Barkada [COMPLETED]

119: Gabby & Angelo

GABBY POV

~~Sakit~~

"Gabby, are you ready for this?" He said with his sweet voice.. I definitely nodded my hear was pounding so fast like there was no tomorrow..

"Kinakabahan akong-"

"Shh.. trust me baby.. trust me with all your might, baby." Agad akong napatitig sa mga mata niya na akala mo'y mga bituin na kumikislap kislap.

Binuksan ko ang pinto at agad na kinabahan nu'ng makita ko si doktora na nakaupo at nagsusulat lang sa clipboard niya. Agad akong umupo para makaharap ko siya gustong gusto ko nang malaman kung buntis na ba ako kung magiging ama na si Angelo at magiging Ina nako..

Kung hindi siyempre, may tamang oras para duon pero.. I'm scared and nervous in the same time pagtingin sa'kin ni doktora hindi nagbago ang ekspresyon ng mukha niya kanina na parang kabado.

"Doktora ano po bang result?" Tanong ko kaagad dahil sabik na sabik nakong alamin ang resulta.. kinakabahan talaga ako ang bilis ng tibok ng puso ko..

Bigla ko nalang naramdaman ang kamay ni Angelo sa mga kamay ko pinisil pisil niya 'yon at ngumiti siya sa'kin. "Mrs. Rivera I'm telling you this for warning." Kinabahan ako lalo sa sinabi niyang 'yon.. bakit? Anong nangyari? Bakit siya nagbibigay ng warning sa'amin?

Wala naman akong sakit sa pagkakaalam ko? Oh baka mayroon nga nakita ata nila sa results.. "May problema ba dok?" Tanong agad ni Angelo na nagpakaba pa sa'kin lalo. Tinignan ko siya at narinig kong nag buntong hininga si doktora kaya bumalik ang tingin ko sa kaniya.

"Your two ovaries can't function a baby. I'm sorry. May mga cases akong ganyan. Mr and Mrs. Rivera." Nalaglag ang panga ko at natulala sa sinabi ni doktora sa'kin sa'amin.. Hindi pwede 'to! Hindi! Ang alam ko wala kaming lahing ganon! Bakit?! Hindi.. Hindi pwede 'to! Parang nakapasan sa'kin ang mundo ngayon dahil sa mga nabalitaan ko sana di ko nalang talaga tinanong sana di ko nalang din nalaman ang sakit.

"Doktora bawiin mo lahat ng sinabi mo!" Nataasan ko siya ng boses di ko na mapigilan ang mga luha ko nalulungkot akong malaman na hindi ko mabibigyan ng anak si Angelo! Hindi.. gusto kong magka anak kami! I wanna feel to be a mother.. gusto kong magkapamilya kahit hindi perpekto pero masaya!

Agad akong napatayo at kwinesyon si doktora wala siyang nagawa kung hindi ang mag sorry sa'kin. Pinipigilan nako sa likod ni Angelo at sa tingin kong nahihirapan na siyang pigilan ako kaya buong lakas niya kong binuhat at pumunta sa labas napapikit ako dahil tuloy tuloy ang pagtulo ng mga luha ko di ko na 'to napigilan pa at napayakap nalang din ako kay Angelo.

Umiiyak ako ng todo ngayon kumawala ako sa yakap at tinignan siya sinarado niya ang pinto at tinignan niya ko hindi ko na napigilan ang humagulhol sa sakit ng nararamdaman ko ngayon.. Ang sakit sakit.. parang pinagkakait sa'akin ang magandang buhay na gusto kong makamit.. parang binibiyak 'yung puso ko sa mga nabalitaan ko..

Lahat ng luhang tumutulo sa pisngi ko hindi ko magawang punasan dahil parang di ako makagalaw sa pwesto kong 'to.. napaka hirap na tanggapin ng sitwasyon ko ngayon hindi ko na kaya.. buong buhay ko ngayon lang ako naging ganito..

Pilit kong 'wag umiyak at magingay dito dahil ayokong pagtinginan kami ng mga tao pero wala akong magawa kung hindi mabuhos lahat ng hinanakit sa puso ko ngayon I can't believe I can't raise a child..

Agad akong niyakap ni Angelo na ngayo'y baka umiiyak na sa likod ko dahil naririnig ko ang iilan na singot niya.. mas nag paiyak pa 'yon sa'kin ng todo dahil alam kong di ko siya mabibigyan ng anak at nalulungkot siya du'n. Ang daming what ifs sa utak ko na bubagabag sa'kin ngayon..