Barkada [COMPLETED]

102: Ugali

VITTORIA POV

Tinignan ko nalang ang likod ni Jun na papalayo. I really miss him bilang isang kaibigan lahat naman sila agad agad ko laging namimiss or di lang talaga ako sanay na lagi kaming nahihiwalay sa Isa't Isa dahil nakasanayan na rin na laging magkakasama kaya ayan nasanay nako ng sobra!

Gusto ko nadin makasama sila Mj, Joethane, Michelle este..  lahat sila! Sobrang namimiss ko na talaga. Gusto kong mag bonding bonding ulit kami eh para naman maging masaya naman ako kahit papaano alam ko naman na mapapasaya ako ng mga kaibigan ko.

Alam niyo 'yung feeling na ganon? Sama sama kayo ang saya lang kasi. Share ko lang nu'ng graduation namin wala kaming nagawa eh kaya nga nagtampo ako nu'n di ko sila kinausap ng mahigit isang minuto haha! Matitiis ko ba sila?! I can't resist them! Sobra kaya ang pagtatawa nila sa'kin nu'n onti nalang bubuga nako ng tawa sa pagmumukha nilang lahat!

Gusto ko ngang umalis nu'n pero 'yung iba kasi busy kaya ayan, umuwi nalang ako at kumain kami sa labas nila Mommy at Daddy hay namiss ko na talaga ang pagsasama namin nila Mommy at Daddy 'yung kami lang walang asungot, engot at singit sa'amin tatlo masama na kung masama kaya kong makipagbanggaan sa kapatid kong 'yun kung 'yon ang gusto niya.

Hays..  back to the point, those memories of my family and me.. I miss it so much.. ngayon kasi alam kong malabong mamiss at katukin nalang ako bigla nila sa kwarto at tatanungin na okay ka lang ba? Ayos ka lang ba? May iba na kasi silang pinagtutuunan ng pansin. Atsaka tinanggap ko na'ng lagi nila akong sinusumbatan na makasarili ako, they don't know my point, bigla bigla nalang silang nagagalit na parang ang laki laki naman ng kasalanan ko?

And they don't get me. Nakakawalang gana din na umuwi dito knowing na wala aman papansin sa'yo kundi mga kasambahay niyo or should I say wala na ngang pumapansin sa'kin dahil ang asungot na babaeng 'yon sinabihan lahat ng maids na wa'g akong asikasuhin o pansinin, well I still have luck because of God hindi sumang-ayon di Yaya Lei du'n sa asungot na 'yon haha! Meron pang nagmamalasakit sa'kin kahit papaano.

"Ma'am Vittoria, kumain na kayo habang wala pa ang mga magulang niyo, sigurado ako na di na kayo bababa mamaya eh." Sabi ni Yaya Lei  siya ang kasambahay namin na sobrang tagal na, bumaba naman ako pero.. sayang! Gusto ko pa naman sanang kumain  na'ng biglang bumukas ang pinto at nakita ko sila Mom at Dad na nakatingin sa'kin.

Natahimik ang buong bahay at unti unti akong yumuko nu'ng nakita ko si Elise na nakangiti a real smile na parang pinapainggit ako na may mga magulang siya bakit kadugo niya ba? Nakakasigurado ba siya? If ever man, na I have really a sister then let it be, I know God has plans for my future kaya wala nakong pake kung balak niya pang sirain 'yon, dahil the moment she does that I'm not just gonna ruin her future too, sisirain ko rin ang pagkatiwala nila Mommy sa kaniya, never have I ever been like this pero now, I wanna be strong when I'm in front of her.

Nakakahiya na kasi eh umakyat nalang ako at di na kumibo pero nu'ng hahawakan ko na ang doornob bigla nalang akong may narinig, a voice that I hate to here and words that I want to break in half!

"Mommy salamat ah. Kayo ang pinaka the best Mommy in the whole wide world!" Sigaw ni Elise siguro masaya siya dahil bukas birthday na niya buti pa siya may celebration pa eh ako nga sa gera ang birthday ko nu'n at masaya naman 'yon kahit trahedya ang nangyari at least nasubukan kong duon mag birthday, may experience narin haha! Pero balik tayo sa point nangiinggit lang talaga si Elise I can see it in her eyes.