Puppy Love True Love

Chapter 49: First Dance And Second Dance

CHAPTER 49: 

                        FIRST DANCE and SECOND DANCE

NARRATOR'S POINT OF VIEW:

        Nagsimula nang sumayaw sina Marco at Lenaiah. Nakatingin sila sa mata ng isa't isa. At sa pananaw ni Marco, bagama't hindi naka-ngiti si Lenaiah,  kitang-kita niya ang labis na kaligayahan sa mga mata ng debutant na si Lenaiah.

A Few moments Earlier , 4:30 PM sa Sunken Garden

Marco:  (naghihintay sa may gilid ng Sunken Garden) Ang tagal naman ng dalawang yun...

Dianne: (kinalabit sa likod si Marco) Mr. Jimenez , I will be direct to the point, we won't be able to attend Lenaiah's debut.

Reynalyn: (malungkot ang itsura) Pasensya na Marco, may mga gagawin pa kasi ako.

Dianne: Ayy, Is that the reason? Diba, hindi naman talaga tayo busy, ayaw lang talaga naming pumunta. (conyo, nangangasar)

Reynalyn: Ano ba naman yan Dianne!? (medyo galit)

Dianne: Sinasabi ko lang ang totoo, bakit naman tayo makikipagsaya sa babaeng kagaya niya? Baka apihin niya pa tayo sa debut niya.

Marco: Pasensya na kayong dalawa, alam kong hindi ganun kabongga ang debut ni Lenaiah, walang pagkain para sa mga bisita, pero ang importante, makasama niya kayong dalawa kasi tinuturing niya kayong kaibigan.

Dianne: Pero hindi kami tinatratong kaibigan, diba, Reynalyn??

Reynalyn: (nanahimik na lamang)

Marco: (lumuhod sa harapan nilang dalawa)

Dianne at Reynalyn: (gulat na gulat ang itsura)

Marco: (nakaluhod) Tulungan niyo naman akong ipadama kay Lenaiah na isa siyang prinsesa, ang isang prinsesa dapat may kasamang mga kaibigan niyang babae. Kahit hindi niyo na ako tulungan sa paglagay pa ng mga natitirang designs, kailangan ko lang ng presensya niyo. Pleaseeee..... kahit isang oras lang ... pleasee.....

Dianne: Hindi namin pupuntahan yang..----- (hindi na nakatapos ng pagsasalita dahil nagsalita na si Marco)

Marco: presensya niyo lang dalawa , please.. (nakaluhod pa din)

Dianne: Sorry talaga Mar--- (hindi na naman pinatapos)

Marco: presensya niyo lang dalawa , please..

Reynalyn: Marco , alam naming mahalaga------- (hindi na naman pinatapos ni Marco sa pagsasalita)

Marco: (nakaluhod pa din, may lungkot sa tono ng pagsasalita ni Marco) presensya niyo lang dalawa , please..

Dianne: (ibubuka na sana ang bibig pero pinigilan na naman ni Marco)

Marco: presensya niyo  lang dalawa, please..

Dianne: (mablis na nagsalita) Marco, hindi talaga kami makaka-punt----- (hindi na naman pinatapos ni Marco sa pagsasalita)

Marco: presensya niyo  lang dalawa please.. (nakaluhod pa din, yumuko)

Dianne: Pero---

Marco: Presensya niyo lang dalawa please... (nakaluhod, nakayuko)

Reynalyn: Marco , sorry talaga.. 

Marco: presensya niyo lang dalawa please... please... please... (palakas nang palakas ang 'please') please..

Marco: Please! (isang malakas na sigaw, tumulo ang luha sa kaliwang mata)

Marco: (humina ang boses, nakaluhod pa din at nakayuko) Nangako kayong dalawa.... na tutulungan niyo ako sa kaunggoyan kong ito.

Dianne: (medyo nagkaroon na ng concern) Sorry talaga Marco pero, it's a 'no', hindi ko kayang makita yung babaeng yun kahit birthday niya pa. Bye, I'm sincerely sorry , sorry kung nangako kami. Let's go Reynalyn.