The Skater meets The Jerk (On Going Story)

Chapter 1

“Christine! Christine! Gising na anak. First day of class mo today. You don’t want to be late diba? The driver is waiting for you downstairs.”

Nagulat ako sa sigaw ng Nanay ko simula sa baba hanggang sa kwarto ko. I guess I spent so much time reading last night that I’d forgot to check if I alarmed my phone last night.

“Coming ma.”

I hurriedly comb my hair and immediately go downstairs to take a bath. Minsan kumakain muna ako ng breakfast bago maligo but this time late na ako at nakikita ko na si Manong driver na nasa gate na. Ang bilis naman nya it’s only 7:15 and 9 pa naman ang pasok ko.

Btw, I’m Christine Toledo, 1st year college student sa La Salle Taft. I’m not that smart but masipag ako mag aral. Magkaiba naman yun diba? Kaya nga laging nakakapasa ako at nakakasama sa honor roll. Salutatorian ako sa school na pinasukan ko noong high school ako so may discount ako sa school ko. Hindi naman kami mayaman. May kaya lang so it’s a big bonus na din sa parents ko ang pagiging salutatorian ko.

Nagmamadali ako maligo at umakyat na agad sa taas. Gosh 7:45 na 30 mins pala ako naligo. Mabilis pa nga to kasi usually 1 hour ako naliligo.

“Ma, pakisabi naman kay Manong na in 5 minutes bababa na ako nag iipit lang ako ng buhok”

I did not hear my mother’s response. Ugh mom naman baka mamaya manong is being impatient na.

After I finished with my girly thingy, hinanap ko muna si Mom to say goodbye coz I’ll be heading to school na. Mom likes to kiss her first before leaving the house but unfortunately I can’t see her maybe nagmumuni muni pa sa garden nya. She really loves plants.

Sa wakas saktong 8 ay nakasakay na kami ni Manong driver and were heading to school na. 40 minutes lang naman ang layo from our house to my school so I’m safe and I’m not late. Since I am a new student, I guess I still need a tourist student. WTF?! Student talaga. Common na ang guide e and besides were in school duh.

While manong is driving, tumingin muna ako sa bintana. Gosh Manila is very crowded na. isipin nyo how many transportations ang dumadaan sa hi-way araw araw dito sa manila diba? Polluted na polluted na talaga siguro ang buong syudad na to bec of public transportation. Well, I’m a concerned citizen you know.

Saktong 8:40 ay nakapark na si Manong driver sa school namin. Like in HS, he usually waits me hanggang uwian pero ngayon kasi college na ako so I guess I don’t need na bantay na bantay pa din ako and duh I know how to commute all by myself.

“Ah Kuya Manong, pwede ka na mauna e kasi 5 pa awas ko e tyaka maiinip ka lang dito e. kaya ko naman po umuwi mag isa just in case na di ka na makakabalik mamaya”

“Ah ma’am sabi po ng mommy nyo na kailangan antayin ko daw kayo hanggang sa uwian mo kasi part po to ng job ko at ako kasi malilintikan e.”

Kung sabagay may point si Manong. Security lang naman ang inaalala ni Mom e so wala naman siguro masama dun. Hinayaan ko na lang si Manong at kumaway kaway pa ako sa kanya bago pumasok then he smiled at me. Nakakaaliw nga talaga siguro ako they always say that even my cousins who is in Singapore na living me here in DLSU L

Nilibot ko ang buong campus. I’m trying to find my room so I can immediately get there on time pero napakalaki at crowded talaga sa mga universities pag first day of school. Ang hirap makipagsiksikan. Suddenly biglang tumunog ang phone ko from my pocket. Dinukot ko eto at sinagot ang tawag.

“Hello sister Cess?”

“Sister ano naaaa. Nandito na ako sa building natin. Nasaang lupalop ka na ba ha? Mag 9 na kanina ka pa naming inaantay ni badingding”