Hep böyle çocuksumu bakar senin gözlerin?hep böyle içinde sızan bir ışık mı yanar. Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var.kıyısındaymış en sakin denizler dalgaları gibi bakışları okadar içten ve şefkatli bakiyorki bir gencin sevdiğine bakar gibi değilde bir annenin çocuğuna bakar gibi şefkat ve merhamet doluydu bakışları.
Kader dediğin neydi. İki dakika önce hiç bir şey yokken şimdi hayatım ban başka bir boyuta mı gidiyordu. Her saniye özlemek denen bir şey var. Sevenler iyi bilir tam karşımdaydı ama yinede onu özlüyordum ve seviyordum. Onun sorduğu soru karşısında tir tir titrerken abim bir hışımla yanımdan hızla Rüzgar'a hiçbir şey söylemeden direk yüzünün orta yerinden bir yumruk geçirdi.
Rüzgar'da benim gibi şaşkınlıkla hiçbir tepki göstermeden abimin yumruğuyla yere kapaklandı. Az önce heyecandan titreyen bedenim şimdi ise korkudan titriyordu.
Tam onların yanına gidecektim Ada önüme geçerek başını iki yana salladı. Ya Rüzgar abime karşılık verirse ben o zaman ne yapacaktım kimin tarafını seçecektim. Biri abim, diğeri sevdiğim adamdı. Rüzgar abimin yumruğuyla kafasını hızla sallayıp kendini toparlayıp ayağa kalktı.
Kalbim deli gibi çırpınmaya başladı. Rüzgar kendini toparlayıp tam olarak doğruduğunda abim tekrar bir yumruk savurdu Rüzgar tekrar olduğu yere kapaklandı bir kaç kişi engel olmak isteyince Rüzgar eliyle dur işareti yaptı.
Ona anlamayan bir bakış attım neden kimsenin yardımını istemiyordu ki onun zaten kimsenin yardımına ihtiyacı yoktu Rüzgar'da en az abim kadar güçlüydü. Bir ordu adamla müdahale etti gözümün önünde ama hiç bir şekilde abime karşılık vermiyordu.
Rüzgar bakışını bana kaldırınca ağzıdan, burnunda, kan akıyordu bu hali kalbim durdu nefes alamadım. Göz yaşlarım benden bağımsız akmaya başladı. Hiç bir tepki göstermeden herkes gibi seyirci kalmak istemiyordum ama abime ne diye bilirdim ki.
Abim elini Rüzgar'a kalması için uzattı Rüzgar ise hiç tereddüt etmeden elini abinin eline atarak doğrulunca abim tekrar Rüzgar'ın yüzüne bir yumruk savurdu bu sefer diğerlerini aksine daha yumuşak gibiydi çünkü Rüzgar bu sefer yere düşmemişti.
"Bacım bir daha darma dağınık olursa, bir daha senin yüzünden yaşadığı şehri terk ederse eyer işte o zaman seni böyle kolay bırakmam" deyince kulaklarım yannış mı duydu.
O ses abimden mi çıktı? abim hakkari'ye gittiğimin Rüzgar yüzünden olduğunu biliyormuydu.Nasıl olur ama mektup yüzünden olduğunu söylemiştim. Rüzgar abimin sorusuna başını olumlu anlamda salladı. Abim elini havaya kaldırıp bir yumruk daha geçirecekti ama abimin eli havada asılı kaldı .
Abim elini yavaşça Rüzgar'ın ensesine indirince herkes benim kadar şaşkındı."Kardaşim" deyip abim Rüzgar'ı bağrına bastırınca sevinçten bağırarak ağlamaya başladım.
Herkes kendi aralarında gülüşürken.
Abimin bakışı beni bulunca Rüzgar'ı sarılmayı bırakıp elini bana doru uzattığında koşarak abimin kucağına atladım.Abimle birbirimizin yanaklarından öpüyorduk kafamı abimin omzuna koyup hüngür hüngür ağlamaya devam ettim.
"Şşş sakın ol ölmedi yaşıyor o deyuz" dedi abim...
Abime tebessüm ettim başımı yavaş bir şekilde onun omuzundan kaldırdığımda abim yavaş bir şekilde beni yere bıraktı. Ayaklarım yerle buluşunca abim"Hadi cevap ver sen ne dersen de senin arkandayım " dedi bakışım direk abime kaldırdığımda kaşıyla Rüzgar'ı işaret edince.
Bu olanlardan sonra abimin lafını idrak edemediğim için."Cevap" dediğimde. Abim tebessüm ederek.
"Çocuk yeterince dayak yedi artık sana sorduğu sorunun cevabını alsa biraz kendine gelir" deyince
Rüzgar'ın evlilik teklifini kas ettiğini anladığım için
sevinçten birkez daha abime sarıldım ve bakışımı Rüzgar'a çevirdiğimde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her şeyinle ilkimsin Tamamlandı
Literatura FemininaHenüz Dünyaya Gelmeden Birleşen Hayatlar.