Langit Lupa [ ON HOLD ]

¤ 25 ¤

📌 Play the song while reading 😊

¤ ¤ ¤

Lumalapit

Edrake's POV

"Ano, suko ka na ba?" Marco asked as he approaches me here in my mini bar.

I just don't mind him. I'm slowly feeling numb but the pain in my heart is still alive and kicking. Knocking every feeling I am with right now.

"Let me just remind you Edrake that we only have twenty nine days to correct your mistakes. You know that this whole 'business trip' is just our alibi to meet and see her." he added. I just let a deep sigh.

"Prepare our chopper, we're leaving." I said.

He's shocked and shook her head in disbelief.

"Are you insane? Para saan tong lahat ng to kung panghihinaan ka lang ng loob-"

"I said prepare the chopper because I will get her away from here by hook or by crook." I blurted. He's amazed by what he just heard and immediately agree on my request.

I said that I will not give you up Dane. Not this time, I already did before but not this time.

If you don't want to cooperate then I will do everything even if you won't agree with this whole thing. Yeah, I'm desperate but only with you.

After a few moments, I fixed myself. It's just four in the morning and I'm going to Dane's home. I just hope that her mom is already awake.

Glad that the lights in their living room is lighted up. I immediately knocked on the door. I brought two bouquet of white roses, one for her and for her mom. I already talked to her mom days ago and I already clear up that I have pure intention of pursuing her daughters heart and also stated the reason why I left her a year ago. Her mom is just too understanding with my reasons. She promised that she will help me but I requested her not to tell anything on Dane.

"Good morning, Tita Lorna." I kissed her cheeks and gave her the bouquet. She just smiled and asked me to go inside. I declined but I just said my plan to her and she agrees to it, I feel relieved. I also gave her the bouquet for Dane and a mp3 player, she said she will give it to Dane immediately.

Help me Lord, I hope this plan is worth it.

Dane's POV

Nagising akong mabigat parin ang puso. Parang sanay na sanay na ako dito ah. Lumiwanag naman ang mukha ko ng may makita akong bulaklak sa side table ko. Wow white roses, paborito ko. Inamoyko ito at sobrang fresh pa ng mga bulaklak. Naghanap ako ng card pero wala akong nakita. Tiningnan ko naman ang side table baka nahulog pero iba ang nakita ng aking mga mata. Isang mp3 player, agad ko naman itong kinuha at pinasok ang earphones ko.

[ Lumalapit - The Juans ]

🎶
Bakit ba nagkaganto?
Ang gulo-gulo ng mundo
Sa kasalanan ko
Posible pa bang mapatawad mo?

Lumalapit, lumalapit sa'yo
Sana ako'y patawarin mo
Lumalapit, lumalapit sa'yo
Pagkakataon ang kailangan ko

Bakit nagawa ko 'to?
Sinaktan ko an damdamin mo
Sa kamalian ko
Posible pa bang ako'y matanggap mo?

Lumalapit, lumalapit sa'yo
Sana ako'y patawarin mo
Lumalapit, lumalapit sa'yo
Pagkakataon ang kailangan ko

'Wag hayaang hindi pakinggan
Pagkakamali'y pinagsisisihan
Kahilingan saha'y pagbigyan
Ngayon sa'yong harapan
🎶

Napatigil naman ako. Alam ko kung kaninong boses 'to. Pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na 'wag ng ituloy ang pakikinig pero hindi ko malabanan ang sinasabi ng puso ko.

🎶
Lumalapit, lumalapit sa'yo
Sana ako'y patawarin mo
Lumalapit, lumalapit sa'yo
Pagkakataon ang kailangan ko

Lumalapit, lumalapit sa'yo
Sana ako'y patawarin mo
Lumalapit, lumalapit sa'yo
Pagkakataon ang kailangan ko

Lumalapit, lumalapit sa'yo
Sana ako'y patawarin mo
Lumalapit, lumalapit sa'yo
Pagkakataon ang kailangan ko
🎶

Napangiti ako kasi ito ang unang pagkakataon na narinig ko siyang kumanta ng Tagalog. Medyo slang pa pero alam kong sobrang effort ang binuhos niya para sa kantang 'to. Napangiti na napapailing nalang ako.

Seryoso ka naba 'dyan, Dane?

Agad naman akong bumalik sa saktong pag-iisip nung tumama sa utak ko ang mga katagang 'yun. Seryoso na ba talaga ako dito? Basta, ayoko ng masaktan pa. Tama na ang lahat.

Agad ko namang itinago ang mp3 player sa cabinet atsaka ipinwesto ang bouquet sa gilid ng table. Ayoko pang tumanggap ng taong nagbalik mula saking nakaraan. Hindi ko pa kaya.

Taon ang ibinuhos ko para pangalagaan ang nawasak kong puso. Kahit nasusugatan ako sa pagdampot ng mga nabiyak na piraso ng aking puso ay lumaban parin ako. Unti-unti kong binabalik ang nabasag kong puso. Alam kong hindi pa ito buo pero alam kong malapit na itong mabuo. At hindi ko hahayaang mawasak na naman ito ng parehong tao sa pangalawang pagkakataon. Tama na Edrake, bitawang mo na ako.

Tatanggapin ko nalang siguro na tama nga ang sinasabi ng karamihan na ang langit ay kailanman hindi magtatagpo sa lupa. Na ang araw ay hindi nabibigyan ng pagkakataon mahagkan man lang kahit isang saglit ang buwan.

Magiging okay rin ako. Alam ko, hindi man ngayon. Baka bukas o bukas makalawa.

Pero, mahal mo pa ba siya?

Napangiti nalang ako ng mapait.

Hindi naman ata nawala 'yun.

Kung mahal mo, matuto ka dapat sumugal sa laro ng pag-ibig.

Hindi ko na alam anong pakikinggan ko, ang isip ko o ang puso ko?

Minsan ko ng pinakinggan ang puso ko at hindi naging maganda ang resulta nito. May balak ka pa bang sumugal Dane?

'Yan ang hindi ko pa alam.

¤

Sumugal kana uy, tataya ako. Ang laki na kaya ng Jackpot ng Lotto ngayon hahahahahaha happy reading 😊