Puppy Love True Love

Chapter 31

CHAPTER 31:

MARCO'S POINT OF VIEW:

        Laking gulat ko sa nakita ko, anong klaseng art work iyon? Sa painting niya ay may isang malawak na field na may malalim na butas sa gitna, nagliliyab ang gilid nito pati na rin ang nasa loob  ng malaking butas ay tila ba may mga asteroids na nagliliyab papasok sa butas, at malapit sa malaking butas na iyon ay may mga taong gumagapang palayo, halata sa mga itsura ng mga taong gumagapang papalayo at sa mga paa ng mga taong ito ay may mga katakot-takot na kamay na humihila sa kanila papunta sa butas, tila ba mga kamay ng demonyo. Sugatan na ang mga taong hinihila ng mga kamay ng demonyong ito.Nakakatakot talaga ang painting ni Lenaiah na iyon. Napalunok na lamang ako ng laway ko ng mga ilang beses at speechless din ako. 

Ako: Ahhmmm (medyo nasindak ang itsura ko) Lenaiah, ano yang painting mo?

Lenaiah: Sunken Garden. (masungit ang itsura)

Ako: (gulat na gulat ang itsura)

        Hindi ko inakala na Sinking Garden pala ang kanyang idinrawing, ang ganda ng pagkakagawa kaya lang nakakatakot lang talaga, medyo nasindak ako kay Lenaiah, pero gusto ko pa din siyang maging kaibigan.

Ako: Bakit naman ganyang ang pag-paint mo ng Sunken Garden , Lenaiah.

Lenaiah:  This place is so ugly, don't you know but there is one thing that makes this place beautiful. (yung mukha niyang nakasimangot)

Ako: Ano? 

Lenaiah: Sunken Garden may be men's passageway to hell. As it continues to sink, it will open up a big hole, thus, making it much easier to send men to hell. (yung mukha niya, ganun pa din, nakasimangot)

Ako: (napalunok na lang ako ng laway ko sa mga sinabi niya)

        Yun, umalis na kami mula sa may Sinking Garden nasa may gilid na kami ng kalsada. 

Ako: Lenaiah, ihahatid na kita sa sakayan.

Lenaiah: Hzzz... Bahala ka (yun, hindi naman nakakunot yung noo pero hindi pa rin siya naka-smile)

Ako: (nasa may gilid na kami ng kalsada)

        Bigla siyag tumawid (may papadaan na jeep) , yun, kinabahan ako kaya hinawakan ko yung kamay niya at hinila siya pabalik sa puwesto niya.

Ako: Uyyyy, mag-ingat ka sa pagtawid , hindi mo gugustuhing ma-ospital. (hawak hawak ko pa din pala yung kamay niya)

Lenaiah: (hinawi ang kamay ko)  So? Why do you even care if I die right now? (masungit ang itsura)

Ako:  Syempre, kaibigan na kita atsaka kahit sino , hindi ko hahayaang mapahamak.

Lenaiah: Hzzzzz.... Aalis na ako, bahala ka na diyan (tumawid na siya nang tuluyan)

        Yun, nakaalis na si Lenaiah. Hindi ko inakala, nakapag-usap na pala kami ni Lenaiah ng ganun, biglaan lang. Thanks to Oble natulungan niya akong maging kaibigan si Lenaiah. Finally, my second U.P friend, Lenaiah Mae Maglinao.

JUNE 12, 2010

MARCO'S POINT OF VIEW: 

        Yun, kakagising ko lang. Si Joseph , nag-yoyoga, 10:00 A.M. pa daw ang pasok niya. 7:00 A.M. ang pasok ko pero 6:30 ako nagising. "Basag bungo naman ohh". Naligo ako ng limang minuto, 1 minute sa pagbabanlaw, 1 minute sa pagsasabon at 3 minuto sa paglalakbay ng aking imahinasyon (inclusive yung pag-prepare na maligo). 

Pagkabalik ko sa kuwarto, natawa si Joseph (nakabihis na ako pagkabalik ko sa kuwarto ahh)

Ako: Bakit , Bro?