Langit Lupa [ ON HOLD ]

¤ 56 ¤

Hiling

Dane's POV

Ang sayang tingnan na ang mag-ama ko ay nagkasama na sa wakas. Hindi naman siguro bawal na isiping naging kompleto kami ngayong araw na ito, diba?

Nakabalik naman sila agad matapos makapag-order ng mga ice cream.

"Are you sure that Don will not be upset if he finds this out?" paniguradong tanong ni Edrake.

"Of course not. Okay lang 'yun." sabi ko naman sa kanya.

Nabigla ako ng tumabi si Nate sa Tatay niya. Unti unti kong nararamdaman ang lungkot sa puso niya at pangungulila sa kanyang Tatay.

Pinipigilan kong wag tumulo ang luha ko kasi hindi ko gustong masira ang masayang tagpong 'to.

"Nate, what would you prefer, chocolate or vanilla?" tanong ni Edrake.

"Chocolate Ta- Tito." sagot ni Nate.

Nagulat ako sa muntikang pagsambit ni Nate. Kinabahan ako na baka malaman ni Edrake. Hindi pwede. Hindi pwedeng sa tagpong ganito.

Natawa lang naman si Edrake sa sinabi ni Nate.

"Oh okay, young man. Enjoy!" masiglang sabi ni Edrake kay Nate.

Nakikita ko sa mata ni Nate na napakasaya niya sa munting oras na ito. Alam kong he seize these kinds of moments in his life kasi walang kasiguraduhan na mangyayari pa ito ulit.

"Hey Miss Enriquez! You're spacing out." pagtawag ni Edrake sakin. Di ko namalayan na nakatingin na pala silang dalawa sakin.

"W-what did you s-say?" tanong ko.

"Tito said that we looked alike each other." masiglang sambit ni Nate.

Natigilan naman ako. Ang sakit siguro bigkasin ang salitang 'tito' imbes na 'tatay'. Nginitian ko lang siya ng pilit.

"Nah hindi naman. Ang gwapo mo kaya anak." pagbibiro ko.

Tumawa naman ang anak ko nang makita niya kumunot ang noo ni Edrake.

"So, are you saying I'm not?" seryosong sabi ni Edrake.

"Exactly." tipid na sagot ko.

"Psh. Whatever." sabi niya.

Hala hala! Tampo agad ang mokong. Bahala siya sa buhay niya.

"Tito Edrake, are you upset with my Nanay?" inosenteng tanong ni Nate. Sige anak ipagtanggol moko kasi kampi tayo diba?

"Yeah, he said that I'm ugly." pagpapabebe ng mokong. Hindi talaga nagbago, pabebe parin.

"Nanay ..." baling sakin ni Nate.

"Don't say that. Tito is good looking, just like me." litanya ng little Edrake nato.

Aba't di pa masyadong nagkakilala tong dalawang to ah pero bakit parang kumampi na agad?

"Just let him be, anak. He's already old that's why." pagbibiro ko. Bahala siya sa buhay niya.

Tinaponan naman niya ako ng masamang tingin. Edi ibinalik ko rin. Akala niya papatalo ako.

Tumawa naman si Nate.

"You really look good together." sinabi ng anak ko na nagpaalis ng kaluluwa ko mga five seconds.

Jusko. Saan niya ba to natututunan? Pusher eh.

Nahiya naman ako dun kaya yumuko ako ng bahagya.

"Eeeeeh, Nanay is blushing. Did you see that, Tito?" sabi ni Nate kay Edrake at nag-appear pa ang dalawa. Ediwow kayo na ang nagkakasundo.

"That's enough young man, your Nanay is already burning red." pang-aasar niya.

At tumawa lang silang dalawa.

Napakagandang tanawin.

Sana ganito nalang palagi.

-

At sa 'di inaasahang pagkakataon eh naflat 'yung gulong ko kaya nandito kami ngayon sa sasakyan ni Edrake. Nakaabala pa tuloy kami sa kanya.

Hinatid niya naman kami sa bahay namin at nung pababa na kami ni Nate ay tinawag niya muna kami. Pinagbuksan niya muna kami ng pinto bago umalis sa sasakyan niya.

"Hey young man, I enjoyed this day. I'm hoping to see you soon." sabi ni Edrake kay Nate. At bigla niya itong niyakap, tumulo ang luha ko sa tagpong ito.

Unang yakap ng mag-ama.

"Thank you, Tito Edrake. I hope you'll come back." sambit ni Nate.

Kung titingnan mo yun parang simpleng hiling lang ng isang bata pero iba si Nate eh, alam kong nangungulila siya sa pagmamahal ng isang ama kay may laman ang sinabi niyang iyon.

"I will. Very soon, okay?" sabi ni Edrake. Ang sarap sanang pakinggan nun pero alam kong iba ang ibig sabihin ni Edrake.

"Can I ask you a favor Nate?" tanong ni Edrake.

Tumango naman ang anak ko.

"Can we just talk with your Nanay for awhile. Some work stuff." sabi niya. Kinabahan naman ako dun akala ko kung ano na.

Agad naman nagpaalam si Nate sa Tatay niya. Ngumiti muna siya sakin bago pumasok. Genuine smile na ngayon ko lang nasilayan sa mukha ng anak ko. Ang saya saya niya sa araw na'to, ramdam ko 'yun.

"Miss Enriquez, Shar and Lau scheduled the Inventory Count and other Auditing Measures this Wednesday. It's two days from now and I hope it will be okay with you since our main office is in La Union." sabi niya.

Okay, work nga.

"Of course, I'll be there. It's a must." tipid ma sagot ko.

"Thank you." sagot naman niya.

Tumango lang ako pero siya parang may gusto pa siyang sabihin.

"I'll go now." pagpapaalam ko.

Paalis na sana ako nang muli niya akong tawagin.

"Miss Enriquez, I have a problem." panimula niya.

"Oh, what is it? Make sure I can help." sagot ko.

Umupo siya sa hood ng sasakyan niya at ganun rin ang ginawa ko.

"Actually this is not my problem, it's for my bestfriend Marco and he's seeking some advise from me. I haven't handled this kind of situation before that's why I'm asking for your help." sabi niya

"Go on."

"So Marco, has a problem with his past. There's this specific girl who captured his heart, really captured his heart. They are so perfect, everyone thought of that, even me. But things got a little complicated. They were so happy one day but the girl left her the morning after. Years passed, Marco and this girl finally meet again. Marco is so sure that he still loves this girl but he's not sure if the girl loves him back. I'm afraid with my friend's state right now. What should we do?" sabi ni Edrake.

Parang magiging love guru pa ako ngayon ah.

"Well, all I can say for Marco, since he really loves that girl, then he should go for it. After all, this love thing is like a gamble of heart, you either win or lose. But what's important is that he fight for that love of his and even though, things will not go on his favor, atleast he tries and gave effort." sabi ko.

Tama naman ata 'yun. Hindi naman ata malalaman ni Marco kung mahal pa siya ni girl kung hindi niya susubukan.

Biglang lumiwanag naman ang mukha ni Edrake. At nagulat ako sa ginawa niya sunod.

Muli niya akong niyakap. Ang matagal ko ng hinahanap.

Sana ganito nalang palagi.

¤

Oh ha? Ano ano? Nang-aaway ka ha? Ano? Hahahahahahaha Happy Reading 🙌🌄