SIEGE S01 ©

84. Black

Ik ben nog niet eens op de helft van mijn brief aan Lave als er op mijn kantoordeur geklopt wordt.

'Binnen!'

'Niet schrikken!'

De deur slaat open. Een plas bloed glijdt naar binnen. Ik kijk even verbaasd, maar deze wereld is raar. Zo is het Wickse woord voor monster 'lu', maar het gelijknamige beest, een zwaar, vogelachtig wezen uit de bergen. Geen manier om ze uit elkaar te halen. Maar goed, lu's zijn monsters, dus eigenlijk is het geen probleem.

'Beste Black, ja ik leef. En magie hoef je niet te proberen. Ter zake nu: jij wordt de nieuwe koning.'

Ik giet de fles wijn op mijn bureau leeg. In een glas en in mijn keel. 'Goed spul.', mompel ik.

'Ik ken één shapeshifter die brutaler is.' Ik neem tenminste aan dat deze plas bloed een shapeshifter is. 'Wie denk je dat je bent dat je me zonder introductie orders kunt geven?!'

'O, ja, bijna vergeten, ik ben Die.'

'Oké Gonh, en wat heb jij met mij te maken?'

'Die, en jij wordt koning.'

'Gonh, dat wist ik al, waarom is dat in jouw interesse?'

'Ehm...'

'Ik wacht op een antwoord.'

Er komt geen antwoord.

'Mijn tijd verspillen? Ik zal je!'

Met mijn telekinese dwing ik zijn vloeibare gebrek aan een lichaam in de fles waar wijn in zat. Nu nog een spreuk om zijn eventuele magie te blokkeren en dan kan de kurk er op.

Levend bloed, vast wel een nuttig ingrediënt voor alchemie.

Die storing achter de rug schrijf ik de brief aan Lave af.

Ik heb nog veel papierwerk te gaan als een berichtgever binnenkomt. Een brief van Lave en klachten van het volk van de omliggende gebieden. Boerderijen verbrand, vee afgeslacht. Waarschijnlijk diezelfde verdoemelingen die Fribelium, Atlaantis en dat Preülaanse eiland van de kaart hebben geveegd. Ik ben nog niet klaar met hen. Als ik klaar met hen ben liggen ze te rotten in de wereld onder ons.

Ik zal de schatkist moeten plunderen om die boerderijen te laten repareren. Die vul ik wel weer aan met handel met Tipotoio. En ik moet ook meteen een extra tonnetje soldaten aanbreken om de buitengebieden en Hankropia te bemannen.

Er komt nog veel meer interessant nieuws binnen. Zo is er kennelijk een moordpoging gedaan op Rack.

"Beste Rack,

Ik heb gehoord dat je door een lastige periode gaat. Ook wij zijn daar net doorheen; Serv is gestorven, maar de troon is geclaimd door Lave en dus in goede handen. Ik wil je eraan herinneren dat je altijd om de hulp van Wickerxot, kunt vragen. En ook om die van Hankropia, natuurlijk. Ons zwaard is dat van jullie, als dat nodig mocht zijn.

Misschien iets wat we zouden kunnen overwegen is het opeisen van de landen van Fribelium, om zo te voorkomen dat een derde macht hun mijnen in bezit krijgt.

Theren Black, leenheer van Wickerxot, aan Hankropia."

De Wickse bevolking heeft geen bezwaar gehad tegen het opeisen van de troon door Lave. Technisch gezien is Wickerxot nu een autonome regio van Hankropia. Ik ben vervolgens aangewezen als leenheer, maar dat klinkt niet zo en Hankropia is bovendien niet sterker dan Wickerxot, dus we gaan richting een dubbelmonarchie.

Voordat ik het oorlogspad weer op wil wil ik de Wickse industrie verbeterd hebben en dat hebben getoond aan de wereld. Daartoe zal ik vrede moeten zoeken met Drimba en Preüla.

"Geachte heerser van Drimba,

Mogelijk kent u mij niet, maar ik ben berucht als een meester op het slagveld, veêje trz kårolín Theren Black, lu ar Vuick. Vergeef mijn voor u onbegrijpelijke Wicks.

Zoals u misschien weet, heeft Wickerxot, het land dat ik dien, oorlog met het uwe. En aangezien ik allianties heb met al uw buurlanden... is het misschien in uw voordeel als we de oorlog afsluiten, met een vrede. Daar hoef ik niets voor terug. Geen land, geen geld, enkel vrede. En anders... tja, dan moet ik op oorlogspad, en de laatste keer dat ik dat ging had een zeker land een verandering van regime.

Theren Black, landheer van Wickerxot, aan Hankropia."

"Geachte heerser van Preüla,

Uw land zit in een vervelende positie, niet? Twee sterkere vijanden direct over de grens.

Dit is een ultimatum. Ik geef u drie opties:

U geeft zich onvoorwaardelijk over, Wickerxot en Hankropia zullen wat grensgebieden annexeren, u betaalt ons een grote som geld en levert een grote hoeveelheid slaven.

Of:

U geeft zich onvoorwaardelijk over en Preüla wordt het derde koninkrijk in de (dan drie-) dubbelmonarchie van Wickerxot-Hankropia (en dan dus nog --Preüla).

Of:

U geeft zich onvoorwaardelijk over en wordt onze vazal.

Anders ben ik misschien gedwongen zwaar geschut te gebruiken en dan heeft u geen keuzes meer.

Geacht, Theren Black, leenheer van Wickerxot."

Het is een week sinds die plas bloed op bezoek kwam. Hij ontsnapte bijna uit de fles. Eigenlijk ontsnapte hij gewoon, maar ik merkte het op en liet hem met vuurmagie stollen en sindsdien ligt hij ver ondergrond in de kerkers.

Ik heb hem nog ondervraagd. Of hij ook maar iets te maken had met Fribelium, Atlaantis, dat Preülaanse eiland

Ik heb in de tussentijd ook de beste magiërs van Wickerxot, mezelf uitgezonderd, de opdracht gegeven uit te vinden en te documenteren hoe betoveren werkt.

Ik heb de Eksterorde opgericht; een instantie met de taak te spioneren en saboteren wanneer Wickerxot-Hankropia dat vereist.

Ook heb ik de archieven gesloten voor het gewone volk, dat heeft daar toch niets te zoeken.

Ten slotte heb ik opdracht gegeven voor de bouw van iets zo grandioos dat nog niemand ooit iets soortgelijks heeft gezien, qua praal, formaat of waarde: een kolossaal standbeeld van mij, Theren Black, generaal van Wickerxot, prins van Hankropia, leenheer, nee, koning van Wickerxot, grondlegger van de dubbelmonarchie Wickerxot-Hankropia en binnenkort twee titels rijker: de onsterfelijke en de man die het westelijke continent wist te verenigen onder één vuist.

Grootste ambities, maar ik weet dat ik ze waar kan maken. Nog een paar van de middelen, en dan wat tijd.