SIEGE S01 ©

15. Yawan ✔️

En nog een hoofdstuk van OnzinPower .

Daar stond ik dan. Net buiten de poort met een vrouw wiens vader ik net had vermoord. Ik had weinig andere keus dan haar meenemen naar mijn kamer en de wacht bevelen iedereen, welk noodgeval ook, buiten te houden.
In mijn kamer aangekomen was ik weer een beetje bijgekomen. Ik begon het gesprek maar eens. 'Hoe heet jij eigenlijk?'
Ik weet het. Waardeloze opening.
'Glanola. En jij bent Yawan. Ik heb opdracht je te vermoorden, weet je.'
'Helaas weet ik dat. Wie heeft je die opdracht gegeven?'
'Mijn vader, diegene die je net hebt gedood.' Glanola bleef hier verassend kalm onder.
'Ik weet het. Ik was laaiend.'
'Heb je dat vaker, dat je boos wordt en dan willekeurige mensen dood?'
'Nee, gelukkig niet. Boos word ik wel vaak. En laaiend ook wel. Maar meestal verwoest ik geen organismen, alleen andere dingen.'
'Jij bent interessant. Ik had een woedeaanval verwacht, Shapeshifter.'
'Hoe weet je dat überhaupt?'
'Zo moeilijk is het niet. Je gaat ergens naar binnen en er komt iets machtigs weer naar buiten. De conclusie is snel getrokken.'
'Is het zo makkelijk?'
'Je moest eens weten. Ik heb grotere geheimen blootgelegd. Veel grotere geheimen.'
'Waarom ben je hier überhaupt?' Eindelijk ging het gesprek de goede kant op. Waarom kon ik die zin niet eerder verzinnen?!
'Ik moet je doden. Daarvoor. Oh, mijn volk zit ook nog achter je aan, maar dat boeit niet.'
'Waarom moet je me waarschuwen? Ik weet het al.'
'Ik waarschuw je voor wat anders: geen van mijn doelwitten heeft het langer dan een week overleefd. Niet één. Ik verwacht niet dat jij een uitzondering bent.'
'Oh. Verkeerd gedacht. Ik kan je hier zo laten oppakken en vermoorden, of ik laat je niet eens oppakken en dood je nu.'
'Yawan, dat heb je helemaal verkeerd. Jij kunt mij niet doden. Liefde is sterker dan wil.' Toen liep ze weg, door de poort.
Ik bleef achter. Toen ik naar mijn bed ging vond ik een briefje, waarschijnlijk van Glanola: "De volgende ontmoeting dood ik je. Je bent gewaarschuwd."

De volgende dagen waren vreselijk. Continu achterom kijken is niet goed voor een mens. Ik had geen ogen in mijn achterhoofd, want dat zag er zo lelijk uit. Ook betekende Yawan Verrekijker in het Oud-Fribelium en vond ik niet dat daar ogen in een achterhoofd bijhoorden.
Na iets minder dan een week hield ik het niet meer. Ik KON dit niet langer. Overal op je hoede zijn, altijd achterom kijken. Ik werd gek. Langzaamaan verloor ik het vertrouwen in mijn wachters dat ze me zouden beschermen. Daarna het vertrouwen in de commandant, daarna zelfs in de werkers die het kasteel schoonhielden en die voor zover ik wist heel tevreden waren.
Toen ik het vertrouwen in iedereen was verloren, raakte ik erg op mezelf en spendeerde dagen in mijn kamer, zonder te eten, zonder te drinken. Er zaten voordelen aan het zijn van een Shapeshifter.
Die waren echter nihil ten opzichte van de nadelen. Niemand vertrouwde ze, ze werden verafschuwd door de meesten en wie ze niet verafschuwde, bleef er zo ver mogelijk uit de buurt. Behalve Rack. Die accepteerde mij zoals ik was. Toch moest ik proberen hem te vriend te houden. Als iemand, al dan niet hij, zou verklappen dat ik een Shapeshifter ben, kan ik net zo goed vogelvrij worden verklaard met een immense beloning op mijn hoofd. Als die vrouw het zou vertellen... Nee. Niet aan denken.
Later hoorde ik dat men dacht dat ik langzaam door begon te draaien, maar dat durfden ze me niet te zeggen want ze zagen me als hun god. Eigenlijk snap ik dat nu wel. De eerste keer dat ze kennis met me maakten zat ik in een soort testfase van mijn krachten. Op die dag had ik een soort aura om me heen weten te krijgen. Natuurlijk was het geen aura maar een wolk van gas dat uit mijn huid ontsnapte, klinkt veel erger dan het is, maar toch. Ook zat Fribelium verlegen om een heerser. De vorige was net dood. Al met al perfecte omstandigheden om de macht te krijgen.
Op wat wel de tienduizendste dag kon zijn, het was de 11 na mijn eenzame opsluiting in mijn kamer, arriveerde er nog een brief.
"Beste Yawan,
Ik wil je graag mede delen dat ik op moment een groot probleem heb. Ik wil het je niet mede delen via deze brief, dus ontmoet me op de dag van de volle maan in Die Grot.
Je oude vriend, Rack"
De brief zag er echt uit. Het handschrift was zelfs echt. Natuurlijk zat ik in een fase waarin ik niemand vertrouwde, maar de brief was echt genoeg en volle maan was over twee dagen.

Die Grot waar Rack het over had is een raar verhaal. Ooit hebben we een grot ontdekt met een bord erboven. Op dat bord stond Die, dus we hebben de grot omgedoopt tot Die Grot. Pas later kwamen we erachter dat er Diepgrot stond en dat de andere letters gewoon uitgeveegd waren.
Terwijl ik als een adelaar wegvloog dacht ik aan welk probleem Rack zou hebben. Waarschijnlijk iets met oorlog. Helaas is dat in de huidige wereld de nummer 1 probleemoorzaak.
Terwijl ik de grot binnenliep kreeg ik een beetje een onbehaaglijk gevoel wat maar niet verdween terwijl ik verder liep.
Van buiten leek de grot niet heel groot, maar deze maakte een bocht en eindigde in een grote hal. Als in vliegtuighanger groot.
Terwijl ik door de tunnel liep heb ik mezelf afgevraagd of het verstandig was om hier te komen, of het niet een valstrik was. Maar niemand wist dat we de grot Die Grot hebben genoemd en het was precies het goede handschrift.
Terwijl ik de hal inliep keek ik eens rond waar Rack was. Voordat ik echter klaar was sprong er iemand van achter op me en ik voelde een mes op mijn keel, diep genoeg om bloed te doen stromen.
Het was dus een val. Fijn. 'Geen beweging, Shapeshifter," siste een stem. Die stem kende ik. Het was Glanola. Ze had zich aan haar belofte gehouden. Terugdenkend aan het gesprek accepteerde ik dat ik dood ging. Zo erg kon het ook weer niet zijn.
Langzaamaan voelde ik hoe het mes dieper mijn keel ingleed.

Datum Uitkomst: 22 April 2018
Schrijver: OnzinPower ©
Koninkrijk: Fribelium