RÜZGAR
Herkes bir yaşam seçer.
O yaşamın, bedelinide öder.
Bu kızda benim anladığım
bir şey vardı . Saf ve masun bakışları arasında başka birşey daha vardı ama ne?
Bana tokat attığı
geceden sonra onu bulup
intikam alacağımı düşünmüştüm ama onun bana olan bakışlarından
sonra benim aklım karıştı.
Bardan çıktıktan sonra onu eve bıraktığımda sessiz bir mahallede oturduğunu gördüğümde şaşırmıştım.
Cesarete bak birde tek başına gideceğini söylemişti.
Bu saatte böyle
bir mahalle hiç tekin olmadığını bilmeyecek kadar saf ve masundu. Ama onu tek başına göndermediğim için kendimi o açıdan iyi hissediyordum.
Ama başka bir sorunu daha vardı onu ilk başlarda uyarmama rağmen
çok soru soruyordu. Neden bilmiyorum ama bu beni
rahatsız etmiyordu.
Birde bana tokat
attığını da bilmiyordu.
" Bana neden bütün
gözler senin üzerinde"
diye sormuştu.
Bizim şirkete baş vurmadan önce araştırmadığı kesindi. Yoksa ne kadar ünlü bir şirket ve neden bütün gözler üstümde olduğunuda bilirdi.
Hasret'i bıraktıktan sonra
babam beni arayıp benimle
konuşacak önemli birşeylerin olduğunu söyleyince ordan
direk babamın evine gelmiştim.
Şuan da onun karşısında oturmuş
onun konuşmasını bekliyorumdum.
"Celil Lila'nın kaldığı yeri
öğrenmiş oradaki korumaları attırdım ama Lila'yı hemen
başka bir ülkeye götürmemiz gerekiyor." dedi bir çırpıda.
Babamın anlattıklarıyla
kaskatı kasılmıştım.
Yumruğumu sıkarken yerimden rahatsızlıkla kıpırdanarak sinirle.
"Zamanında annemi korumadın
eğer o zaman bizi korumuş
olsaydın şimdi bu kadar
dağılmazdık. Onun için
bu işe karışma ben hallederim.
Kardeşimi ben korurum "
Deyip ayaklandım çok geçmeden babamın
arkamdan seslenindiğini duyduğum an duraksadım.
"Yapma oğlum... Bu şekilde hiçbir sonuca varamayız. Biliyorsun hepsi dedenin suçuydu. Ben böyle olmasını hiç istemedim. Bunu sana defalarca söyledim"
Bir süre bekledikten sonra derin bir nefes alıp babama doğru döndüm.
Onun yüzüne baktığımda
resmen gözleri dolmuştu.
Babam kendi çapında haklı olabilirdi ama benim için değildi.
"Dedemin karanlık işleri
olduğunu biliyordun. Ama
bizi korumak için hiçbir şey yapmadın "dedim
Titrek dudaklarla.
"Böyle olacağını bilemezdim."
Babam böyle konuştukça
daha fazla sinirlenerek .
"Sonuçta annem yok,
kardeşim yıllardır yurt
dışında ben ordan oraya
sörükleniyorum. Bizim
suçumuz neydi bizi alıp
başka bir şehire, veya başka bir ülkeye, götürseydin.
Bunların önünü kesebilirdin
ama hiçbirini yapmadın.
Bizi korumak için hiç bir şey
yapmadın, bu yüzden sakın bir daha benim suçum yok deme "
Deyip.
Babamın bir daha konuşmasına fırsat vermeden hızla
evden çıktığım gibi bedenimi
arabaya atarak biraz sakinleşmeye çalıştım. Ama kendime hakim olamadığım için hıncımı
direksiyondan çıkararak hem yumruklyıp hemde haykırdım.
" O Celil denen şerefsizi bulduğum
yerde geberteceğim. İtoğlu it
sen kimsin lannn." deyip.
Arabayı sürüp ordan uzaklaştım.
Yol boyu telefon görüşmelerini
yaparak. Kardeşimin gövenliği için başka bir ülkede ayarladım.
Celil iti için de Türkiye'de
olup olmadığını
adamlara araştırması için
bilgi verdim .
🌹🌱🌹🌱
Hasret
Beklemekte acı vericidir,
Unutmakta. Ancak daha da kötüsü bu ikisi arasında kararsız kalmaktır. Beklemek mi lazım yoksa unutmak mı. ?
