SIEGE S01 ©

70. Glanola

Zodra we uit de grot waren gebroken viel er een nieuwe brief van Yuwen uit de lucht.

Yawan en Glanola,
De situatie is er erger op geworden. Ze hebben Vythe op jullie af gestuurd. Dat is de drienahoogste rank! Het schijnt dat ze jullie echt als een bedreiging zien. Hou dat vol! Zolang ze jullie gevaarlijk vinden zullen ze geen harde maatregelen gebruiken.
Ik heb trouwens nog hoop om me weer bij jullie te voegen, maar het proces gaat langzaam. Zolang ik er niet ben maken jullie, sorry, geen schijn van kans tegen de Sáthu. Daarentegen kun je eentje wel overmeesteren. Let alleen op: directe magie haalt niks uit. Daarom vraag ik jullie om niet plan 720345 uit te voeren, maar plan 720345B. En mocht Vythe jullie vinden, ga dan over op plan 543027C. Ja, dit klinkt ingewikkeld, maar het moét en zàl slagen.
Yuwen

Zo. Dus ze hebben Vythe op ons af gestuurd hè? Mooi! Dat is alleen maar positief! Als zij een hoge pief op ons af sturen, kan die geen beslissingen meer nemen! Nu kunnen we dus rustiger te werk gaan en Lave van de troon stoten.
De reis naar Hankropia is op de rug van een draak een hele korte. Zeker als het een op de rug van een zwarte gepantserde nachtvlagdraak is. En dat was het.
In Hankropia zijn we begonnen aan een reeks moorden. We zochten willekeurige boerderijen en verwoesten ze. Daarna branden we de oogst plat. Op deze manier zou Hankropia vanzelf in de problemen komen. Het land was niet heel rijk en kon dus niet heel veel voedsel importeren. Ze waren afhankelijk van de productie... die wij nu verwoesten!
Na een tijdje werd het saai. Nu we onze krachten open en bloot konden gebruiken was alles saai. Pas zodra Vythe aan haar klopjacht begon werd het leuker. Maar ja, dat duurde nog even. Om toch nog een beetje iets leuks aan dit hoofdstuk toe te voegen, kan ik wel iets gedetailleerder ingaan op Giliusk en zijn broer, nadat zijn broer "dood" was. Yawan wist hier minder van dan ik.

Natuurlijk was Giliusks broer niet dood. Het was een Nevelwezen. De reïncarnatie duurde drie uur. Daarna kwam hij weer bij bewustzijn onder toeziend oog van de toenmalige leider. Die heeft een gesprek met hem gevoerd over waarom Giliusk zich tegen de Nevelwezens keerde. Het kwam er volgens Giliusks broer op neer dat Giliusk van de dwergen was gaan houden. Natuurlijk kon dat niet, want de hele wereld moest schoongeveegd worden. Dus heeft zijn broer, wiens naam onbekend is, hem geprobeerd tegen te houden. Giliusk kon echter magie uit metalen en dwergen onttrekken en was geen partij voor zijn broer. Die had al verloren voor hij was begonnen.
De leider schrok hier natuurlijk ontzettend van. Dit was hoogverraad! Nou ja, laagverraad. De dwergen leefden immers diep onder de grond, dat kan je niet hoog noemen.
Nadat de leider was hersteld van de schok riep hij zijn hoge bestuurders bijeen. In een lange en saaie vergadering werd besloten om Giliusk gevangen te zetten. Maar dat is moeilijk, want Giliusk was een Godun. Die kunnen hun vorm veranderen. Er zijn dan ook vele voorbeelden van Godun die zijn ontsnapt uit de gevangenis en als ander persoon door hebben geleefd. Waarschijnlijk zijn die nog niet eens allemaal geïdentificeerd.
Zo had je Darius, die mensen dromen gaf van het vliegen en een manier schonk om vuur te maken. Hij had meer dan eens de toorn van een voltallig leger Godun op zijn dak gehad. Altijd wist hij uit onze gevangenis te ontsnappen. Meestal als bolletje was. Hij had iets met was.
Sinds Darius hebben we een aantal dingen verbetert. Als eerste lieten we de mensen met rust, daar hou ik me niet aan, ten tweede doet onze gevangenis het eindelijk naar behoren. We stoppen gewoon iedereen in een isoleercel tot het einde van hun straftijd. Godun hebben geen levensbehoeften, ze bestaan gewoon. Hetzelfde geld trouwens voor Meistre.
In de tijd van Giliusk was de gevangenis al wel verbetert, maar hadden we nog geen vrede-achtige situatie met de mensen. Dus, zodra we Giliusk vonden stopten we hem na een ingewikkeld proces en veel moeite in een isoleercel. Eind goed al goed? Nee, natuurlijk niet. Giliusk ontsnapte en leeft tegenwoordig onder de mensen. Niemand weet wie of waar hij is. Giliusks broer moest opdraaien voor zijn ontsnapping en is verbannen, net als wij.  Waar hij nu is weet ik niet, maar hij kan een goede bondgenoot zijn.

Op een gegeven moment tijdens het verwoesten had ik het gevoel alsof er iets niet klopte.
'Yawan. Vythe. Ze is in de buurt.'
Yawan reageerde niet. Zodra ik keek waarom sloeg de schrik me om het hart. Voor het verwoesten was hij weer naar menselijke gedaante overgestapt. Nu lag hij met nietsziende ogen op de grond. Hij staarde levenloos voor zich uit en was lijkbleek.
'Yawan? Yawan!'
Hij reageerde niet. Ik voelde aan zijn pols. Niks. Ik voelde bij zijn hart. Niks. Geen hartslag. En dat terwijl Godun die wel hebben. Ik bracht mijn hoofd bij zijn mond. Niks. Geen ademhaling.
Alsof dat nog niet genoeg was kwam er op dat moment iemand aan. Glimlach op het gezicht. Ik nam aan dat het Vythe was. Dat was het ook, maar dat wist ik nog niet
Ik stond langzaam op. Hier zal die stomme Sáthu voor boeten!