Kimsenin görmediği bir kızı tek siz görseydiniz neler olurdu? Hele ki bu kızın özel güçleri olsaydı?
Herkes buna şizofreni belirtisi olarak görse de Cankut öyle düşünmüyordu. Birden bire zamansız hayatına dahil olan bu kızın bir amacı olduğunu, ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●
Rezillik. Tam bu durumumu özetlemek gerekirse rezil duruma düşmüştüm. Kızın gizli yerine habersiz girdiğim yetmezmiş gibi bir de ona yakalanmıştım ve bu durumu nasıl kurtarabilirdim hiç bilmiyorum.
Hele ki Coetus karşımda kaşları çatık, benden açıklama bekler gibi sabırsız davranması bana hiç kolaylık sağlamıyordu. Bu durumu toparlamam gerekiyordu ve en önemlisi asıl burayı karıştırdığımı ve kitabını habersiz, daha doğrusu çaldığımı söylememeliydim.
"Hiçbir yeri karıştırmadım." Bravo Cankut! Çokgüzel belli etmedin. Bu zamana kadar Coetus'un aklına gelmemişse bile sen soktun. Stresten ve yakalanmanın verdiği durum ile hızlı ve telaşlı söylemiştim. Gerçi ben bile ne dediğimi anlamamıştım.
"Bir yeri karıştırdın demedim zaten. Sen hırsız değilsin." Yapma be Coetus! Vicdanıma dokundun.Hırsızyaptığımı duysan ne yapardınacaba.
Benim bu durumda sıkıştığımı anlayan Coetus yüzünde eğlenceli ifade belirmişti. Kollarını önünde bağlayıp tam önünde sinemada film seyrediyormuş gibi beni izliyordu ve ben bir tık daha geriliyordum. Acilen Coetus'u atlatıp buradan çıkmanın yolunu bulmalıydım.
"Ee, ne işin var demiştin sen?" Bu durumda sakin ve rahat davranması tuhaf mıydı yoksa normal miydi? Ya da ben mi çok abartıyordum?
"Şey... Daha niçin burada olduğumu söylemedim." Tam ayakta alkışlanmalıktım. Zeki olduğumadeğil, salak olduğuma. Kız zaten cevabını istiyordu. "Yani buraya... Senin için geldim. Evet, senin yüzünden."
Aklıma ilk bahane bu gelmişti ve fazla düşünemesem de gayet mantıklı duruyordu. Coetus ise hala sakinliğini korurken yüzüne sahte şaşkınlık ifadesi yaptı. "Ben mi? Benim ne gibi faktörüm oldu, bu konuda."
Şu an Coetus beni burada diri diri gömse kimsenin ruhu duymazdı ve bu beni daha da tedirgin yapıyordu. O düşmanı olan çocuğu acımadan öldürmüştü, bana neden acıyıpta öldürmemesi için bir sebep göremiyordum. İyicesaçma salak düşünmeye başladınCankut! İmkanım olsa bu düşünce için kendimi tokatlardım.
"Çünkü seninle buluşmak istiyordum ve aklıma bildiğim tek mekan burası geldi ve buraya geldim." Sesim mi titredi benim? Hemen boğazımı temizledim. Cidden çok gergin duruyordum şu an ve burası da dar alan olunca sanki elim kolum bağlıymış gibi hissediyordum. Aynı o gün beni kaçıran çocuğun yaptığı gibi.
