdaydım. Bir çıt sesi bile gelmiyordu. Bu beni telaşlandırırken sonra bu düşünceden de vazgeçtim. Aman nerede olursam olayım, şuan yattığım için şükrediyordum. Yoksa ayakta duracak halim yoktu.
Daha fazla bilincim açık kalamadı. Derin uyku kara deliğine yakalanmışım gibi beni yavaş yavaş içine çekmeye başladı. Bilincim gitmeden önce bir kıpırtı sesi geldi. Bunun ne sesi olduğunu algılayacak kadar beynimi şuan yoramazdım. Sonra yatağımın sol kenarı çöktü ve birisi sol elimi iki elinin avucuna aldı. Elleri soğuktu. Demek ki hissedebiliyordum. Daha sonra bir eli hala elimi tutarken diğer eli kolum boyunca yukarı çıkıp yanağımı okşamaya başladı. Cidden elleri sıcak olsaymıştı daha iyi olabilirdi. Ama bu uyumama engel olmadı. Kim olduğunu ve neden böyle bir şey yaptığını hiç düşünmedim bile. Diyorum ya şuan kendimi çok sersem hissediyordum ve beynimi düşünmek için yoramayacak kadar kendimi üşengeç hissediyordum. Yanağımı biraz daha okşayınca zaten takıldığım uyku kara deliğinin daha fazla içine çekmesini sağladı. Bilincim tamamen kapanmadan önce ağzımdan bir şeyler mırıldandım. Kendim bile ne dediğimi bilmiyordum. Zaten sonrada uykuya kendimi teslim ettim.
●
Bu sefer uyandığımda kendimi daha dinç ve sanki gücümü toparlayabilmişim gibi geldi. Bu sefer şiddetli baş ağrısı yoktu, yerine küçük ağrıya bırakmıştı. Göz kapaklarımda ise sanki tonlarca taş yükü kalkmış, bu sefer gözlerimi açabilmiştim. Gözlerimi ilk açtığım da etraf bulanık görmeye başladım. Ama birkaç göz kırpma işleminden sonra etrafa alıştığım için net görmeye başladım.
İlk gördüğüm görüntü tavandı ve daha sonra sol kolumda bir fazlalık varmış gibi geldiği için tam elimi oraya götürüp kaşıyacağım zaman gördüğüm iğne duraklamama sebep oldu. Artık her şey beynime tam olarak yerleşmeye başladı. Şuan hastane odasındaydım. Kolumda iğne olmasının sebebi ise serum takılmış olmasıydı. Bu hale neden geldiğimi, hastaneye ne zaman geldiğimi düşündüğüm zaman başım şiddetle ağrımaya başladı. Bu yüzden şimdilik düşünmeyi kenara bıraktım.
