YÜREĞİME KAN DAMLAR Güzel Seven Kadınlar Serisi 1 (Bitti)

31. Bunu Yapma Bize II

Medya : Gülşen - Neyine Güveniyor Kalbim...

Lütfen bölüme başlamadan önce yıldıza dokununuz.

herdem6060 beni takip etmeyi unutmayınız.

Ana sayfamda instagram linkim vardır. nerimanvurgunkitaplari instagram hesabını takip ederseniz çok eğleneceğinize inanıyorum.

İYİ OKUMALAR SİZLERİ SEVİYORUM.

Merve'nin çığlığı yürekleri dağladı. Ali Buğra kucakladığı kızla kapıya çıktı. Oğuzhan tekrar yetişti.

"Hemen arabayı getir." Ondan sonra hangi ara arabaya bindiler, hangi ara hareket ettiler ve hangi ara hastaneye geldiler anlamadılar bile... Merve, ne olur bir şey olmasın Allah'ım diye yalvara yalvara ağlıyordu.

Ali Buğra kucağındaki kız için mi yoksa sevdiği için mi telaş etsin, şaşırıp kalmıştı. Acil de Buse'yi doktorlara teslim ettikten sonra koridorda kaldılar... Duvarın köşesine sinmiş sevdasına bakıp dayanamadı ve kolundan tuttuğu gibi sarıldı.

"Merve'm, yavrum korkma hiçbir şey olmayacak."

"Ali'm ben teyzeme ne de...derim. Kızıma sahip çı..çıkamadın mı di..diyecek bana?" Ali Buğra, gözlerini kapatmış. Merve'nin o geceki gibi ona Ali'm deyişini hazmetmeye çalışıyordu. Bu kız her Ali'm dediğinde ben böyle olacaksam... Vay benim halime diye ortama hiç uygun olmasa da gülümsedi.

"Merak etme, güven bana ve ne olur ağlama? Dayanamıyorum. Ben senin tek bir gözyaşına kurban olurum." Ama en çok o gözyaşlarını sen döktün diyen iç ses, yine her olur olmadık zamanda olduğu gibi münasebetsizlik yapıyordu. Buse Türkoğlu yakınları denilir denilmez toparlandılar. Merve koşup,

"Ben kuzeniyim, ne oldu, iyi mi?"

"Bildiğiniz bir rahatsızlığı var mı?"

"Yok."

"Ateşi çok yüksek eğer düşüremezsek yoğun bakım ünitesine sevk etmek zorundayım."

"O, o kadar mı kötü!" Ali Buğra'ya döndü, gözleri tekrar doldu.

"Ben teyzeme ne diyeceğim." Dudakları titreyerek öyle içli söylemişti ki Dünya'nın bütün doktorlarını önüne sermek istedi.

"Kötü düşünme!" Hemen Gökçe'yi, Ecem'i aramalıyım. Buket off Buket olmaz daha hayatının en kötü olayını yaşayalı daha on gün bile olmadı diye kafasından hızlı hızlı düşünüyor ne yapacağına bir türlü karar veremiyordu. Zar zor koltuklara oturup, kafasını elleri arasına aldı. Gözyaşları yağmur misali yere dökülürken,

"Buse bunu yapma bize," diye mırıldanıyordu. Telefonunu çıkardı iyi ki de o ara çantalarını falan almak aklına gelmişti. Zaten böyle durumlarda kafası hiç olmadığı kadar hızlı çalışırdı. Gökçe'yi aradı ama açılmadı. Ecem'i aradı.

"Merve, bu saatte araman hayır mı canım."

"Ecem!"

"Merve ne oldu?" Ecem artık bağırmıştı.

"Hemen Özel Levent Hastanesine gel..." Daha fazla konuşamayacağı için kapatmıştı. En fazla on dakikaya burada olur zaten diye düşünüyordu. Kafasını kaldırıp, kendine ıstırap çekiyormuş gibi bakan adamı görecek hali yoktu.

Ali Buğra'da Cenkay'a haber vermek istedi ama telefon kapalıydı. Gecenin 01:30'u olmuştu. Merve'nin yanına oturdu. Zira uzak kalamıyordu. Elini tutup, dudaklarına götürdü. Gözleri kapalı sadece gözyaşı döken kız ile yüreğine ateşler düştü. Yine o gece asansörün önündeki gibi ağlıyor dedi içinden... Merve unutsa bile Ali Buğra hiç unutmayacaktı. Merve affetse bile o kendini affetmeyecekti. Çünkü her hareketi o gece Merve'ye ne yaptığını hatırlatıyordu.