Hayatına giren herkese değer ver ama herkesin özel olduğunu düşünme. Saygıyı hepsine ver ama sevgiyi layık olana ver.
Sabah evden çıktığımda kendi kendime bir söz vermiştim Rüzgar bey den uzak duracaktım ama birazdan onunla birlikte evine gideceğim ve böylelikle birdaha yemin etmeyeceğimi öğrenmiş oldum. Şirketten çıktığımda beri tüm uzuvlarım titremesi yetmeyip birde onun o erkeksi kokusu burnumu sızlatırken kendimi ona belli etmemek için iyice kendimi kasmıştım ki
"Emniyet kemerini tak "
Rüzgar beyin sesiyle kasılmam bir anda buhar olup kaybolunca yan profilimden ona baktığımda onunda takmadığını gördüm.
Çok bilmiş önce kendine baksın, neden her defasında olduğu gibi sadece benim takmamı istiyordu? Bu cesareti nereden bulduysam.
Kaşımla onun emniyet kemerini işaret ederek sonrada
omuz silkip "Siz neden takmıyorsunuz?" deyip
Önüme döndüğümde an ben ne olduğunu anlamadan Rüzgar bey
koltuğundan uzanıp resmen üstüme çıkmış bir vaziyetteydi. Benim emniyet kemerimi takmaya çalıştı ve ben yine nefes almayı unuttum.
Rüzgar bey takıp doğruluktan sonra
"Nefes al boğulacaksın asistan "deyince
Hızlı nefes alıp verdim. Nefesim düzene girince bu seferde utanmıştım. İkidir onun yanında böyle oluyordum
ve bu gidişle Rüzgar bey benim
ona karşı hissettiklerimi anlayacaktı.
Tam olarak ne hissettiğimi bilmiyor olsamda Ada'nın bana söyledikleri kadarıyla biliyordum yoksa
hiçbir şekilde anlamazdım.
Araba harekete geçince
Rüzgar bey önce yola sonra bana bakarak.
"Hiç yakışmamış "
Onun ne söylediğini anlamadığım için bakışım benden bağımsız olarak ona kaydığı an onunda bakışı bende olduğu için onunla göz göze geldik. Onun gözleriyle erisemde normal biri gibi davranarak ona gözlerimi kısıp dudaklarımı büktüm. "Ne?" dediğimde kaşıyla yüzümü işaret ederek.
"Makyaj hiç te yakışmamış "der demez. Ellerim benden bağımsız
yüzüme dokunarak .
"Gerçekten mi ama makyaj
yapmadımki. Ben zaten makyaj yapmayı sevmiyorum "
Yolu kontrol ettikten sonra tekrar bana bakarken.
"Mademki sevmiyorsun o zaman bu yüzünün hali ne? "
Ne bu şiddet bu celal. Bir anda
abim karşımda zannettiğim için
alçak bir sesle.
"Kuaförcü kız sadece rimel ve
ruj sürdü. "dedim açıklama yaparak ama bu onu tafsik etmemiş gibi
"Bir daha onları da sürme "deyip . Arabanın hızını artırınca korkudan elim ayağım titremeye başladı.
Allah'ım bu adam hızdan korktuğumu bildiği halde neden hız kullanıyordu. Korkudan tırnaklarımı bacağıma geçirip kendi sesimi bularak.
"Rüzgar bey lütfen yavaş kullanın arabayı "
Rüzgar bey hız kullandığını yeni fark eder gibi bana bakıp
birden arabayı durdurdu.
"Sakin ol "deyip bacağımda ki
ellerime dokunarak.
"Geçti sakin ol" hem hız kullanıyor hem de bana sakin
ol diyordu. Onun bu davranışı
karşısında ne yapacağımı bilemiyordum. Yavaşça
ellerimi onun elinin altından çekerek .
"Ne sakin olacağım, hem hız kullanıyorsun hemde sakin ol diyorsunuz . "dedim ürkek bir sesle.
Ağlamamak için kendimi direttiğim için ellerimle gözlerimi ovalandığım sırada Rüzgar beyin hala bakışı bende olduğu için gözlerini kısarken .
"Imm güzel "deyip arabayı tekrar
çalıştırınca . Ona şok gözlerle bakıp anlamaya çalıştım ama onun bu söylediğinine..... Sinirle
