SIEGE S01 ©

50. Black

Ik ben zowel voor mijn heer Serv als voor mijn vrouw Lave afgezant aan Tipotoio. Ook Serv heeft zijn brief ontvangen en vanzelfsprekend heeft hij mij aangewezen. Ik zou bijna zeggen dat hij me teveel taken geeft.

Ik klim op een paard. Mijn beer is niet snel genoeg.

Met vier dagen sta ik op de Tipotaanse grens. Tussendoor heb ik de lucht nog op zien lichten. Voor een dag heeft een enorm vuur aan de hemel gestaan, boven, als ik me niet vergis, Fribelium. Hankropia's moerassen zijn een hel om doorheen te reizen.

Een dag later kom ik aan in wat ik alleen maar kan aannemen als de hoofdstad. Ik laat bij de poort mijn zegelring zien, die van Serv en ook die van Lave. De twee brieven er ook nog bij en ik word binnengelaten.

Ik loop regelrecht op het paleis af, mits de omleiding langs de markt niet meegerekend wordt. Lave heeft een spreuk voor me geregeld, ik heb hem zelfs op zak, mag ze ook iets voor terugkrijgen. Mijn ogen glijden van juweel naar juweel, steeds niet tevreden en telkens juwelen overslaand.

Uiteindelijk besluit ik de juwelen überhaupt links te laten liggen. Als koningin van Hankropia zal ze kroonjuwelen zat hebben. Ze houdt toch ook meer van de kleine dingen. Een uit steen gekerfd beeldje van een draak, niet haar smaak. Een boek, De zeven waarheden, heeft ze geloof ik al eens gelezen, geen aanrader, gaat over religie. Een wandtapijt, vindt ze niets aan. Een pijl en boog, ja, dat zal ze leuk vinden. Ik kan het haar echter niet leren. Niet mijn forte. Licht, licht hout, pees van trollenhaar, zilveren pijlpunten en groene veren, pijlenkoker erbij met een gouden rand.

Ik moet diep in de buidel tasten, maar dat is het waard.

In een impuls koop ik er een perkamentrol bij. Bovenaan staat 'Het binden aan een talisman' geschreven.

Ik kom de grote hal binnen.

'Mijn excuses, wie bent u?'

'Ik ben Theren Black, prins van Hankropia en generaal van Wickerxot. Ik kom hier names respectievelijk koningin Lave en koning Serv. U bent?'

'Ah, ik ben Raielle, rechterhand van koningin Tahire, en waarvoor bent u hier?'

'Ik ben hun afgezant.'

'U heeft geen brief geschreven? Wij hadden niet verwacht zo snel iemand te zien.'

'Ik heb geen brief geschreven, inderdaad. Ik zou graag met de hoogste macht spreken. Da-'

'Ik vrees dat u de raad van dode heersers niet kunt spreken, maar koningin Tahire zou moeten kunnen. Morgen, denk ik, nogmaals, we verwachtten niemand.'

'De raad ... van dode heersers?'

'Dat klopt.'

'Kunt u daar meer over vertellen?'

'Daarover zult u met koningin Tahire moeten spreken.'

'Prima. In de tussentijd, wat is hier te doen? Kunt u een kamer regelen?'

'Wij kunnen hier in het paleis een kamer regelen, ja. U zou op de markt kunne-'

'Al gedaan. Is er niet iets als magische onderwijzing?'

'Jazeker, alleen da-'

'Wat wordt er onderwezen?'

'Eh, onze magische gebruiken.'

'Zoals?'

'Deze week onder andere reanimatie.'

Necromantie met een naam die minder kwaadaardig overkomt.

'Ik zou graag langs gaan. Waar is de universiteit ongeveer?'

'Net buiten het stadscentrum, hierbuiten links.'

'Dank u.'

Ik loop de universiteit binnen.

'Mijn excuses, ik wil hier lessen bijwonen.'

'Dat kan, komt u met mij mee.' De vrouw kijkt me aan. 'Bent u niet een beetje oud om te beginnen met de stof?' Ik trek mijn wenkbrauw op. Zal wel.

'Hier wordt theorie gegeven.'

Mooi. Potlood en papier erbij en ik wil naar binnen lopen.

'Mijn excuses, u wilt toch geen aantekeningen maken?'

'Vinden jullie dat erg?'

'Maar natuurlijk.'

'Hoe brengen jullie informatie dan over?'

'Mond-tot-mond.'

Ik weet al bij mezelf dat ik veel zal moeten onthouden zodat ik het later op kan schrijven. Elke notitie die ik bij de boeken over magie kan stoppen is waardevol.

'Oké dan.'

Ik loop een klas met tieners binnen. Zowel de leerlingen als de docent geven me rare blikken.