Locked by you: Sequel

26.

Charlie

Mijn hart klopte in mijn keel en ik hijgde luidop. Pieter draaide zich naar me toe. Nog voordat hij iets kon zeggen had ik mijn armen al om zijn middel geslagen. Ik drukte mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. Hij wreef verbaasd door mijn haren en streelde vervolgens over mijn rug. 'Dankjewel, Pieter, dankjewel...' Snikte ik. 'Met een schaar, Charlie... Serieus?' Grinnikte hij. 'Ik had toch gezegd dat ik hem wilde doden.' Mompelde ik. 'Maar toch niet met een schaar!' Lachte hij opnieuw. 'Ik moest iets doen. Hij heeft mijn vader vermoord.' Snikte ik. 'Kom, kom schoonheid... Laat me eens zien; waar heeft de grote boze wolf je pijn gedaan?' 'In mijn hart.' Zei ik terwijl ik de woorden van Pieter opnieuw in mijn hoofd herhaalde. De grote boze wolf. 'Kom, ga liggen en probeer even op adem te komen.' Zei hij.

'Pieter...' Begon ik terwijl ik ging liggen op het bed. 'Ja, liefje?' Vroeg hij. 'Wat bedoelde je met; "De grote boze wolf"?' Hij haalde al lachend zijn schouders op. 'Ach gewoon, ze noemen zichzelf toch: "Les loups de Boyard". Loups is het Franse woord voor wolven. Of let je nooit op tijdens de lessen Frans?' Lachte hij. 'Weet je eigenlijk ook waarom ze zich zo noemen?' Vroeg ik vervolgens. 'Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ze met het Griekse alfabet werken. Ik weet niet veel over wolven, maar wat ik wel weet is dat een wolvenroedel bestaat uit een alfa, een bèta en-' 'een omega.' Vulde ik hem aan.

Jocke

'Door zijn vertrouwen te winnen moet je hem doen geloven dat er geen rangorde is. Er is geen leider, er is geen volger. Geen alfa, geen omega. Jullie zijn gelijk.' Zei mijn moeder toen ik Spirit opnieuw naderde. Dit keer bleef hij wel rustig staan. 'Ik dacht net dat ik me als een leider moest gedragen?' Vroeg ik verward. 'Dat kan pas later, eens je zijn vertrouwen gewonnen hebt doet hij alles voor je.' Antwoordde ze.

Ik ging op mijn knieën zitten en bleef naar Spirit kijken die nog altijd ongeïnteresseerd stil stond. 'Het werkt niet.' Zuchtte ik. 'Geef hem tijd.' Glimlachte mijn moeder. Plots gebeurde het. Spirit richtte zijn oorschelpen naar me toe en kwam naar me toe gedraafd. Ik ging weer opstaan en keek hem verwonderd aan. Hij brieste liefelijk in mijn gezicht. Ik legde mijn handen op zijn snuit en keek in zijn bruine ogen. 'Goed gedaan, jongen.' Glimlachte ik. 'Zie je? Door op je knieën te gaan zitten ziet hij je niet meer als een leider, maar als iemand met dezelfde rangorde als hem. Jullie zijn nu gelijk, jullie vertrouwen elkaar. De volgende stap is plezier maken.'

Na de training met Spirit keerde ik weer naar huis. Ik schrok me haast dood toen ik Kaya aan de keukentafel opmerkte. 'Wat doe jij hier?' Vroeg ik geschrokken. 'Ik wil bij je blijven. Je hebt gezelschap nodig, Jocke.' Zei ze. 'En daarom dring je mijn huis binnen?!' Riep ik. Ze zette zich recht en kwam naar me toe. Ze legde haar handen op mijn gezicht en kuste me. Ik sloot voor enkele tellen mijn ogen en zij deed hetzelfde. Toen onze lippen elkaar verlieten, glimlachte ze. 'Nee, dáárom. Ik miste je warme, zoete lippen.' Ik kon zelf ook niet geloven dat ik glimlachte op dat moment, maar toch deed ik het.

'Ik maak me echt zorgen om Charlie.' Zei ik plots. 'Hoeft niet, ik denk dat Charlie wel een sterke meid is.' Glimlachte Kaya sussend. 'Misschien wel, maar ze is naïef. Ze vertrouwt mensen te snel, al hebben ze haar het grootste onrecht van de wereld aangedaan. Er zijn al veel jongens geweest die haar hart snel braken, gewoon omdat ze dacht dat ze te vertrouwen waren. Ik ben bang dat ze in één van hun vallen zal trappen. Wat als ze die Mitch vertrouwt? Wat als ze Pieter vertrouwt?! Ik mag er niet aan denken!'

'Doet ze niet. Ze is vast slim genoeg om te weten dat hij alleen maar slechte bedoelingen heeft.' Zei Kaya.

Charlie

'Ik wil naar huis.' Zeurde ik. 'Ontvoerd worden heeft ook z'n voordelen, Charlie. Je hoeft geen moeilijke testen meer af te leggen, geen vervelende taken te maken, je hebt geen examens,... Luxe leven toch!' Lachte Pieter. 'Ik ga liever naar school dan dat ik de hele dag opgesloten moet zitten in een saaie kamer, te wachten totdat iemand weer een poging doet om me te verkrachten of om me pijn te doen!' Hij grijnsde. 'Ik snap niet wat je daar zo erg aan vind... Verkracht worden is toch niet zó erg?'

'Wat zeg je nu?!' Reageerde ik snel. 'Jullie meisjes overdrijven gewoon allemaal. Wees blij dat je aandacht krijgt van de jongens, dat is toch een fijn gevoel?' Ik sprong recht. 'Je praat over verkrachting alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Hoe kan je zo zijn?!' Riep ik. 'Wow, doe nou rustig. Leg me dan gewoon uit waarom je het zo erg vindt dat je seks had met Mitch. Jij ziet het als verkrachting, hij niet. Geloof me, je vond het heerlijk, dat kon ik zelfs horen en ik sliep vele kamers verder. Waarom vond je het plots niet meer heerlijk? Waarom werd het plots zo een drama? Heeft hij je pijn gedaan?' 'Nee...' Gaf ik al mompelend toe. 'Wel dan? Er is toch geen probleem? Zie het dan als een onenightstand en niet als een verkrachting.'

'Hij vroeg me niet om m'n toestemming.' Hield ik vol. 'Jou horen genieten was zijn toestemming, prinses. Mitch heeft niets verkeerd gedaan. Wees dus maar vooral boos op jezelf. Jij dronk teveel alcohol, jij was dronken. En veel zal je je toch niet meer van die avond kunnen herinneren, dus het zal geen trauma worden. Zwijg er nu dus over, Mitch heeft je nog gespaard. Als ik je zou verkrachten, zou ik-' hij maakte zijn zin niet af en stopte abrupt. 'Dan zou je wat?' Vroeg ik met een nijdige blik. 'Niets, laat maar. Ik zou je ook helemaal niet verkrachten...' 'Ik mag het hopen!' Beet ik. 'Geen paniek Van Geel, je kan me écht vertrouwen.'

Heeeey mensen! Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden! Vergeet niet te stemmen en te reageren! Ik verblijf momenteel in Parijs, om mijn neef te bezoeken, dus vandaar dat ik misschien wat minder actief zal zijn. Ik doe mijn best om te publiceren en/of te reageren op jullie reacties, maar indien dit niet meteen zou gebeuren, weten jullie meteen ook hoe dat komt... Tot snel!