SIEGE S01 ©

95. Slayfree

Kort hoofdstukje van mij om mensen weer aan het schrijven te zetten, want er waren namelijk 3 hoofdstukken op een dag! (Waarvan 1 op die dag geschreven en 2 van 1.5 maand oud maar oké xD)

Ik en Gallah waren nog steeds op Ti'iopo. Er was iets vreemds aan het eiland... De mensen waren erg overdreven. We waren ondertussen wel druk bezig geweest met iets of iemand vinden wat ons maar de onbekende wereld kon brengen, maar zonder succes. We hadden alles geprobeerd. Gallah probeerde zelfs een kapitein te verleiden... Uiteindelijk had dat als resultaat dat we uit de haven verbannen werden.

Op een gegeven moment zei Gallah dat de mensen op dit eiland wel onder invloed van iets moesten zijn geweest, magie ofzo. Ook was het ons opgevallen dat niet het hele eiland zo tegen magie was. Dus was het duidelijk wat er gebeurd was, een krachtige magiër was van plan om het eiland over te nemen!

Ik vroeg rond bij stadjes die niet het havenstadje waren of daar mensen iets van een vreemde magiër gehoord hadden. Sommigen gebruikten de situatie om een van hun familieleden te beledigen, maar sommige anderen bleken wel er wat over te weten. Een oude kerel met een raar pakje aan. Die moesten we hebben. Schijnbaar was het een nar ooit geweest, maar toen ontdekte hij de magie... En hij wou een oude geliefde terugbrengen maar dat lukte niet. En niemand wou hem helpen volgens iemand die beweerde erg veel over de magiër te weten. Uiteindelijk werden ik en Gallah verwezen naar een grote toren waar de 'enge kerel' zich in bevond.

Ik, zwaarbewapend en Gallah, in hagedisvorm, stormden op de toren af. Klaar voor een gevecht. We braken de deur open. Gallah klom snel omhoog, en ik pakte een iets rustigere aanpak aan. Op een gegeven moment hoorde ik geschreeuw en een vreemde flits verlichtte de toren. Een oude vriend van me had het ooit 'donder' genoemd. Het klonk in ieder geval als boem boem boem en het was erg verblindend. Op een gegeven moment zag ik de tovenaar, en ik gooide mijn zwaard op hem af. Hij probeerde het met een spreuk tegen te houden, maar mijn zwaard zwaaide de spreuk terug en de tovenaar werd geraakt door zijn eigen spreuk. Hij viel op de grond. Ik zag dat Gallah in haar normale vorm (vermoedelijk normale, ze is natuurlijk wel een Shapeshifter) was veranderd, waarschijnlijk door de 'donderstraal' die haar had geraakt. Ik gaf haar een hand en ze stond op.
"Waarom heb je dit hele stadje betoverd?" begon ik.
"Omdat magie alleen maar verkeerde dingen doet! Wel grappig dat jullie er nu pas achter komen..." zei de tovenaar.
"Ik heb over je verleden gehoord, maar dat geeft je nog geen reden om boos te zijn op magie!" zei Gallah.
"Daar heb je gelijk in... Maar ik ben ook maar een oude, gekke magiër! Maar jullie komen hier duidelijk niet vandaan. Kan ik iets voor jullie doen om te voorkomen dat ik hier mijn dood vindt?" zei de magiër.
"Jazeker. Je hebt vast wel een of andere spreuk om ons naar de Onbekende Wereld te brengen, toch?" zei ik.

Had hij dat?