Barkada [COMPLETED]

73: Just Smile..

JUN POV

Ngayon na ang flight namin mag asawa at nasa airport na nga kami. “Tara baka malate na tayo.” Hinila niya nako papunta du'n sa plane namin tama naman ang dating namin.

It should be a private plane pero naisip ni dad na may pupuntahan pa sila sa ibang bansa eh. Atsaka para matuto kaming makisalamuha sa ibang tao para naman matuto kami na pantay pantay lang kahit mayaman ka dapat matuto kang maging maayos ang pakikitungo sa iba.

Kaya makikipagsiksikan kami sa dami ng taong nag ta-travel ngayong bwan. “Jun pwede bang ako nalang jan sa may bintana? Gusto ko kasi nasisiksik ako eh du‘n ako comfortable hehe..” tinignan ko si Hannah at ngumiti ako sa kaniya at pumayag sa gusto niya.

“Dami mo pang sinasabi papayagan naman kita kahit saan pa ‘yan.” Sabi ko at ngumiti siya du‘n nilagay ko na ang mga luggage namin sa taas kung saan may lagayan.

At umupo nako na hingal na hingal napaka bigat kaya ng mga luggage namin di naman siguro kami dito titira? Haha! Naalala ko lang ang una kong punta dito napaka boring at walang makausap I’m alone Sabi ko nga sa sarili ko nu‘n.

Mga one week lang kami dito eh.. sana lang talaga walang mangyaring masama sa’min ni Hannah ayoko na‘ng magkagulo pa o magkaaway pa sa buong trip namin sa Paris France. 

Atsaka di ko nga alam kung itutuloy ko pa ang balak nila mom na mag honeymoon. Labag sa kalooban ko gawin ‘yun kay Hannah ‘no di ko kaya. Atsaka Bata pa kami di naman siya nagmamadali hindi din ako.

Ayoko talaga‚ I don't wanna take advantage of her. May respeto pa naman ako kahit papaano. Di mawawala ‘yun Isa ‘yun sa mga obligasyon ko dito sa mundo‚ ang rumespeto ng babae at ‘yun lang.

Naramdaman ko nalang na hinawakan ni Hannah ang kamay ko naka headphones ako at nakatingin sa kaniya sinalikop ko ‘yun at parang kinakabahan siyang baka umandar agad ang eroplano sasabiin naman kapag aalis na eh. 

Bigla nalang umandar ang plane kaya naman narinig niya na siguro ang sabi ng mga flight attendant nakikinig naman Kasi ako ng music eh. Napahigpit ang kapit ng kamay niya sa kamay ko habang naka salikop ‘yun siguro first time niya lang dapat may bubble gum siya para di mabingi o sumakit ang tenga.

Ganon daw ‘yun kaso tanga ko din eh wala‚ di din ako nakabili sa tindahan o kung saan lupalop man ng mundo. Siguro nawala na ‘yun sa isip ko dahil sa pagiisip ng madami tungkol sa mga sinabi nila mommy at daddy sa'amin ni hannah.

Nu’ng okay na napatingin ako sa kaniya napasandal siya sa mga balikat ko at ayun siguro nakahinga na ng mabuti siguro inaantok na siya magka holding hands parin kaming dalawa.

“Sir do you want some foods? Drinks? Anything?” I wave my hands and it means I dont need anything. Gusto ko lang ngayon ngayon ay ang magpahinga at makahiga na sa pupuntahan namin na hotel hay..

“Nilalamig ako..” Mabuti nalang naka baba na ang headphones ko at ayun tumawag ako ng flight attendant at ayun lumapit sa’kin at ngumiti. 

“Can I have one blanket?” Tumango ‘yung flight attendant at kumuha na siya ng kumot para sa asawa ko ehem! Asawa na oo na gusto ko na’ng mag move on talaga in my past and to everything that broke me at the first place at mga kasalanan ko.. hay.. gusto kong huminga ng maluwag at hindi ‘yung puro nalang problema sa buhay ko.

“Thank you..” hannah said with a sweet voice of her. It's three ng madaling araw at sobrang pagod namin nagayos pa kami ng kwarto para naman pagbalik namin maayos parin alangan dat’nan pa namin na makalat ang kwarto diba?